
Marokko – periode 25: 2 maart t/m 5 maart
zondag – 2 maart – Tafraoute

De wasmachine is ingewijd onder belangstelling van de buren. Een wasje duurt in principe 15 minuten maar wij laten hem twee keer draaien. Dan centrifugeren, dan spoelen en nog een keertje centrifugeren. Tegen de tijd dat de was gereed is is de eerste alweer droog.
Lekker weer even het beddengoed gedaan, de dekbedhoezen en dat gaat prima in de wasmachine, per stuk en wat andere was erbij.
Ook onze buren, Wilfried en Ria hebben een wasmachine gekocht in het dorp, een combinatie: wasmachine en centrifuge in één. Wij hebben al een centrifuge, in NL gekocht voor € 10,00 van onze groenteboer, we gingen met groente en een centrifuge de deur uit. 🙂 Dus het leek wel maandag vandaag, maandag – wasdag.

‘s Middags gaan we aan de wandel met Nanda en Hannie, naar een dorpje zuidelijk van Tafraoute. We lopen langs de bergwand die kant op en blijven elke keer weer kijken naar de rotsen die allerlei vormen hebben, het blijft fascineren. Deze plek voelt zo goed, je loopt er voor je plezier rond.

We lopen door het dorpje heen, tussen de huizen door. De mensen die we tegenkomen groeten vriendelijk naar ons terug. Er zijn mooie grote huizen maar ook lemen huizen, veelal in verval. Maar allemaal in warme tinten.

We komen langs een restaurant en besluiten om daar thee te gaan drinken. We stappen naar binnen en er zit een groep van ca. 12 Fransen. Ze zijn net klaar met eten en drinken en een man wrijft over zijn dikke buik en zegt dat het hier prima eten is. Co staat op, wrijft over zijn, niet dikke, buik en zegt dan gaan we weer als je hier dik wordt van het eten….. 🙂 Lachen natuurlijk, de Fransman zegt, ja ik kwam hier dun binnen en ga dik weer weg.
Als ze weg zijn wil de patron van het restaurant ons boven op het terras hebben dan kan hij de ruimte weer prepareren voor volgende eters. We gaan naar het terras en de patron gaat mee. Hij laat ons rondom rotsen zien die ergens op lijken.
Als we af willen rekenen hoeven we niets te betalen, het is een investering in de toekomst en de patron hoopt dat we een keertje komen eten. Eigenlijk wilden we morgen verder reizen maar we besluiten om morgen samen met Cees, Hannie en Nanda bij de patron te gaan eten. Tenslotte is morgen Cees jarig, en dat moet natuurlijk wel eventjes gevierd worden.




Als we terug komen bij de campers gaan we met Cees nog even naar het dorp om voor een wasmachine voor Cees te kijken en nog wat boodschappen te doen. Cees laat een wasmachine apart zetten die we morgen op gaan halen.
‘s Avonds komen Nanda en Hannie nog even een koppie doen en nemen we de kaart even door voor hun verdere route. Zij gaan langs de kust terug naar het noorden. We hebben wel het advies gegeven om het rustig aan te doen. Want de ervaring is dat als het slecht weer wordt/is in het noorden van Marokko dat je dan sneller geneigd bent om over te steken naar Spanje, terwijl het in het zuiden van Marokko dan vaak nog mooi weer is. Dus dames, rustig aan hoor.
maandag – 3 maart – Tafraoute
Hiep hiep hoera, Cees is vandaag jarig.
Als Wilfried en Ria afscheid komen nemen, ze gaan weer naar Taghazout, komt Cees net zijn camper uit en krijgt-ie direct 4 felicitaties. Er zullen er nog meer volgen vandaag.
Co haalt met de fiets het wasmachientje van Cees op in het dorp, zo kan Cees zijn handwasjes nu machinaal doen. Het past precies in de doucheruimte.
Wij fietsen heen en weer naar het restaurant om een tijd af te spreken en om te kijken wat we kunnen eten. Het is groentesoep en dan een tajine met kip of couscous. We vragen of een tajine met kefta (gehakt) en ei ook tot de mogelijkheden behoort. Het staat niet op het menu maar de man besluit om straks nog naar het dorp te gaan en gehakt te halen, dit na overleg met de keuken. We spreken af dat we er om 13uur zijn.
We gaan lopend naar het restaurant en als we binnen stappen zitten er vier Engelsen, dat is wel leuk want daar kunnen we mee praten en Engelsen hebben een leuk gevoel voor humor. Later vertelden ze dat zij het ook leuk vonden dat ze Nederlanders troffen i.p.v. Fransen, het klikt goed tussen ons. De eetruimte is smaakvol ingericht met lekker zittende banken en dikke kussens, alles in mooie kleuren.

Voor het eten komt Brahim langs met een keteltje en een opvangbakje en mogen we onze handen wassen, het zijn authentieke gebruiksartikelen. We beginnen met groentesoep, erg lekker van smaak, niet zo sterk gekruid, opgediend in een mooie soepterrine.

Dan gaan we verder met de tajines, eentje met groenten en eentje met gehakt en ei. Het is heel veel vlees, dat zijn we niet zo gewend, meestal moet je het vlees zoeken. Er blijft zelfs over. De Engelsen zijn met z’n viertjes en die hebben nog meer dan wij. Een grote tajine met couscous en nog twee kleinere tajines, eentje met groente en de andere weet ik zo niet wat daar in zat. Daar gaat ook wat van terug naar de keuken. Dus eten krijg je hier meer dan genoeg en het is errug lekker.
Als toetje zijn er sinaasappel schijfjes met kaneel, ook erg lekker met een mooi bloemetje erop als garnering. De man c.q. keuken maakt er echt werk van.
Dan neemt Brahim een van de Engelse dames bij haar hand en neemt haar mee, ook de andere dames inclusief wij moeten meelopen. We gaan naar een andere ruimte en daar worden we door twee Marokkaanse vrouwen met Berber kleding aangekleed, we zien er prachtig uit. Dan lopen we terug naar de eetruimte en doen allemaal de doeken voor onze gezichten.

Als we binnenkomen zitten daar de mannen in djellaba’s met de muts over hun gezichten getrokken. We moeten kijken of we onze mannen herkennen. Ik pik Co er zo uit en ga naast hem zitten, leuk hoor allemaal. Dan gaan we uiteraard op de groepsfoto en nog apart.




Brahim loopt naar Hannie toe en ze moet haar mouw opstropen, ze krijgt een servet om haar bovenarm en moet een vuist maken, hij meet haar bloeddruk en die is niet goed. Ze krijg een ‘injectie’, Hannie kijkt maar even weg. Dan moet ze haar handen ophouden en krijgt ze wat rozenwater er in gegoten en in haar nek, de anderen krijgen ook allemaal een ‘beurt’. Het is wel lachen en genieten hier.
We krijgen nog thee toe met een grote schaal met koekjes.
Op een gegeven willen we Brahim in het Frans laten weten dat we erg genieten van alles, Cees weet de worden, we vertalen het in het Engels en zeggen het in het Frans tegen Brahim. Ik vertel aan Nanda en Hannie wat er gezegd wordt en zo spreken we allemaal onze ‘talen.
Ik denk dat Cees wel een leuke verjaardag heeft beleefd, toch een apart dagje met een mooi tintje. Wij hebben in ieder geval erg genoten.
Dan gaan we afrekenen en betalen, het is niet te geloven, slechts 135DH per persoon, oftewel € 12,00. Je bent een paar uur van de straat in een leuk restaurant met heerlijk eten en we hebben ontzettend gelachen en genoten met elkaar. Voor herhaling vatbaar, volgend jaar maar weer.
We lopen terug en het is, om 16uur, nog erg heet buiten. We gaan bij terugkomst dan ook nog even heerlijk in het zonnetje zitten. Meestal komt rond die tijd de wind eruit maar die laat nu verstek gaan. Als de zon achter de bergen verdwijnt is het nog steeds erg lekker. Het is wel net of het licht uit gaat. Doordat er geen wind is zijn er wel veel vliegen, kriebel, kriebel.
Het was vandaag een errug leuke dag, kunnen we weer op terugkijken, we zijn blij dat we vandaag nog niet vertrokken zijn en besloten hebben om naar het restaurant toe te gaan. Brahim vroeg of we het geheim willen houden, het verkleed gebeuren maar ik vind de foto’s te leuk om het niet te vermelden op de site. Dus mondje dicht als je naar het restaurant toe gaat, kijk maar blij verrast als je met hem meeloopt naar de verkleed ruimte. Dus ssst, mondje dicht van ons weet je niets. 🙂
dinsdag – 4 maart – Tafraoute
Van Nanda hebben we nog een paar leuke gratis app’s doorgekregen voor zowel iPhone als Android.
De app ‘Translate’ van Google, via deze app kun je teksten vertalen naar ik weet niet hoeveel talen, met offline gebruik. Bovendien kun je de tekst ook nog uit laten spreken. Het offline gebruik van deze app kan alleen via een Android telefoon niet met een iPhone, daar kan de app alleen online gebruikt worden. Wel kun je online teksten vertalen en die middels het sterretje aan te klikken opslaan voor offline gebruik.
De app ‘SportyPal’, met deze app kun je zien wat je gewandeld, gefietst, met de camper gereden hebt. Als je de app start kun je zien hoe hoog je rijdt, hoe snel je gaat, hoeveel km je erop hebt zitten en de route die je gedaan hebt wordt vastgelegd in een track.
De app ‘Currency’ is een app om valuta om te rekenen.
Dan is er nog een betaalde app, (€ 0,89) ‘myLPG europe’, daar staan alle LPG tankstations in in Europa. Ik heb daar naar gekeken en volgens de commentaren is de app voor iPhone niet compleet, België en Nederland staan er niet op.
Het is vandaag heet, 31 graden geeft de thermometer aan. We verblijven veel in de schaduw, geen straf hoor.
De ontvanger voor de tv kanalen deed het niet meer, gaf geen prik meer op de LNB-in aansluiting, dus geen tv. Vanmorgen zijn we naar het dorp geweest naar een winkeltje waarvan we denken dat die man er verstand van heeft. We moesten nog een keertje terug omdat we de AB niet meehadden. Daarna heeft hij de receiver aangesloten op zijn schotel, zijn schotel afgesteld op Astra 19 en na wat frutsen had de beste man er 742 zenders in staan. Ook de Nederlandse zenders, NL1 zat bijvoorbeeld op kanaal 375. Hij gaf het advies om in de camper kanaal 375 op te zoeken en dan de schotel te fijner af te stemmen. Als er een andere zender op kwam dan een NL zender dan stond de schotel niet op Astra 19 afgesteld.
Zo gezegd zo gedaan en even later hadden we weer tv. Waarom de ontvanger via de LNB-in poort bij hem wel reageerde en bij ons niet…. Joost mag het weten, wij niet in ieder geval. We gaan de kanalen opslaan op een usb stick, voor als er weer eens een probleem is dan kunnen we zo de goede kanalen weer importeren vanaf die usb stick.
woensdag – 5 maart – Tafraoute
Het belooft vandaag weer een warme dag te worden en we zagen gisteren op tv dat het in NL ook lekker voorjaarsweer gaat worden.

Vanmorgen zijn we op tijd naar de markt gegaan, met zijn vijven. De dames gaan morgen waarschijnlijk weer de hort op dus voor hun is het de laatste keer naar de markt van Tafraoute.

Veel kraamhouders staan zo ver van de mensen af, met alle spullen ertussen, dat ze een soort schep gebruiken om de producten aan te pakken/geven en uiteraard de betaling te ontvangen. Bij de tweede foto zijn de rollen omgedraaid en staat Co met de schep, de man vindt het wel grappig.
De derde foto is ook een algemeen bekend gezicht op de markt. Een kraam met allemaal mannen ervoor, dan wordt er vaak een product gedemonstreerd.

Hannie koopt nog een mooie gouden ketting in een van de juwelier winkeltjes, het is gelijk vol in het ‘boetje’. Op de foto’s zijn de onderhandelingen gaande en komen ze tot een goede prijs. De ketting wordt nog in een mooi doosje gedaan en als finishing touch gaat er een prachtig mooi elastiekje omheen.
Het is al gezellig druk op de markt en we bezoeken bijna alle kramen, ook die met kleding en zo. Ik koop nog een leuke, lange bruine jurk en bij een andere kraam twee sjaaltjes voor erop. Verder de gebruikelijke groenten en fruit.


Nanda gaat nog schoenen passen bij een van de winkeltjes in het dorp, ze zitten lekker en zijn mooi maar er is wat kleurverschil. De ene schoen hing rechts in de winkelopening en de andere links, ja dan krijg je kleurverschil. Ondanks dat wilde de verkoper geen korting geven, jammer dan gaat de koop niet door.
Als we verder lopen zien we boven een winkel ‘cremerie’ staan, volgens mij is dat een zuivelwinkeltje. We gaan even een kijkje nemen. Er wordt geen zuivel verkocht maar je kunt er wel eten. In een hoekje zitten twee vrouwen uit Tafraoute, verstopt onder hun kleding en de man achter de toonbank is wat lekkers voor ze aan het maken, een omelet met iets van vlees erin. Hij laat een klein stukje van het vlees proeven, het lijkt op Smac (je weet wel dat sponsachtige ‘vlees’ uit blik). We lopen naar buiten en vragen aan de anderen of ze ook trek hebben in een omelet, en dat hebben ze, het is tenslotte bijna etenstijd. We vragen of de man voor 5 personen een omelet wil maken maar dan met gehakt en uien. In eerste instantie kan het niet maar dan komt-ie zeggen dat het wel kan, hij gaat wel even gehakt halen. We bestellen ook nog verse jus d’orange en hij begint een beetje gejaagd te kijken. We zeggen dat-ie rustig aan kan doen, we hebben de tijd. En dat doet-ie dan ook, rustig aan, maar we zitten lekker in de schaduw naar de mensen te kijken die voorbij lopen. De omelet smaakt erg lekker en de jus d’orange ook.
Uiteindelijk moeten we 25DH per persoon betalen, dat valt erg mee want op de meeste terrasjes betaal je voor een jus d’orange best wel veel in verhouding tot het eten.

Terug bij de camper gaan we aan de andere kant in de schaduw zitten want de zon is gewoon veel te heet. In de schaduw is het prima uit te houden.
Voor het eten gaat Co nog even onder de tondeuse door en daarna gaan we douchen bij camping Granite Rose, heerlijk, een grote straal en lekker heet. Bij terugkomst lopen we langs Hannie en Nanda, die zitten in de camper met het raam open. Het lijkt wel een bestelluik van de Mac, we vragen een kroket en 2 frikandellen, maar ze zijn net dicht, jammer hoor. Ze gaan ook even lekker douchen.
Naast Nanda en Hannie staat een Duitse mevrouw die alleen op reis is met haar camper. Co geeft even aan haar door dat je voor 10DH kunt douchen bij Granite Rose en bij Tazka. Dat houdt ze in gedachten voor morgen. We praten nog even wat en gaan dan naar de camper om te eten. En weer is er bijna een dag om.
Ga naar periode 26
terug naar overzicht