Schotland-Engeland 2015 – periode 7: 11 juli t/m 14 juli
zaterdag 11 juli – Wallyford – Aberdour
Na alle consternatie van gisteravond hebben we een redelijk rustige nacht gehad met weinig verkeer. We stonden hier met drie campers.
Om 10uur NL tijd vertrekken we met de bus naar Edinburgh, oftewel Edinborough zoals de Schotten het zelf noemen. We komen om 10.45uur aan in het centrum en gaan eerst op zoek naar een eettentje voor een real English breakfast, maar dat kunnen we zo niet vinden. Uiteindelijk belanden we in een gezellig eettentje op de Royal Mile waar we een bacon and eggs nemen op een getoast zuurdesem broodje.
Daarna zoeken we hop-on hop-of bus om een rondtour door Edinburgh te maken, we nemen de groene bus die de citytour er op heeft staan. Het kost £14 p.p. en is 24 uur geldig. Je kunt voor £20 binnen 24 uur alle vier de rondtouren meemaken maar dat vinden we een beetje teveel van het goede, het kan te gek ook.
We vinden Edinburgh wel leuk, veel oude maar mooie gebouwen, niet zoveel moderne architectuur en wat er wel modern is vind ik wel mooi.
Zoals in elke stad zijn er de nodige muzikanten (natuurlijk met doedelzak, we zijn tenslotte in Schotland), standbeelden en straat artiesten, altijd gezellig om te zien.
We kwamen op onze tocht naar een eettentje een smoothie cafe tegen, PRET genaamd. Ze hadden een groot houten bord aan de wand hangen met de volgende tekst:
PRET creëert handgemaakt natuurlijk voedsel, zonder gebruikt van obscure chemicaliën, additieven en conserveringsmiddelen die zo gewoon zijn in geprepareerde en fast food die we vandaag de dag overal vinden.
Op de terugweg zijn we nog even binnen gestapt om een smoothie te proberen. Alleen zijn de smoothies gebaseerd op appelsap met fruit. Het fruit is niet erg maar met appelsap, dan krijg je wel een giga suikerbom. Ze verkopen ook melk dus ik vroeg of we de smoothie niet op basis van melk konden krijgen. Er moest even gebeld worden met de manager (hoezo op eigen initiatief iets beslissen) ze hadden dat nog nooit gemaakt. De manager vond het gelukkig goed, er werd er eerst eentje gemaakt, met mango, aardbeien en blauwe bessen, ik moest eerst maar even proeven voordat ze een tweede maakte, ze vond het waarschijnlijk best wel een beetje eng. Hij was erg lekker, alleen jammer van de ijsblokjes die ze ook mee malen, dat gaat ten koste van de smaak, maar ja, je kunt niet alles hebben. Ze proefde zelf ook nog even en vond het ook erg lekker, dik en romig. Ik gaf aan dat de melk de suikers van het fruit stabiliseert, misschien komt het nu wel vast op de kaart. Omdat het voor hun iets nieuws was kregen we de twee smoothies aangeboden voor 1 prijs, kijk dat is nou nog eens aardig, ik zei: nu smaakt-ie dubbel lekker.
Op de farmers market (alleen op zaterdag) kopen we biologische aardbeien, een zuurdesem roggebrood en clotted cream van Jersey koeienmelk.
Een deel van de aardbeien en clotted cream gaat er aan, een heerlijke combinatie.
We zien ook nog twee plekken waar we onze camper hadden kunnen parkeren, dichtbij het centrum, dus hier de coordinaten voor wie dat wel wil proberen, op deze twee plekken stonden op dat moment campers geparkeerd, niet om te overnachten:
Glenfinlas Street 11, N55º57’07”, W3º12’32”, daar waar de gele niet-parkeren strepen ophouden. B1350 London Road, N55º57’27”, W3º10’36”
Dan nemen we de bus weer terug naar Wallyford en doen eerst een kopje thee in de camper waarna we vertrekken om ergens aan de andere kant van de baai en Edinburgh een overnachtingsplekje te zoeken.
Die vinden we in Aberdour, aan het einde van een weggetje staan we even later aan de rand van het water met een mooi uitzicht over het water richting Edinburgh. We speuren uiteraard even of we dolfijnen voorbij zien zwemmen maar ze laten zich niet zien. We zien wel een giga groot cruise schip langsvaren met een heel groot tv scherm aan boord. Je ziet de boot achter een eilandje langsvaren waar een klooster op staat, kun je de verhoudingen zien.
Als we staan komt er nog een camperbusje achter ons staan, staan we niet zo alleen. En anders maar wel, we voelen ons hier prima. Af en toe komt er een politiewagen aan rijden, ze keren en gaan weer weg, dus het mag hier en we hebben nog controle toe. En dan hebben we hier ook nog goede internet ontvangst.
zondag 12 juli – Aberdour – Blackdog
Het was heerlijk rustig hier, het blijft alleen nog zo lang licht en dan krijg je niet de neiging om naar bed te gaan omdat je nog zo wakker bent.
We vervolgen onze rit langs de kust, we rijden een zogenaamde toeristische route en volgen daarvoor bordjes die ons de weg wijzen. We komen ook langs Anstruther, hier vandaan kun je met een boot naar de Isle of May, het vogeleiland waar we vorig jaar naar toe geweest zijn.
We komen door St. Andrews, een leuk plaatsje, ook bijzonder toeristisch maar ook hier zijn we vorig jaar door heen gewandeld dus we rijden weer verder.
We rijden hier door een streek die aangeduid wordt met ‘Neuk Fife’, voor de Engelsen gewoon een naam maar als je een pub tegen komt met de naam ‘Tuttie’s Neuk Inn’ kun je een glimlach niet onderdrukken, helaas waren we te laat om een foto te maken.
Voorbij Dundee volgen we een andere toeristische kustroute maar zoeken toch weggetjes dichter bij de kust. Want we willen een plekje zoeken voor de nacht, dat is om 16uur. De weggetjes zijn soms wel erg smal en de takken slepen langs de camper. We zijn er ondertussen wel achter dat als er een strand is met veel toeristen dan zijn de parkeerplaatsen allemaal voorzien van hoogte barrières en staan er borden met boete meldingen.
In Aberdeen belanden we op een camperplaats van de NKC in het Hazlehead park, daar zijn een paar grote parkeerplaatsen, alleen staan er ook heel veel hoge bomen. Onze schotel staat nagenoeg verticaal, normaal staat-ie veel schuiner/achterover en dan gaat-ie wel over de bomen heen. Maar als-tie verticaal staat komt-ie er niet overheen. We willen graag de tour-de-France volgen dus gaan we nog even verder voor een plekje, uiteindelijk wordt het rond 19uur dat we arriveren in Blackdog, een klein gehuchtje langs de A90 richting Inverness.
We kregen vandaag een mailtje van camperaars, die ook naar Engeland-Schotland gaan, met de vraag hoe we aan onze camperplaatsen komen, of het officiele zijn bijv. van de NKC, of zelf gezochte. Als we aan stoppen denken dan kijk ik eerst op de app van de NKC of er een vrije camperplek op onze route of daar dichtbij is. Zo niet, dan zoeken we zelf een plekje. In Engeland is het officieel verboden maar we hebben altijd nog vrij gestaan. In Schotland en Ierland is het wel toegestaan mits er een bord staat dat het niet mag. Maar ook dat moet je met een korreltje zout nemen want vaak staan die borden daar om zigeuners/Roma’s en lang kampeerders tegen te gaan. Als je daar 1 of 2 nachtjes staat is het geen probleem.
Wij zeggen altijd: het mag totdat het niet mag, lijkt wel een beetje Cruijffiaans. 😉
maandag 13 juli – Blackdog – Cullen
Wederom een rustige plek, de mensen hier hadden geen ‘last’ van ons en wij niet van hun, is toch mooi als iedereen elkaar in elkaars waarde laat?
We volgen het Coastal Path verder naar het noorden, een leuke route die zo dicht mogelijk langs de kust gaat. Niet altijd want veel weggetjes zijn voor een heen en weertje, dan staat er een bord aan het begin van de weg dat-ie doodlopend is. Vandaag gelukkig niet veel smalle weggetjes met schrapende takken.
De weg gaat door glooiend landschap met af en toe mooie uitzichten op hoge kliffen, wij vinden het heel verrassend. We gaan via hellingen van 17% en 20% dat is even flink werken voor de Carthago, maar gelukkig hebben we een sterke motor, en een bekwame chauffeuse, ahum….
We eten met uitzicht op een van de hoge kliffen, in het weiland ernaast komen de koeien nieuwsgierig naar het hek toegelopen. Alleen als je aanstalten maak om naar ze toe te lopen gaan ze gauw achteruit, stel je voor het kan ook te gek hoor.
Het Coastal Path komt af en toe op de A98 uit maar even verderop ga je alweer er af, weg van de ‘snelweg’, altijd leuk.
We eindigen vandaag al vroeg, 15uur NL tijd, in het plaatsje Cullen, daar is een officiele camperplek (NKC) met uitzicht op de Moray Firth, dezelfde baai waar Chanonry Point aan ligt, de plek waar we heen gaan om de dolfijnen te begroeten, te fotograferen en te filmen, we komen er aan hoor.
In een van de beoordelingen van deze plek (in de app) schreef iemand dat ze hier dolfijnen hebben gezien. We kwamen aan ik zei: laat de show maar beginnen, wij zijn er, Co en Lia zijn hier. Maar ja, in Chanonry Point zijn ze ook niet de hele dag te zien, dus we wachten het rustig af.
Een tekst die ik in ons verslag van vorig jaar aantrof:
“Morgen gaan we verder op onze reis door Schotland en komt er voorlopig een einde aan dit dolfijnen avontuur, maar we komen zeker terug. En we zullen regelmatig op de hoogte gehouden worden door Graham. Hij weet alles nog van zo’n 30 jaar geleden maar door zijn ziekte is zijn korte termijn geheugen niet goed meer. Maar hij weet zeker dat hij zich ons zal blijven herinneren.”
Ik kan alleen maar zeggen dat door het jaar heen Graham ons regelmatig mailde met een paar foto’s, niet van de dolfijnen want die waren maar mondjesmaat aanwezig, maar foto’s van de omgeving en wat dieren/vogels. Hij zei toen we vorig jaar weg gingen dat hij alle dagen zou mailen, maar dat is gaandeweg wel wat minder geworden. Uiteindelijk was het 1x per 3 weken dat we een mailtje van hem ontvingen. Ik ga hem zo mailen dat we eventueel morgen bij hem langs willen komen in zijn woonplaats, Elgin, kunnen we kennis maken met zijn moeder. Ik ben benieuwd of hij dat leuk gaat vinden. Kan hij morgen of overmorgen eventueel met ons meereizen naar Chanonry Point, met de bus doet-ie er 2 uur over, we’ll see.
Om 23uur NL tijd gaat de zon onder, we zitten gewoon nog bij daglicht te lezen en te puzzelen. Op een gegeven moment gaan we maar naar bed want slaap krijgen we niet met zoveel licht aanwezig.
dinsdag 14 juli – Cullen – Fortrose/Chanonry Point
Gisteravond raakten we nog aan de praat met onze buurvrouw, althans ze werd onze buurvrouw. Ze stond eerst helemaal aan der rechterkant met haar personenauto maar de Nederlanders naast ons hadden een aggregaat aan en de wind stond haar kant op. Ze kreeg hoofdpijn van de uitlaatgassen, dus verhuisde ze naar onze kant. Ze is een Duitse en in het ‘normale’ leven lerares. Ze is sinds september vorig jaar op reis, eerst naar Scandinavië, tijdens de winter naar Japan en nog een land en sinds mei reist ze rond in Groot-Brittannie.
Ik zei tegen haar, je zult straks wel weer moeten wennen om weer aan het werk te gaan na zoveel vrijheid en het ‘niets moeten, alles mag’. Ze staat op vrije plekken waar ook een wc en drinkwater aanwezig is omdat ze met een personenauto reist en daardoor niets aan boord heeft. Maar ze voelt zich helemaal happy zo, je hebt ook niet veel nodig om je gelukkig te voelen.
De Nederlanders die naast ons staan en de aggregaat aan hadden, gebruiken dat om brood te bakken maar je maakt er meestal geen vrienden mee, mensen zijn het geluid en de uitlaatdampen snel zat. Maar ze eten glutenvrij en dan moet je toch iets he, in dit geval zelf je brood bakken. Is niets mis mee, want er gaat niets boven eigen gebakken brood. Zei de vrouw die zelf geen brood eet. 😉
We vervolgen onze weg via de ‘Coastal Path’ route langs de kust. Ik heb gisteravond een mailtje gestuurd naar Graham, om te vragen of we op visite mogen komen, hij woont in Elgin daar komen we doorheen. Hij heeft terug gemaild dat we welkom zijn alleen het liefst in de afternoon. Nu is ons dat niet duidelijk of dat vroeg of laat in de middag is. Maar weer een mailtje terug en een verzoek om een adres, anders komen we er niet. Even afwachten dus.
We staan nu bij de Tesco supermarkt vanwege het internet. Overigens kun je op de volgende pagina zoeken wat voor dekking je hebt met het simkaartje van Tesco/O2: www.tescomobile.com/about-us/coverage-checker Hier is trouwens supersnel internet vanuit de camper, meestal staan we bij de ingang van de supermarkt om een beetje snel internet te hebben, dus dit is pure luxe, vanuit de woonkamer internetten.
Wij kijken voor de getijden op de van tidetable Inverness:
www.tidetimes.org.uk/inverness-tide-times-20150721
De dolfijnen komen in de regel ca. 1 uur na laagtij, maar het is natuurlijk geen garantie.
GB=Groot Brittannie, NL=Nederland
15-07 LT 19.16 – +1u = GB 20.16u – NL 21.16u
16-07 LT 07.45 – +1u = GB 08.45u – NL 09.45u
16-07 LT 19.00 – +1u = GB 20.00u – NL 21.00u
17-07 LT 08.20 – +1u = GB 09.20u – NL 10.20u
17-07 LT 19.31 – +1u = GB 20.31u – NL 21.31u
18-07 LT 08.52 – +1u = GB 09.52u – NL 10.52u
18-07 LT 20.00 – +1u = GB 21.00u – NL 22.00u
19-07 LT 09.23 – +1u = GB 10.23u – NL 11.23u
19-07 LT 20.23 – +1u = GB 21.23u – NL 22.23u
20-07 LT 09.44 – +1u = GB 10.44u – NL 11.44u
20-07 LT 20.50 – +1u = GB 21.50u – NL 22.50u
21-07 LT 09.29 – +1u = GB 10.29u – NL 11.29u
22-07 LT 21.22 – +1u = GB 22.22u – NL 23.22u
De komende dagen wordt het mooi weer, wel of geen zon, als het maar droog blijft. Voor vrijdag en zaterdag wordt er veel regen verwacht, maar net als in Nederland geldt: het weer voorspellen voor meer dan 4 dagen blijft een heikel punt, het kan nog alle kanten op gaan. We zien het wel, we kijken wel uit het raam.
Graham hebben we helaas niet getroffen, hij had van ons gisteravond geen mail terug gehad en niet meer op ons gerekend. Maar we hadden gisteren in Cullen een slechte internet ontvangst, de mails waren verzonden en toen was het over. Jammer, maar we zien hem morgen bij de dolfijnen.
Om 18.30uur zijn we in Chanonry Point, eerst eten en dan om 20.30uur NL tijd naar de punt om te kijken of ze er al zijn. Er zijn al een aantal mensen aanwezig en ze staan boven in met elkaar te praten en te wachten. Even later ziet Co de (voor ons) eerste dolfijn aan komen zwemmen. Er zijn uiteindelijk ca. 4 dolfijnen maar ze zijn tam en dobberen wat en eten wat, geen spektakel. Maar het kan niet alle dagen kermis zijn toch?
We zijn gelukkig goed gekleed want op de punt is het weer kouder als op de parkeerplaats. Vorig jaar, maar ook nu, zie je mensen komen die zo zomers gekleed zijn met blote benen en armen, veel te koud hier, zij de rot. 😉
Om 22.30uur gaan we weer terug naar de camper, met een paar ‘vinnen’ foto’s en met een paar filmpjes, morgen is er weer een dag met hopelijk meer actie. Maar het blijft de natuur, en die kun je niet regisseren.
ga naar periode 8
terug naar overzicht