Marokko – periode 9: 28 december t/m 31 december
28 december – zaterdag – Marrakech
Vanmorgen doen we rustig aan. Cees en Co zijn bij Cees in zijn camper de ledverlichtingsslang aan het monteren, het ziet er mooi uit als het klaar is. Ik ga lekker in het zonnetje zitten.
Zo gaandeweg komen er nog 4 campers binnen. De eerste twee zijn een combinatie van Nederlanders en Belgen en de volgende twee een combinatie van Duitsers en Oostenrijkers, grappig, die landencombinaties.
We eten in de camper en gaan na de middag weer naar het plein en de medina. Het is gezellig druk.
We bezoeken de medersa Ben Youssef en het Marrakech museum. Sfeervolle gebouwen met mooie kunst aan de wand. Er is ook nog een andere tentoonstelling met herkenbare kunst. Cees en ik kopen nog een mand bij een vrouwtje dat langs de kant van de medina zit, kunnen we mooi als wasmand gebruiken en dat voor 50DH.
De medersa bevat heel veel ‘steenhouwerij’, mooie motieven uitgehouwen uit steen. Ook het hout is allemaal bewerkt, wat een werk zal dat allemaal geweest zijn. Het bevat 130 kamertjes voor studenten, een medersa is een leerschool. Ook de vloer en wanden zijn prachtig bekleedt met mozaïeken.
Het wordt opeens kouder en er komen donkere wolken aan de lucht, op het plein zijn ze net de etenstentjes aan het opbouwen. We denken erover om hier soep te eten en in de camper de ‘rest’ maar de wind is te koud en we zijn er niet op gekleed.
29 december – zondag – Marrakech – Safi
We stonden vanmorgen met 9 campers op deze camperplek. Vannacht hebben we wel goed geslapen en we werden vanmorgen (en gistermorgen) wakker met natuurgeluiden. Er zitten heel veel vogeltjes op deze plek die er vrolijk op los fluiten en kwetteren, daar wordt je zelf ook vrolijk van.
Gisteravond zijn we met zijn tweetjes nog even naar het plein geweest en wat waren er weer veel mensen op de been. Co wilde nog een paar kleine filmpjes maken om een impressie te maken van Marrakech. Maar dat zal na onze vakantie wel worden dat we het op internet kunnen zetten, het uploaden gaat nu niet lukken met deze snelheden.
We rijden om ca. 10.30uur weg uit Marrakech, eerst even langs bij de Marjane voor wat inkopen en tanken en dan rijden we richting Safi.
Als we Marrakech uitrijden rijden we zo de grote ‘leegte’ in, lijkt wel of we helemaal in het zuiden rijden; kaal maar op de een of andere manier ook wel weer mooi, zeker qua verschillende kleuren.
De route zelf is bij tijd en wijle wat eentonig en de weg kan een stuk beter, maar we mogen niet klagen. Af en toe een gat ontwijken en het asfalt is bijzonder ruw dus gewoon even de snelheid temperen. We hebben de tijd en geen horloge dus we komen er wel. 🙂
We gaan vandaag weer eens een keertje ‘vrij’ staan, oftewel we zoeken zelf een plekje in of rond Safi. We hebben coordinaten uit het Duitse boek en komen aan op een winderige maar mooie en zonnige boulevard. We stappen de camper uit, volgens de thermometer moet het zo’n 19 graden zijn maar het voelt, door de wind, als 10 graden koud dus
We lopen naar de rand van de boulevard om over zee uit te kijken naar Safi en de haven en zien onder ons een weg lopen waar wat auto’s staan. Onderweg waren we een camper tegen gekomen en die zien we nu onder ons aankomen en parkeren. Dat willen wij ook wel dus we lopen terug naar de campers en gaan op zoek. De eerste weg naar rechts duiken we in en even later staan we op de beoogde plek, lekker in het zonnetje. Alleen jammer, hier staat ook wind, niet zoveel als boven maar toch. We zitten een half uurtje in het zonnetje met een kopje thee en bergen dat de stoelen weer op, het is toch te fris.
We gaan een stukje wandelen en Co maakt weer mooie foto’s van de ondergaande zon, is weer helemaal in zijn (foto)element.
Op de terugweg gaan we in het restaurant tegenover de campers een omelet eten met kaas en champignons en wat patat, het smaakt lekker.
We hebben vanuit het restaurant uitzicht op de skyline van Safi en langzaamaan wordt het donker en gaan er steeds meer lichtjes branden, een pracht gezicht.
Er zijn heel veel Marokkanen op de been, hebben waarschijnlijk hier gewandeld en drinken nu een kopje koffie of thee. De jongens naast ons bieden ons een koekje aan gemaakt van amandelen, het is erg lekker.
Het is ook een surf plek hier, er liggen veel surfers in het water, tot in het donker aan toe.
Ik heb overigens bij de tips voor Marokko van alle Marjane supermarkten de coordinaten vermeldt.
Coordinaten Safi: N32.322924, W 9.261014
30 december – maandag – Safi
De dag begint errug koud, buiten 7 graden en binnen 11 graden om 7.30uur ‘s ochtends. Het zonnetje komt wel al weer op dus we stappen naar buiten maar de wind is hartstikke koud dus na wat foto’s en filmpjes zijn we weer snel binnen.
Nu om 10uur komt er eindelijk wat warmte in de camper, lekker, het is nu 16,5 graad binnen. We hebben een rustige nacht gehad, er was gisteravond nog tot een uur of 11 wat beweging om de camper heen en auto’s die langs reden maar de nacht was stil, een prima plek dus om te overnachten.
Ik was net wat filmpjes aan het bekijken die we de afgelopen tijd gemaakt hebben en ik heb nog een tip voor hier in Marokko voor wat betreft voorrang op rotondes:
Als je bij een rotonde aan komt rijden moet je het verkeer op de rotonde voor laten gaan, dat is bij ons ook zo.
Maar als het verkeer naar een rotonde toe met verkeerslichten geregeld is dan is het vaak zo dat de straten die tegenover elkaar liggen de lichten hetzelfde moment op groen gaan. Als jij dan bijvoorbeeld 3/4 moet (linksaf) dan kruis je het verkeer aan de andere kant die ook op dat moment de rotonde op rijdt. Dat verkeer gaat dan dus voor, jij moet op de rotonde wachten totdat je verder kunt rijden.
Dus zonder verkeerslichten heb je voorrang als je op de rotonde rijdt en met verkeerslichten moet je verkeer dat je kruist en dat dus de rotonde op komt rijden voor laten gaan.
Toen we in Marrakech aankwamen rijden op een rotonde stroopte het verkeer op en moesten we dus stoppen. Een agent stond daar en gebaarde dat we door moesten rijden. Co gaf aan dat dat dus onmogelijk is en wees naar voren naar de auto’s voor ons.
Actie van de agent: hij liep naar de andere kant van de rotonde blies een paar keer op zijn fluit, de andere straat moest stoppen en wij mochten allemaal door rijden. De politie is hier echt je vriend, mes ami.
Als we op een druk kruispunt aan komen rijden en we moeten bijvoorbeeld linksaf en er is een agent aanwezig zal die vaak het tegemoet komende verkeer stoppen en ons door laten rijden, erg vriendelijk. Anders houden we natuurlijk de hele boel op met twee van die grote wagens achter elkaar, maar het is wel praktisch, vooral voor ons. 🙂
We zitten lekker in het zonnetje, te lezen en te puzzelen en dan stopt er een auto en de chauffeur vraagt: hebben jullie het een beetje naar jullie zin in Marokko? Wij wel hoor. We raken aan de praat, het is een Marokkaanse man die getrouwd is met een Nederlandse vrouw, ze zijn getrouwd en wonen in België, volg je het nog?
Ze heten Nabil en Linda en wonen dan in Safi, als ze hier in Marokko zijn. Ik vraag aan hun wat je ongeveer kwijt bent als je zo’n mooie jurk wilt kopen die de vrouwen dragen. Nabil stelt voor om later op de middag, tussen 17 en 18uur, met hun naar de stad te gaan en dan stof te kopen zodat we een jurk kunnen laten maken. Dat is goedkoper dan er eentje kopen, bovendien zijn ze vaak te groot/te ruim. Dat vinden we een topplan. Ze komen ons later in de middag dan ophalen met de auto.
Na de middag stopt er weer een auto en een man en een vrouw stappen uit, deze keer een Nederlandse man die, vandaag op de kop af 3 jaar, getrouwd is met een Marokkaanse vrouw. Hij ging 3 jaar geleden met sneeuw weg uit Nederland naar Thailand en kwam terug met sneeuw en dacht, wat doe ik hier. Toen is hij drie dagen naar Marrakech gegaan en ontmoette daar zijn huidige vrouw. Ze zijn nu ook hier met vakantie en familiebezoek. Terwijl we met hun praten stopt er nog een andere auto en die Marokkaan wenst ons ook in het Nederlands een prettig verblijf in Marokko, dan voel je je toch helemaal welkom?
We staan een tijdje met de twee te praten, zij vinden het leuk en wij ook. Zij moet in Nederland erg wennen aan het feit dat je zelfs voor familiebezoek een afspraak moet maken, is ze helemaal niet gewend.
Tegen 6 uur worden we opgehaald door Nabil en Linda en we rijden naar de medina van Safi. Nabil ontmoet constant mensen met een hartelijke groet. Ze zijn vanaf 13 december in Marokko, daarvoor was het ruim een jaar terug dus dan is het natuurlijk leuk als je weer vrienden en kennissen ontmoet. We gaan stof kopen in een stoffenwinkel, Nabil onderhandelt over de prijs maar krijgt er toch niet veel vanaf. Maar ik ben er van overtuigd dat als wij onder hem die stof gingen kopen dat we toch meer kwijt waren.
We hebben nu een mooie lap stof in een warme oranje tint van 150 bij 250cm voor € 13,50. Morgen gaan we naar een naaiatelier waar er voor ca. € 20,00 een mooie jurk van gemaakt gaat worden. We zijn er vanavond langsgereden maar het atelier was al dicht.
Nadat we de stof gekocht hebben zijn we nog over de souk gelopen. Nabil en Linda namen ons mee naar een ijssalon waar we een heerlijke smoothie hebben gedronken, met allemaal fruit en avocado erin. Daarna hebben wij vlees gekocht voor ons vijven en dat ging op de gril: lever, hart, stierenballen, en nog wat nader vlees. Toen het eenmaal op tafel stond bleek er ook wat hersens bij te liggen. We hebben het geproefd en het was heerlijk zacht vlees, best goed te eten, een beetje schol achtig.
Ze hebben ons ook een hammam laten zien, ik heb er op onze telefoon een speld laten vallen zodat we het eventueel terug kunnen vinden. Daar kun je een ruimte huren voor 50DH voor 2 uurtjes, waar je ook met zijn tweetjes gebruik van kunt maken, want mannen en vrouwen zijn in principe gescheiden van elkaar. Je koopt dan op de markt zwarte zeep. Je gaat eerst op warme tegels liggen om de poriën open te laten gaan. Dan zeep je elkaar in en gaat weer liggen totdat je zweet. Dan ga je met een scrub handschoen elkaar scrubben. Linda geeft aan dat je ervan opkijkt wat er allemaal dan van je huid afkomt, hoe vies je eigenlijk bent. Je komt er in ieder geval met een babyhuidje weer vandaan. Wie weet gaan we het ooit nog eens beleven.
Oudejaarsdag, we hebben er weinig erg in, het is net zo’n dinsdag als anders. Alhoewel we amper erg hebben in wat voor dag het nu eigenlijk is….
We nemen ons gemak ervan en zitten weer lekker in het zonnetje. Het is net aapjes kijken, alleen wie kijkt naar wie. Er rijden veel auto’s langs en er wandelen ook veel mensen langs en allemaal kijken ze, dat weten we omdat wij ook kijken. 🙂
31 december – dinsdag – Safi
Na de middag gaan we met de petit taxi naar de medina en souk. De man is gek van voetballen dus weet heel veel namen van NL voetballers op te noemen, sport verbroedert zeg maar. Het is wel grappig als we bij de campers wegrijden geeft hij ongevraagd de naam van de wijk/straat en het cafe dat we op moeten geven als we met een taxi terug willen. Ik had al een foto gemaakt van de naam van het café, maar het is fijn dat hij meedenkt. Het is een flink stuk rijden en we betalen 20DH voor de rit.
We hebben de stof voor de djellaba mee want we kunnen van Nabil en Linda een sms’je verwachten als ze tijd voor ons hebben. Ze verwachten nl. vanmorgen een container met fitness spullen vanuit Nederland. Het zal in de middag worden, vanavond gaan ze naar Agadir om oud en nieuw te vieren bij familie.
We gaan weer de markt over maar het is nog erg rustig, niet zo’n sfeer als gisteravond, toen was het hartstikke druk.
Cees heeft een broek meegenomen, die wil hij laten inkorten. Van de week vroeg Cees of ik zijn broek af wilde spelden dus dat is al gedaan. We komen langs een naaiatelier en we stappen naar binnen met de vraag of het a la minuut kan en dat kan dus. De man gaat direct aan het werk.
Met zo’n 20 minuten is de klus geklaard, de kosten zijn 25DH. Cees mompelt wat van ‘dat is nog meer als dat de broek gekost heeft’, rommelt wat in zijn broekzak en geeft de man 20DH, ‘ca va’ vraagt hij (is dat goed zo) en de man gaat ermee akkoord. Buiten gekomen moeten we er erg om lachen, zo gaat dat hier in Marokko, gerommel in de marge. Ook zo grappig, Co staat bij een uitstalling te kijken of er nog mooie truien zijn en hij gaat weg met een spijkerbroek, kan ook in Marokko. We weten niet of de maat goed is maar Co wil niet op straat passen, in zijn onderbroek staan. De verkoper heeft het wel door en pakt de broek over en slaat de broeksband bij Co om zijn hals, hij geeft aan dat de broek zal passen. En anders kan hij hem morgen om komen ruilen.
Daar hebben we nog nooit van gehoord dat de halsmaat hetzelfde is als de broek maat. Als we bij de naaier zijn en moeten wachten op Cees zijn broek gaat Co de spijkerbroek passen, hij zit perfect. Alleen zijn de knoopsgaten van de sluiting en de gulp niet open, dus daarvoor zijn we ook meteen op het juiste adres, is binnen no-time gefixt.
We eten onderweg ook nog even de eerste aardbeitjes die we zien, ze zijn al erg lekker. Ik koop tussen neus en lippen door nog een mooie lichtblauwe omslagdoek, kon hem niet weerstaan en zo lopen we weer terug over de markt.
We belanden bij een theehuisje en drinken er lekkere ‘licht gezoete’ thee, ondanks mijn vraag van ‘blesj le skar’: zonder suiker. Er liggen nog wel weer grote klonten suiker op een bakje erbij.
We krijgen nog geen sms’je van Linda dus we gaan nog maar een keertje de markt op en neer. Onderweg gaan we zelf even informeren bij een naaiatelier hoe lang het gaat duren om een djellaba van mijn stof te maken en wat de kosten zijn. Dan moeten we eerst aangeven wat voor model we willen en wat voor versieringen en zo. We komen eerst uit op 15 dagen en 350DH. 15 dagen vanwege dat ik een geborduurde rand mooi vind en bolletjes tussen die randen in. Als we aangeven dat 15 dagen voor ons te lang is omdat we reizende zijn geven ze aan dat ze ook een kant en klare band langs de randen kunt stikken en de borduursels weg kunnen laten dan duurt het 3 dagen en kost het 300DH. Maar we willen er geen 3 dagen op wachten. We gaan weg en gaan op een andere plek wel weer een atelier opzoeken, een plek waar we wat langer blijven staan.
We gaan wel bij een fournituren winkel kant en klare sierband kopen in de kleuren van de stof, het past mooi bij elkaar.
Het wordt steeds drukker op de markt en op straat, onwijs druk zelfs. Er is, door de hele stad heen, heel veel gebak te koop en mooi opgemaakte taarten met daarop de tekst, een gelukkig nieuwjaar, ze doen er dus toch wel iets aan. Dat is vast de invloed van Europa.
Aan het einde van de markt/straat gaan we nog even zo’n heerlijke smoothie halen en dan lopen we terug naar het begin en rijden met een taxi naar de campers, naar huis wou ik schrijven, maar ja dat komt omdat dat ook zo voelt.
De chauffeur denkt dat-ie de rally Parijs-Dakar rijdt want hij haalt net voor de poort met een hele dikke muur nog een auto in en onderweg wil-ie alleen maar andere auto’s voorbij…. Hij zet ons keurig voor de campers af. Er komen ‘s avonds heel veel auto’s en mensen langs, ook veel jeugd aan de stemmen te horen.
Om 22uur stopt er een auto en horen we een mobilofoon en wordt er op de deur geklopt. De man vraagt of we hier denken te blijven staan, we zeggen van wel. Hij geeft aan dat we beter naar de camping kunnen gaan omdat het hier niet veilig zou zijn, vanwege de jeugd en oud/nieuw. We hebben ons hier de afgelopen nachten veilig gevoeld maar begrijpen de man wel en maken ons reisvaardig. We rijden zo’n 3 km naar de camping en staan dus nu op camping International, coordinaten: N 32.317493, W9.237877
Kunnen we morgen lekker douchen en schoon water innemen. Een fijne jaarwisseling en een gezond 2014 voor iedereen die dit leest.
ga naar periode 10
terug naar overzicht