Marokko – periode 32: 30 maart t/m 2 april
zondag – 30 maart – Bou Ahmed
We hebben een rustig begin van de dag en de zon schijnt al weer vrolijk aan de hemel, de vogeltjes kwetteren er lustig op los. Het lijkt wel het begin van een roman.
We zitten lekker in het zonnetje te puzzelen en thee te drinken, Cees is in zijn camper zijn landkaarten aan het sorteren, de dames zitten ook heerlijk te zonnen. Dan ga ik nog even bij hun computers kijken, het viel Co op dat de foto’s bij hun er fletser uitzien dan op onze laptop. Ik heb even de schermen gekalibreerd en nu zien de foto’s er wat sprankelender uit. Zij blij, voor mij een kleine moeite.
Na de middag gaan we wandelen, vanaf de camping gaan we de straat uit en direct rechtdoor de heuvels in, tussen de huizen door. We hebben het idee dat hier niet veel toeristen aan de wandel gaan want we hebben bekijks. Het is van twee kanten hoor, wij kijken naar hun en zij kijken naar ons. Het valt ons op dat de vrouwen behoorlijk vrij zijn, ze zijn goedlachs en roepen van alles naar ons en lachen daar dan samen om, wat ze zeggen? geen idee maar we hebben allemaal lol. We worden nog uitgenodigd bij een groepje vrouwen die brood aan het bakken zijn. We krijgen een brood aangeboden en even later komt ze met nog vier broden aanlopen, maar dat slaan we af. Wij eten geen brood en Cees en de dames maar mondjesmaat, dus dan zijn vijf broden een beetje erg veel, maar wel lief aangeboden.
Voor ons uit loopt een man met een ezel volgeladen met snij-groen. We zien hem bij een huis het erf op gaan en Co vraagt of we eventjes mogen kijken. Ja hoor dat mag, zijn vrouw is er ook en die kijkt eerst een beetje bedenkelijk. Maar als ze merkt dat we geen kwade zin hebben ontdooit ze en lacht ze alsof ze zeggen wil: wat willen die mensen hier nu eigenlijk zien, ze snapt het allemaal niet zo.
De man heeft beneden bij de rivier allemaal gras en kruiden gesneden voor zijn koeien en geitjes die bij huis en in de stal staan. Ook de ezel krijgt wat van het groenvoer te eten, als beloning voor het harde werken.
We komen op een punt waar een knooppunt van paden loopt, je kunt hier uren wandelen. Cees wil dat niet meer, die houdt het voor gezien en hij gaat via de weg terug naar de camping. Wij gaan met z’n viertjes nog even verder de heuvels in. We lopen af en toe bij mensen over het erf maar ze vinden het prachtig dat we groeten en langslopen en lachen. We krijgen een half brood aangeboden van een vrouw en Co geeft haar een handkus. Verderop komen er een paar kindertjes naar ons toe die ons een handje willen geven, een jongetje geeft ook een zoen op onze hand, pittig hoor.
Dan zien we opeens Besma staan in een mooie groene jurk, tijdens onze vorige reis en ook afgelopen december hebben we bij haar thuis thee gedronken. En afgelopen keer hebben we de foto’s van vorig jaar afgegeven. We moeten weer eventjes binnenkomen voor thee, nu is haar moeder ook thuis. Ook oma is aanwezig en we krijgen een warme knuffel. Besma vraagt direct waar Cees is. We geven aan dat Cees last heeft van de darmen en op de camping is. Dat vindt ze wel jammer en we spreken af dat we dinsdag om 10uur eventjes met Cees langs komen, dat doen we dan op onze route naar Tetouan. Ze wilde eigenlijk dat Cees maandag om 9 uur komt maar dat zal Cees niet plezant vinden zo vroeg. We drinken thee op het dakterras en maken foto’s, er komen steeds meer kindertjes het dak op en ze willen allemaal op de foto. Wel ja joh, de camera klikt wel hoor.
Hannie en Nanda genieten ook volop, van de wandeling en van dit intermezzo met het gezin.
Besma is pas 13 jaar en haar oudere zus is vorig jaar getrouwd en heeft nu een baby, zij is 17 jaar oud en dan nu al moeder. Ze zien er wel ouder uit vinden wij. We vinden het zo-wie-zo moeilijk om de leeftijd van de mensen hier te schatten, we hebben het idee dat ze er ouder uitzien als dat ze zijn.
We mogen nog eventjes bij de familie binnen kijken. De vijf kinderen slapen allemaal in een kamer, pa en ma hebben een eigen slaapkamer (pa is wel veel weg voor zijn werk in Tetouan) en oma heeft haar eigen slaapkamer. De keuken is vrij klein maar voldoet en de woonkamer zie je op de foto. Het ziet er allemaal wel aardig uit. De dochter is dus getrouwd en woont in een nieuw huis naast pa en ma. Ze hebben het niet zo slecht hoor.
Dan lopen we over de weg weer terug want Studio Sport begint op Marokkaanse tijd al om 17uur, we hebben een half uurtje om terug te komen op de camping en dat lukt. De klok is in Nederland vannacht een uur vooruit gegaan, we hadden een uur verschil dat is nu dus 2 uur verschil. We melden even bij Cees dat hij dinsdag om 10 uur op audiëntie wordt verwacht bij Besma.
maandag – 31 maart – Bou Ahmed – Tetouan
En weer zijn plannen om aangepast te worden. a.s. Woensdag gaat het veel regenen wat meestal gepaard gaat met veel wind dus we besluiten om i.p.v. morgen vandaag naar Tetouan te rijden, daar te overnachten en dan dinsdagmorgen op tijd naar de boot te rijden zodat we om 11 uur over kunnen naar Spanje. We nemen om 10uur afscheid van Achmed de campingbeheerder/bewaker, de mannen krijgen weer een hug en ik ‘moet’ het met een welgemeende hand doen, prima hoor, ik heb gisteren mijn knuffeltjes al gehad van Besma en haar familie.
De rit naar Tetouan over de N16 is weer erg mooi, het is een prachtige kustweg met een goed wegdek. Het gaat omhoog en omlaag met veel bochten werk maar prima te doen.
We gaan in Tetouan eerst naar de Marjane yoghurt en crème fraiche inslaan, dan rijden we door naar de camperplek linksachter op de grote parkeerplaats in het centrum van Tetouan.
We staan uiteindelijk op een plek die ons aanstaat, dicht op elkaar want er staan veel campers (de buurman keek heel bedenkelijk dat we zo dicht bij hem stonden maar zijn deur kan nog open dus….) en in de zon wordt het morgen lekker snel warm in de camper. We proberen de dakschotel en huppeke hij doet het in een keer, toppie het werkt weer.
We gaan Tetouan in, eerst over de markt en de winkelstraten. Dan gaan we terug om te eten en daarna duiken we nog even de medina in.
Onze laatste nacht in Marokko, snik. Maar we hebben weer een fantastische tijd gehad in dit prachtige, diverse land. We hadden in de vier maanden dat we hier rond gereden hebben heerlijk weer gehad, en maar zo’n 7 a 8 dagen met minder weer. We hebben heel veel moois gezien qua landschappen en uitzichten. We hebben vriendelijke Marokkanen ontmoet, ook wel vervelende maar die vergeten maar weer gauw, niet te lang bij stil staan. En we hebben veel onderhandelt en dat is best wel leuk om te doen. Je moet in ieder geval vaak meer als de helft lager inzetten en dan kom je vaak samen op een bedrag uit waar beide partijen tevreden mee zijn. En soms gaat de koop niet door, of van onze kant of van de verkopende kant, jammer dan, volgende keer beter.
Dus na vandaag kan het zijn dat het weer eventjes duurt voor jullie hier weer wat kunnen lezen want het is net wanneer we weer internet hebben.
Tetouan, camperplek links achter op de grote parkeerplaats aan de Boulevard Algerie, geen voorzieningen, 20DH: N 35.571480 – W 5.373410
Coordinaten van de haven in Tanger Med: N 35.883085, W 5.504803
dinsdag – 1 april – Tetouan (M) – Castellar de la Frontera (S)
Om 8.15uur zijn we gaan rijden na een onrustige nacht. Het was warm in de camper en om 4.30uur begonnen overal weer de muezzins te zingen, dat zullen we in ieder geval niet missen aan de andere kant van het water.
Om 4.45uur kwamen er vrachtwagens de parkeerplek oprijden voor het overslagpunt, waren we eventjes vergeten. Op dit stukje van het terrein worden goederen uit geladen en overgenomen door de mensen in de stad.
We waren er dus al op tijd uit. Gisteravond las ik op het camperforum dat Thole schreef over een uur tijdsverschil hier in Marokko, dus dat het nu een uurtje later is dan de afgelopen maanden en nog maar een uur tijdsverschil met Europa. Ik heb op gezocht via Google: hoe laat is het in Marokko en die gaf de tijd aan waar we al een paar maanden op leven.
Maar als het wel een uur later is dan wordt het redelijk krap: om 8.30uur rijden naar de boot en om 11uur vertrekt de boot. Onderweg zien we regelmatig een klok die een uur later aangeeft maar ook af en toe een klok die de ‘oude’ tijd aangeeft, weet het dan maar.
Als we in de haven aankomen vragen we aan de eerste de beste man hoe laat het is, een uur later dus. Maar we weten ondertussen ook (uit ervaring, ja we zijn al voor de 2e keer in Marokko :-)) dat de boot vaak vertraging heeft.
Het is nu dan ook 12.45uur Marokkaanse tijd voordat we de boot oprijden, dat is dus al bijna 2 uur vertraging. Het zal wel 13uur worden voordat we afvaren. Gelukkig hoeven we straks niet zo ver te rijden, ca. 25km naar Castellar de la Frontera. Het werd 14uur voor dat de boot van wal ging.
Om bij de haven te komen volg je de borden met ‘Automobile Access’. De coordinaten van de toegang tot de haven zijn: N 35.868932, W 5.523355.
Je parkeert de camper in de parkeervakken en loopt naar het boekingskantoor van jouw maatschappij, voor ons was dat Balearia. Je geeft je retourticket af en ontvangt daarvoor een boardingkaart per persoon en voor de camper. Neem ook je paspoort mee. Er komen gelijk ‘mannetjes’ naar je camper toe die zeer overrompelend te werk gaan, vooral als je een beetje laat bent. Want je moet opschieten, de boot gaat immers met een half uur al weg. Ga er maar vanuit dat als je te laat bent voor de boot dan krijg je geen boardingkaart. Dus je hebt zo’n mannetje niet nodig, ze willen altijd geld zien. Wij trapten er dus ook in en werden door de man het kantoortje binnen geleidt. Hij ging flink te keer tegen de man achter de computer, die werd er heet nog koud van en deed rustig zijn werk.
De ticket van Cees was op de een of andere manier nat geworden en onleesbaar. Hij moest ter plekke € 50,00 betalen om terug te kunnen naar Spanje, die € 50,00 verdween zo in de zak van de ticketverkoper. Volgens mij kunnen ze zo op naam opzoeken of je wel of niet voor een retourticket hebt betaald. Dus wij zijn van plan om de volgende keer of een kopie te maken van de ticket of een foto met de telefoon/iPad. Het wordt nl. op thermisch papier geprint en dat is al niet zo’n beste kwaliteit.
Na het boekingskantoor rij je met je camper naar de paspoortcontrole. Daar wordt een stempel gezet in je paspoort met de datum dat je Marokko weer verlaat. Hier laat je ook een geel papiertje achter waarop je je gegevens hebt ingevuld, net zo’n formulier als je Marokko inkomt. Als je een verlenging hebt geregeld (langer dan 3 maanden verblijf) moet je dat hier afgeven.
Je rijdt verder en komt dan bij een kantoor waar ze het papier innemen dat je de camper hebt ingevoerd in Marokko. Bij boeking in Algeciras heb je het in 3voud gekregen. Het eerste deel heb je ingeleverd bij binnenkomst in Marokko, toen werd er een datum opgezet tot wanneer de auto in Marokko mag blijven, dat hoort 6 maanden te zijn. Bij vertrek lever je bij dit kantoor een tweede deel in en op het deel dat je terug krijgt staat een stempel van de vertrekdatum. Bewaar dit formulier vooral als je van plan bent om de volgende keer met een andere camper naar Marokko te gaan en neem dit formulier dan voor de zekerheid mee.
Dan moet je je auto parkeren op een verhoogde baan pal achter je voorganger, hier wordt de camper gescand (wij denken op verstekelingen), zelf moet je de auto uit, ook je hond als je die aan boord hebt.
Dan rij je naar de gate die aangegeven staat op je boardingkaart en kan het wachten beginnen. Vorig jaar was het niet zo druk als vandaag en waren we zo aan boord maar nu duurde het erg lang.
Bij aankomst in Algeciras ga je door de paspoort controle en aan het einde van de haven rij je langs een politiekantoor maar meestal mogen campers doorrijden.
Tegen 17uur komen we aan in Castellar de la Frontera waar we de enige campers zijn op dat moment. Het is zo vreemd dat je onderweg geen mensen langs de weg ziet lopen, en koeien en geiten, dat zullen we wel missen, in Marokko is altijd wel iets te beleven en te zien langs de weg.
Castellar de la Frontera, pleintje tegenover zwembad, gratis wc legen, schoon/vuil water, gratis plek: N 36.283360 – W 5.421350
woensdag – 2 april – Castellar de la Frontera – Olvera
Door het tijdsverschil is Cees wat later uit bed dus we vertrekken pas om 10.30uur, naar Ronda is de planning. Dat schijnt wel een mooi stadje te zijn.
De rit er naartoe is in ieder geval wel mooi, althans het eerste gedeelte. Op een gegeven moment klimmen we naar zo’n 800 meter en dan rijden we in de wolken, weg mooi uitzicht. Maar de uitzichten hebben we op de heenreis gelukkig al gezien, zie periode 2 bij maandag 2 december.
Vlak voor Ronda rijden we een parkeerplaats bij een sportcentrum op want het is etenstijd. Daar nemen we ook afscheid van Cees, Cees gaat rechtstreeks terug naar huis. Hij heeft al 3,5 maand last van zijn darmen, is ook afgevallen en hij heeft veel tijd op het potje doorgebracht. Hij gaat via Sevilla recht naar het noorden richting huis. We hebben hem een dikke knuffel meegegeven en hem een goede reis gewenst. En ook gevraagd of hij ons wel op de hoogte wil houden hoe het met hem gaat.
Wij rijden naar Ronda en vinden na lang zoeken en heen en weer rijden een parkeerplaats langs de weg dicht bij het oude centrum. Het is inderdaad wel een bezoekje waard, er is een diepe kloof met daarachter prachtige vergezichten. In het dorp vind je ook de oudste stierenvechters arena van Spanje, het is nu een museum.
We komen tijdens onze wandeling door Ronda een parkeerplaats tegen waar je voor € 3,00 kunt staan van 21-9uur, dus tijdens de nacht. Daarvoor en na kost het € 2,40 per uur, coordinaten: N 36.745044, W 5.168078. We besluiten om tot die tijd te wachten en lopen terug naar de campers. De dames gaan nog even boodschappen doen bij de Aldi en wij lopen naar een Chinese bazaar, dat zijn vaak leuke winkeltjes om wat tijd door te brengen. Ik koop er twee zomerjurkjes en twee bloemige leggings. Co koopt wat dingetjes voor de camper: tie-rips, zekeringen, draadverbindertjes etc…..
We gaan lekker eten en we komen er achter dat we langs een bijzonder drukke weg staan. Ik ga even met Hannie en Nanda overleggen, er is nl. 35km verderop een camperplek in het plaatsje Olvera, die volgens de beoordelingen zeer rustig gelegen is. het blijft nog lang licht dus om te rijden is dat wel prettig. Gelukkig kunnen de dames ook snel ‘schakelen’ en we zijn binnen 5 minuten op pad.
Wat een mooie route rijden we weer, eerst de A376 richting Sevilla en dan rechtsaf een kleinere weg in die op de kaart met een groen lijntje ernaast is, dat betekent landschappelijk mooi, en dat is het, wat is Andalusie toch mooi, de volgende keer moeten we hier maar meer tijd doorbrengen.
Dan komen we aan in Olvera, we hadden gelezen dat het een steile toegangsweg is naar de camperplek, en dat is niet teveel gezegd. In het begin van het straatje staat dat je er niet in mag als je meer dan 3,5 ton weegt, nou dan zijn we voor dit stukkie maar eventjes 3,5 ton. Het is inderdaad bijzonder steil maar goed te doen. Morgen gaan we er weer tegenop maar de motor moet dat makkelijk trekken.
We draaien rechtsaf het straatje in en zien in de verte al campers staan. Er zijn officieel vier camperplaatsen en er staan er al vier.
We zien een Nederlandse Concorde staan en ik zeg, dat zullen toch niet Anne en Nel zijn? En ja wel hoor, we stoppen even voor de camper en zwaaien, er gaat een handje omhoog, ze zijn het. Grappig, dan is Spanje toch zo groot en komen we elkaar hier weer tegen.
Ik loop nog even naar Hannie en Nanda, Hannie is nog helemaal beduusd van de mooie rit, ze heeft geen foto’s gemaakt omdat ze dacht dat het al te donker zou zijn, maar dat is een kwestie van corrigeren tijdens het fotograferen. Maar we wisselen onze foto’s aldoor al uit dus ze heeft evengoed mooie plaatjes van deze rit.
Dan loop ik nog eventjes naar Anne en Nel, ik zeg: hebben jullie soms stroop aan je kont? 🙂 Nel vraagt of we al eens in Priego de Cordoba zijn geweest, dat is volgens haar ook prachtig om te bezoeken, ook de rit er naar toe. Ik ga even topoverleg plegen met de dames en we besluiten om morgen daar naartoe te reizen. Het wordt morgen slecht weer dus maken we er maar een reisdag van. Daarna wordt het als het goed is weer mooi weer, Inshallah.
Olvera, camperplek NKC, potje legen, vuil water lozen, elektra/water € 5,00, plek gratis, coordinaten: N 36.941391, W 5.253060
Ga naar periode 33
terug naar overzicht