Marokko – periode 29: 18 maart t/m 21 maart
dinsdag – 18 maart – Marrakech
Vannacht heeft het eventjes flink geregend en gewaaid maar vanmorgen scheen de zon weer. Wij waren er al vroeg uit en ook de dames waren al op tijd uit de veren. We hebben via een boekje, en een app die Hannie heeft, gekeken wat we vandaag gaan doen. We besluiten om een twee daagse kaart te kopen voor de hop-on-hop-of bus. Dan gaan we eerst een rondje met de bus rijden zodat we kunnen zien wat er allemaal te zien is.
Een kaartje voor 1 dag kost 120 DH en voor 2 dagen 165DH per persoon. Er zijn twee routes die je mee kunt rijden. Je krijgt er een oortelefoontje bij en in de bus kun je kiezen naar welke taal je wilt luisteren, je krijgt dan uitleg over wat je onderweg ziet.
De dames willen wel graag naar de tuinen van Menara maar als we terug komen bij het punt waar we opgestapt zijn betrekt de lucht en besluiten we om het bezoek aan de tuin te bewaren tot morgen. We gaan thee drinken op een panorama terras met uitzicht op het grote plein.
Als we daar zitten begint het opeens hard te waaien. We besluiten om de medina in te gaan, uit de wind en in de gezellige drukte.
We komen in een gedeelte waar het een heen en weer gaan is van fietsers, scooters, paard en wagentjes met bouwmaterialen erop en er komt af en toe een calèche langs, een van de luxere koetsjes met paarden ervoor. Die zie je veel rijden in Marrakech, in gebruik door de toeristen. Je moet dus flink op je tellen passen en niet per ongeluk opzij stappen. Ik ga achter Nanda en Hannie lopen, die horen het immers niet als er een toeter gaat.
We krijgen een aanbod om 5 kwartier met zijn vijven in een calèche door Marrakech te rijden voor 200DH. Maar we hebben nu al de kaartjes voor de bus gekocht.
Wat je in de medina veel ziet is dat er een verkoper bijvoorbeeld een tajine maakt en daar eten ze dan met een aantal verkopers van. Ik vraag of ik een foto mag maken en dat mag. Hij verteld wat er in zit en dat het gekruid is met de kruiden van de overbuurman, of we daar even willen kijken, in de kruidenwinkel. Nee hoor, dat hoeft niet. Joh, als we overal iets kopen waar ze ons binnen willen hebben dan is onze camper te klein.
We kopen nog wel een mooie hoorn van een schaap/ram, prachtig gevormd en mooi ‘geaderd’.
In de medina komen we in een straatje waar allemaal eethuisjes zijn, vorig jaar hebben we hier een heerlijke omelet gegeten. Dit jaar, 2 maanden geleden, waren we hier ook al maar toen was alles dicht. Nu is het gelukkig etenstijd dus een goede reden om hier even neer te strijken. Het is een bijzonder klein eethuisje maar de omelet en gehakt is weer overheerlijk en lekker gekruid. Ook de kat pikt onder de tafel een graantje, uh omeletje mee.
Co koopt nog een leren pet en Nanda een hand gehaakte muts voor een kleinkind. Je moet hier in Marrakech gewoon dik onder de helft van de gevraagde prijs bieden, dus bij een gevraagde prijs van 400DH bieden wij dan bijvoorbeeld 100DH of nog lager.
Voor Co zijn leren pet vroegen ze 400DH, uiteindelijk kocht hij de pet voor 100DH en het is echt leer en zit heerlijk.
Nanda en Hannie wilden nog wel een leren heuptasje kopen, net zo eentje als dat ik heb. Men vroeg 200DH maar ik had in gedachten dat ik vorig jaar iets van 50DH had betaald. Uiteindelijk zakte men naar 70DH, toen waren we al in het eethuisje dat ik hierboven beschrijf, ze komen dus gewoon achter je aan, maar Nanda had gezien dat er een flinke weeffout zat in het stoffen deel van het tasje en wilde het niet meer.
Dan komen we onderweg naar de uitgang langs een tafeltje waar een hand naaimachientje wordt gedemonstreerd. Cees is helemaal enthousiast en vindt het een vernuftig ding. Het moet 80DH kosten en de man laat het uitgebreid zien hoe het werkt. Hij denkt: kaassie, die heb ik verkocht.
Cees vraagt hoeveel het kost als we er drie afnemen, dan komt het op 220DH de drie. Maar de dames willen helemaal niet zo’n machientje en wij eigenlijk ook niet echt. We lopen weg en gaan pinda’s kopen. Dan komt de man nog naar ons toe en biedt er drie aan voor 100DH. Cees wil wel zo’n machientje kopen, al zou hij het op de kast zetten en naar kijken hij vindt het gewoon een geweldig iets. Wij besluiten om voor 35DH ook het apparaatje aan te schaffen en de mannen gaan kijken of ze ook 2 machientjes kunnen kopen voor 70DH en dat lukt. We zijn een hand naaimachientje rijker. Ik zeg, nu moet ik nog aan het werk ook. 🙂
woensdag – 19 maart – Marrakech
Vanmorgen wilden we vroeg een tuin bezoeken bij het hotel tegenover de camperplaats. Hannie en Nanda waren daar eergisteren al naar toe gelopen toen wij nog onderweg waren naar Marrakech. Maar toen liepen ze in korte broek en hemdje en ze mochten niet naar binnen, ze moesten een lange broek en lange mouwen aan. Maar de gasten van het hotel liepen in de tuin wel in korte broek en t-shirt, vreemd hoor.
Maar vanmorgen gingen we dus ‘netjes’ er op af, in lange broek (warm hoor) en t-shirt. Co, Nanda en Hannie in lange broek en ik had een lange jurk aan getrokken. Bij de poort mochten we weer niet naar binnen, we liepen op sandalen, dat mocht niet, het moeten dichte schoenen zijn en bezoekers mogen de tuin in tussen 11-16uur. Er geldt dus een dresscode, wat een flauwekul allemaal.
Onderweg naar die tuin hebben we nog wel even een paar leuke portret foto’s gemaakt.
Daarna zijn we naar het centrum gelopen en hebben we de hop-on-hop-of bus gepakt om de tuinen van Menara te bezoeken. De rit duurde lang, de bus stond elke keer lang stil bij de haltes. Het was vandaag erg warm en dan duurt een ritje al gauw lang.
Bij de tuinen zijn we uitgestapt en het hek door gelopen. Er staan erg veel olijfbomen, eigenlijk is dat alles wat je ziet. Aan het einde van het brede pad is er een vijver met een of ander huisje erbij. Aan de andere kant van de vijver staat een tribune. Er is waarschijnlijk regelmatig een fontein show, gezien de spuitpunten die boven het water uitstaken. We lopen tussen de tribune door de trap af, daar is een cafeetje en we willen even in de schaduw vertoeven. Ik zie dat een man gebarentaal maakt naar een vrouw en wijs Hannie en Nanda daarop, die zijn gelijk heel erg geinteresseerd.
Hannie wil eigenlijk wel naar de man toe maar aarzelt, ze krijgt een duwtje van Nanda en loopt er heen. De man is direct enthousiast, hij zou eigenlijk met de vrouw thee gaan drinken maar hij komt direct het terras af en vertelt in gebarentaal dat onder de bomen een groepje dove kinderen zit. Nou daar willen de dames natuurlijk direct naar toe. Het is heel grappig om ze bezig te zien met de man en de kinderen. Ze spreken geen woord over de grens, dat is voor hun heel moeilijk te leren maar ze kunnen met de man en kinderen prima ‘praten’. De kinderen komen van een doven school uit Agadir en hebben vandaag schoolreisje naar Marrakech. We maken even een leuke groepsfoto en vinden het helemaal geweldig dat dit vandaag op ons pad kwam. We nemen enthousiast afscheid met de belofte dat als we een volgende keer in Agadir zijn dat we dan langskomen, althans zeker Nanda en Hannie.
Eigenlijk is het wel grappig want eigenlijk wilden we gisteren het park bezoeken maar dat stelden we uit tot vandaag, het moest zo zijn, toeval bestaat niet. Het park viel dan tegen maar deze ontmoeting maakte veel goed.
We zijn met de bus weer terug gereden naar het centrum en hebben even lekker een glas jus d’orange gedronken op het plein.
Dat doen we trouwens wel vaker hoor, als er iemand een foto maakt van andere mensen gaan we er gewoon bij staan en altijd is de reactie weer leuk. Dat noemen we een ‘wis’ foto want als we weg zijn zal het plaatje wel gewist worden. Wie gaat er nu met wildvreemde mensen op de foto, nou wij dus. 🙂
We besluiten om een rijtuigje te huren. Eergisteren werd er een rijtuig aangeboden: 5 kwartier voor 200DH met zijn vijven.
Co en Cees gaan eens informeren, eerst is het 300DH en uiteindelijk komen ze uit op 180DH voor 1 uur met zijn vijven, door de oude stad en geen winkeltjes bezoeken, deal. We betalen aan het einde van de rit 200DH zoals eerder al ‘afgesproken’ was.
We gaan van start en de koetsier rijdt eerst naar het oude gedeelte, de kasbah genaamd. Daarna rijdt hij de rest langs de muur om het oude gedeelte, dat was een beetje jammer, maar ja, je kunt niet alles hebben. We waren effe van de straat. Buiten het oude gedeelte en de medina boeit Marrakech ons niet zo.
Ik ga niet helemaal op volgorde van de gebeurtenissen vandaag want we zijn vanmorgen nog verhuisd naar een andere plek, we hebben wel 400 meter gereden, naar een plek buiten de muur. Een ruim terrein waar we een paar campers zagen staan. Nadat we de tuin bij het hotel niet in mochten zijn we eens op het terrein wezen kijken en we spraken een Oostenrijkse camperaar die er al een paar nachten heeft gestaan.
Vanmiddag bij terugkomst hebben we nog even lekker buiten gezeten, eerst in de schaduw maar tegen de avond was de zon niet meer zo heet en hebben we de stoelen naar de zon verplaatst. We hebben nog even gepuzzeld en lekker gekletst met de meiden.
Het grappige is: toen we met het koetsje langs de plek kwamen zag ik achter onze campers een Concorde staan en dacht zullen dat Anne en Nel zijn.
We kwamen aanlopen na het koets ritje en wie zwaait ervan uit de camperdeur, Nel. Ze waren net aangekomen na een weekje met familie in de omgeving rond gereden te hebben en blazen hier eventjes uit. Morgen gaan ze ook weer verder, richting het oosten en langs de Noordzeekust weer terug. Een mooie rit die wij vorig jaar hebben gedaan, werkelijk mooi om te rijden.
Morgen gaan Wilfried en Ria weer terug naar Spanje en dan op huis aan, we wensen ze een goede reis en wel thuis. We komen zeker een keertje aan hoor als we weer terug zijn in Nederland.
Marrakech, vrij staan, geen voorzieningen, gratis. Coordinaten: N31.619901, W8.000290
donderdag – 20 maart – Marrakech – Ouzoud
We hebben vannacht goed geslapen, ondanks de drukke weg/rotonde die in de buurt ligt en de waakhonden op de parkeerplaats bij de weg.
We zijn om 7 uur al op en even later begint het te regenen, dat hebben we niet besteld hoor.
Gistermiddag bleek dat Hannie en Nanda wel met ons mee willen rijden naar het noorden. Hun eigen plan was om via de kust naar Tanger Med te rijden maar dat plan passen ze nu aan en ze gaan mee binnendoor. Wij willen voor dat we overvaren nog een paar dagen in Bou Ahmed op camping Chmaåla staan dus langzamerhand rijden we die kant op.
We gaan eerst naar de Marjane, emmertjes yoghurt inslaan en crème fraiche en we kopen een stukje mosterdkaas want we zijn bijna door onze Hollandse kaas heen. Op de afdeling waar grote bakken met rijst, macaroni etc. staan vliegen de musjes af en aan, lekker eten hier hoor je ze denken.
Het is druk op de weg dwars door Marrakech heen. En na de boodschappen moeten we ook weer een stukje dezelfde weg terug.
Dan draaien we de N8 op richting Beni-Mellal. Na ca. 50km draaien we de R208 op en dat wordt het landschap al mooier. Op de N8 was trouwens genoeg te beleven langs de weg, het is levendiger dan langs de R210 die via Demnate loopt, die hebben we vorig jaar gereden. In El-Khèmis ga ik nog even naar de bank, het is een levendige plaats het is er erg druk met mensen.
Ook is er weer een regionale school dus er lopen ook heel veel kinderen rond. Op een parkeerplaats gaan we even lunchen voordat we verder rijden. Er wordt hier weer veel gezwaaid door de mensen langs de weg, vooral door de meisjes… 🙂
Er is ook heel veel landbouw in dit gebied en het wordt allengs groener. We waren met kerst in deze omgeving en toen was het allemaal 1 kleur; rood. Nu is het weer een combinatie van rood en veel groen van de beplanting/gewassen op het land.
Er staan ook kindertjes langs de weg die iets van kruiden verkopen en ze maken een gebaar dat ze eten willen.
Dan komen we aan in Ouzoud, we rijden naar beneden richting de waterval. We weten dat daar een paar kleine campings zitten en daar willen we deze keer gaan staan. We parkeren de auto’s in een parkeerhaven langs de weg en meteen hebben we iemand aan het raam die ons wel de weg wil wijzen naar de watervallen. Co legt uit dat we hier voor de derde keer zijn en dat we de weg weten.
Even later komt er iemand die parkeergeld wil maar we leggen uit dat we eerst even willen kijken waar we gaan overnachten en dat we niet gaan betalen om daar eventjes op de openbare weg te staan.
Nanda, Hannie en ik gaan een wandeling maken naar de watervallen, Co en Cees gaan de omgeving/campings verkennen.
We lopen met z’n drietjes eerst naar de bovenkant van de watervallen, het blijft indrukwekkend het razende water dat hier naar beneden valt, afkomstig van een rustig kabbelende rivier.
Als we terug komen zijn er al twee campers geïnstalleerd op een naamloze camping naast de brug, voor 20DH mogen we daar staan. Er is een wc gebouwtje waar je voor 1DH je behoefte mag doen. En je kunt vers water innemen.
Cascade d’Ouzoud, naamloze camping naast de brug, wc 1DH, vers water, 20DH. Coordinaten: N32.013467, W6.716909 795 meter hoogte
vrijdag – 21 maart – Ouzoud
Vanmorgen was het zonnetje weer aanwezig, ook veel wolken dus af en toe was het frisjes maar later op de dag werd de lucht helemaal blauw.
Eerst hebben we rustig aan gedaan, lekker gezeten, gepuzzeld en thee gedronken. Na het eten zijn we gaan wandelen, Cees bleef ‘thuis’, hij voelde zich niet fit genoeg om veel te klimmen en te dalen. We gingen een klein stukje de weg op naar boven en na het schooltje zijn we via een pad de berg opgelopen.
We kwamen op een onverhard pad en zagen daar een paar koeien liggen naast een huis, met mooie hoorns. Ik maakte een foto en er kwam een meisje aanlopen. ik wilde aan haar de foto laten zien maar ze dacht dat ik van haar een foto wilde maken en ze ging op een steen zitten met haar armen om haar hoofd heen. Uiteindelijk kon ik haar overhalen om haar armen te laten zakken en liet ik de foto van de koe zien, er brak een lach door op haar gezicht.
Co stond met een man te praten op het pad, het bleek een Engelsman te zijn die op zijn kindertjes stond te wachten, we stonden nl. bij een schooltje voor leerlingen tot 5 jaar. Hij woont hier 7 jaar en is getrouwd met een Marokkaanse vrouw. We worden uitgenodigd voor de thee maar we begrijpen ook dat ze eerst couscous gaan eten. En we weten niet of we hier terug langs komen, we zullen zien, Inshallah.
We lopen het pad af en komen aan de rand van het plateau en krijgen uitzicht op de watervallen en de omgeving in de diepte, prachtig weer. Er staan al diverse bloemetjes uitbundig te bloeien, even een impressie:
We komen bij een muur met een hek erin en er staat een bord met ‘permis’ en een datum. Er staat in ieder geval niet dat het verboden is het terrein te betreden dus we gaan door het hek naar binnen, alles mag totdat het niet mag. 🙂
Er staan ca. 7 huizen op het terrein en volgens ons staan ze leeg op één na, dat is een huis dat er erg mooi uit ziet, leuke details, stenen die in een rondje gemetseld zijn, en een regenwaterafvoer die verzonken is in de muur.
Dan komt er een man aanlopen en we vragen of het gepermitteerd is dat we over het terrein lopen en welke kant het op is naar de waterval.
Hij is heel vriendelijk en loopt voor ons uit naar het pad dat naar beneden gaat. We geven complimenten over de mooie huizen, jammer dat ze leeg staan. Als we voorbij het laatste huis op het pad uitkomen ligt er even verderop een kaak en nog verderop een paar botten. Co zegt, het is vast een gevaarlijke route.
Het is niet gevaarlijk maar juist erg mooi, het is een prachtig bergpad met uitzicht op de waterval. Het kronkelt langs de bergwand. Er loopt een levada (waterkanaal) en er zijn diverse akkertjes maar alles is niet meer in gebruik. De levada staat droog en de akkertjes zijn niet begroeid.
Dan komen we bij de bewoonde wereld met ‘campings’, winkeltjes en cafeetjes. Bij het eerste cafeetje/camping is een kleurig sanitair gebouw met wc’s en douches. Daar gaan we een kopje muntthee drinken en genieten we van het laatste zonnetje. Want we zitten in de diepte en de zon verdwijnt achter de bergwand waar we net nog boven op liepen.
Na de thee gaan we gauw naar de andere kant van de rivier, lekker in het zonnetje lopen. We komen bij de waterval en hij baadt in het zonnetje, het is een prachtig gezicht. Nu zal er zeker een regenboog zijn, vanwege de zon die op de waterdamp schijnt die opstijgt van de waterval.
Na de wandeling hebben we lekker in de camper gedoucht, werd die ook gelijk weer eventjes lekker helemaal schoon gemaakt, net als wij.
Morgen gaan we weer verder, er is in een grote plaats 60km noordelijker een weekmarkt en we hebben al eventjes geen markt meer meegemaakt, wordt wel weer eens tijd.
Dat houdt in dat we om 8 uur al gaan rijden, dan zijn we om ongeveer 10 uur ter plekke. Ja, 2 uur over 60km, dat zal nodig zijn want het is een route die erg bochtig is en af en toe is de weg slecht, met gaten en hij is smal. Maar toen we die route de vorige keer de andere kant op reden (naar Ouzoud toe) was-ie erg rustig met verkeer.
Ga naar periode 30
terug naar overzicht