Schotland-Engeland 2015 – periode 11: 24 juli t/m 26 juli
vrijdag 24 juli – Fortrose/Chanonry Point – Lossiemouth
Vanmorgen eerst naar Rosemarkie gereden om daar in het openbare toiletgebouw ons potje te legen en schoon water in te nemen. Dat is toch wel fijn in Groot-Brittannie de openbare wc’s, altijd drinkwater beschikbaar.
We rijden terug en zetten de camper op een strategische plek neer want om 15.30uur gaan we naar Cromarty voor onze boot trip naar de dolfijnen, althans dat hopen we, dat we dolfijnen gaan zien van dichtbij.
Het is prachtig weer vandaag dus we gaan op tijd naar de point, je het maar nooit, hoe laat ze er zijn. We zien op een gegeven moment 8 dolfijnen verderop in de buurt van fort George, het fort waar we al die tijd naar kijken. Er komt er maar eentje dichterbij, langs de point maar die zwemt door. Een zeer magere oogst dus, we zetten onze hoop in op de boot trip. Het water is zeer rustig dus de dolfijnen zijn goed te spotten.
We rijden naar Cromarty en gaan na Rosemarkie rechts een weggetje op dat ons hoog boven de Moray Firth laat rijden met uitzicht naar fort George en de Chanonry Point, hier zijn wel een paar plekjes waar je met de camper kunt overnachten, goed om te weten voor een volgende keer.
In Cromarty krijgen we bij Ecoventure eerst een uitleg over wat we onderweg te zien kunnen krijgen. Als er dolfijnen in de baaimonding zijn dan mogen ze er niet naartoe varen want dan zijn ze aan het voeden en mogen ze niet gestoord worden.
Er is een dolfijn in de overgang van de baai naar de zee en daar vaart ze dichter naar toe, hij springt een paar keer boven water maar elke keer op een andere plek dus zijn we elke keer net te laat. Dan varen we richting de Point waar Sarah iets verteld over de kust waar langs varen. Maar het is niet zo goed te verstaan doordat er een klein meisje naast me zit die zit te praten.
Dan varen we terug en zien een zeehondje met zijn koppie boven water. Dichter bij Cromarty zien we een andere dolfijn, hij heeft mooie lichte strepen om zijn vin en snuit. Ook deze is alleen aan het zwemmen maar op een gegeven moment duikt-ie onder de boot door. Door zijn lichte strepen kun je dat goed zien, maar verder geen spektakel. Ook zien we in de verte een jonge mink walvis zwemmen.
We varen langs de kust waar de rotsen wit zien van de vogel poep. Veel aalscholvers met jongen, ze zitten ook te spragen met de vleugels wijd.
Als we terug varen naar Cromarty begint het te regenen en dat prikt in het gezicht door de vaart van de boot. Het zat deze reis dus niet mee, wel nu wildlife gezien maar niet waar we voor kwamen. We waren waarschijnlijk verwend met onze safari trip in Noorwegen waar we wel veel dolfijnen en kleine walvissen gezien hebben, en ook twee keer dezelfde grote walvis. Dat smaakte naar meer.
Na de trip eten we in de camper en gaan dan op pad naar Lossiemouth aan de andere kant van de baai. In Inverness gaan we langs de Tesco voor onze laatste inkopen in Schotland.
In Lossiemouth rijden we door naar de kust en slaan een klein weggetje in bij het strand. Uiteindelijk staan we op een kleine parking voor een park met stacaravans met uitzicht op een klein watertje waar meeuwen en andere strandvogeltjes rondstappen en badderen. We hopen op een rustige ochtend morgen zonder gekrijs van de meeuwen.
zaterdag 25 juli – Lossiemouth
Het was gelukkig een rustig wakker worden, geen gekrijs van meeuwen, ze hebben zich voorbeeldig gedragen. Er zwemmen er heel wat rond in het water voor de camper. Het is een lust om te zien, het gebadder en sociale gedragingen. Af en toe vliegt de hele bubs op om ergens anders weer neer te strijken.
We wandelen langs de camping naar het bos want Mal en Jan gaven aan dat je hier op zeker red squirels ziet, de rode eekhoorn. En die willen we wel eens voor onze lens hebben. We zagen in het Lake District veel bordjes langs de weg dat je uit moest kijken voor de rode eekhoorn maar we hebben er toen geen een gezien.
We hadden een route beschrijving gekregen, mondeling maar we vonden toch aardig ons padje. We zijn niet helemaal naar de plek toe gelopen want we strandden onverwachts op een leuke plek. Co zei, laten we dit paadje eens op gaan en toen kwamen we op een beschutte plek waar een A4tje aan een boom hing met de volgende tekst: Thank you to the unknown person who has installed the bench, and to those who have donated bird feeders and bird food. The birds and myself are all very grateful. Michael Morris. Iemand heeft dus het voederhuisje en andere eet dingetjes opgehangen en Michael is die persoon daar erg dankbaar voor. Het is dan ook een bijzonder vredig plekje, je hoort er alleen de vogeltjes fladderen, kwetteren en smikkelen. En het eekhoorntje komt dus af en toe eten. Later zien we op youtube een filmpje die daar ook gemaakt is en hetzelfde eekhoorntje was gefilmd. Deze vogelplek is op de volgende coordinaten te vinden: N57º42’22”, W3º15’59”
Bij de camping Lossiemouth Bay ga je onder de hoogte barriere door. Op een splitsing van het pad ga je rechtsaf naar het bos, je loopt het bos in en na twee wigwam’s van takken ga je rechtsaf een padje op. Je komt vanzelf op de vogel voederplek, veel plezier.
‘s Middags hebben we lekker in het zonnetje gezeten en na het eten hebben we naar het dorp gewandeld, het is een leuk plaatsje met haven om te bekijken. Er ligt ook een heel lang strand, heel on-Schots, althans je verwacht het niet, het zag er redelijk tropisch uit.
zondag 26 juli – Lossiemouth – Corgarff
Na een rustige nacht en een rustige opstart van de dag rijden we later in de ochtend naar de rivier de Spey, naar het plaatsje Kingston. Aan de andere kant van de Spey ligt Spey Bay met een dolfijnen/walvis centrum. Maar als we daar nog naar toe willen moeten we behoorlijk omrijden, doen we dus niet.
We staan hier op een parkeerplaats die een prima overnachtingsplek zou kunnen zijn, wij zouden er in ieder geval zo gaan staan, er staan nog twee campers als we aan komen.
Er staan ook een paar auto’s en bij een van de auto’s staan een man en een vrouw met een telescoop op statief en een verrekijker voor de ogen. Hij geeft aan dat-ie 6 dolfijnen in de zee ziet. Binnen no-time staat bij ons ook de telescoop op het water gericht. Co ziet ze ook maar ze zijn alleen aan het zwemmen en voor ons doen weinig actief.
We gaan eerst eten en trekken daarna de laarzen aan want we moeten een klein stroompje over om op het kiezel/keienstrand te komen en dichter bij het water. Er liggen dode takken/boomstronken en meer, allemaal aangespoeld tijdens stormachtige nachten. Het levert wel artistieke plaatjes op, althans ik dacht artistiek bezig te zijn. 😉
De dolfijnen zijn verdwenen, ga je effe eten, zijn de ‘vogels’ gevlogen.
We gaan op weg naar Elgin, op bezoek bij Graeme en zijn moeder. Ik schreef aldoor Graham maar bij hem thuis kwam ik erachter dat het Graeme is, een echte Schotse naam, volgens Graeme zelf. Hij heeft een lief moedertje, ze is 76 jaar maar heel actief en volgens Graeme weinig thuis. Alleen maar goed als je zo actief bent. Graeme is zelf ook veel van huis dus een aartje naar zijn moertje. 😉
Het is een gezellig bezoekje en om 19uur NL tijd rijden we verder, richting het zuiden en we zien wel waar we stranden. Graeme was van het weekend bij een vriendin en samen met haar is-ie naar Braemar gereden en hij liet erg leuke foto’s zien van de omgeving. We komen er langs maar zien wel of we er uit de camper gaan morgen.
We rijden door een desolaat gebied maar het is er wel mooi, met prachtige vergezichten, veel schapen en op een gegeven moment rijden we zelfs door een skigebied. Er staan sleepliften en een stoeltjeslift en er staan een paar pistebullies, een vreemd gezicht in Schotland, maar het is hier hoog genoeg. Er is zelfs een slagboom die de weg af kan sluiten, dus het kan hier best wel sneeuwerig zijn.
Om 21uur stoppen we op een picknickplaats/parking bij een cafe. Volgens een bord is er 2day een foto expositie, maar alles is gesloten, is er ook wel de tijd naar.
ga naar periode 12
terug naar overzicht