Marokko – periode 20: 10 februari t/m 13 februari
maandag – 10 februari – Tafraoute
Gisteren kregen we nog een tip van onze Belgische achterbuurman (een andere als van de week) om de coax kabel van de vaste schotel rechtstreeks aan te sluiten op de besturingsunit, die nu nog in verbinding staat met de dakschotel. Hij gaf aan dat de besturingsunit niet ziet welke schotel er aan hangt. Als je dan beeld hebt kun je daarna de vaste schotel loskoppelen en dan de dakschotel weer aankoppelen en dan proberen of die het ook wil gaan doen. De besturingsunit onthoudt de laatst gekozen zender/frequentie en dan heb je kans dat de dakschotel die ook op pakt.
Het is het proberen waard. Ook gaf hij als tip om, hier in Marokko, de sterkste zender op te zoeken ‘Al Jazeera’. Dat is een Arabische zender die een zeer sterk signaal afgeeft.
Zojuist uitgeprobeerd maar het werkt niet, de schotel blijft draaien met uiteindelijk de bekende ER1. Einde oefening, we hebben nu tv via de vaste schotel en daar gaan we het mee doen. De andere schotel laten we thuis nakijken ivm de garantie.
We zijn de verlengingsprocedure in gegaan. We zijn verhuisd naar camping Rose Granite en zijn het ‘terrein’ opgereden. We hadden van andere Nederlanders die daar al staan voor verlenging gehoord dat de ‘patron’ een aparte man is die snel boos word. Dat hebben we in ons oren geknoopt en we gaan er blanco in.
We kwamen om 10 uur aan op de camping en hebben zelf een plekje gezocht daar de patron druk bezig was met heen en weer te lopen. Wij moesten wat krapper gaan staan omdat er anders geen camper meer naast kon. Hij kwam direct aanlopen met een A4tje waarop stond dat je minimaal 2 nachten op de camping moet staan anders mocht je geen water nemen of water lozen en je wc legen. We namen hem de wind uit de zeilen door te zeggen dat we hier 8 dagen willen staan. Hij bond gelijk in en we hebben verder geen problemen met hem gehad.
We zijn lekker in het zonnetje gaan zitten nadat we de schotel op de juiste manier hebben neergezet voor ontvangst. Hij kwam op een gegeven moment met de inschrijfpapieren voor de camping aan en die hebben we gelijk maar even ingevuld.
We hoorden hem regelmatig poestig praten maar verder is hij naar ons vriendelijk. Als er een camper de camping op komt loopt hij direct met het A4tje naar de mensen toe.
Er komen na ons nog zo’n vijf campers binnen en nog een stuk of drie staan er naast de camping buiten de poort. Al met al een drukke, krappe bedoening. Maar ja, we willen langer dan drie maanden in Marokko blijven dus dan moet je wel hé? Het liefst staan we op de camping ‘sauvage’.
Anne en Nel, die we hier vorig jaar in Tafraoute hebben ontmoet, staan buiten de muur op hun verlenging te wachten. Ze staan hier nu een week. In hun groepje van vier campers is er een camperaar die een kort lontje heeft en die had gelijk ruzie met de camping patron dus ze zijn blij als ze weg kunnen.
Vanmiddag hebben we lekker naar het schaatsen zitten kijken, wat een kanjers hé, 1-2-3 op de 500 meter sprint, klasse mannen.
Daarna zijn we naar de patron gelopen en hebben heel onschuldig aangegeven dat we graag willen verlengen.
Toen we binnen kwamen vroeg hij direct of er problemen waren. We begonnen te vertellen dat we juist hartstikke blij waren omdat Nederland bij het ‘eislaufen’ goud-zilver-brons had gehaald. Hij begreep ons voor geen meter, dus dat haalde niets uit.
Hij liep het kantoortje uit en kwam terug met een Nederlandse man die ons uit ging leggen wat je allemaal nodig hebt voor verlenging. En de patron vertelde dat het 200 DH per persoon kost en dat dat heel gewoon is, prima joh.
De Nederlandse man is even meegelopen naar onze camper om uit te leggen wat er allemaal op het formulier ‘demande’ ingevuld moet worden. De ‘demande’ is een officieel formulier van de politie. Om 18 uur zou de politie voor ons die papieren komen brengen en tevens de verlengingsbewijzen voor de groep van vier Nederlandse campers. Die mogen morgen weer de vrijheid in, mazzelaars. Voor hun heeft het een week geduurd.
Na 18 uur kwam de patron ons vertellen dat het morgen wordt want hij had het erg druk, ook prima hoor, als-tie het dan morgen maar regelt. 🙂
We gaan zo even genieten van het Olympisch journaal en andere programma’s.
Coordinaten Camping Rose Granite, alle voorzieningen aanwezig, 40DH excl.stroom: N 29.716953, W 8.984417
dinsdag – 11 februari – Tafraoute
De dag begon vandaag vol stress, althans voor de camping patron. Wat een opgewonden standje zeg. Gisteravond stond het hier hutje mutje en nog wat campers buiten de muur maar vanmorgen om ca. 10uur was de camping bijna leeg. Hij had het aan de stok met een Fransman, geen idee wat er aan de hand was maar de patron ging helemaal over de rooie. In ieder geval moest de Fransman direct vertrekken en dat hield in dat er nog 4 campers met hem weg gingen.
Maar wij hebben geen ruzie hoor met de patron, hij is best wel vriendelijk naar ons. De groep van vier Nederlandse campers hebben gisteravond hun verlenging binnen gekregen van de politie en gaan vandaag verkassen naar de camping sauvage. Hun plek buiten de muur komt vrij maar als Co gaat vragen of wij daar mogen staan is het antwoord dat die plekken al gereserveerd zijn, jammer.
We gaan nog even babbelen met twee van de Nederlanders, ze rijden zo’n grote safari truck, hoog op de wielen. Ze reizen na Tafraoute verder door naar het zuiden, Afrika in, door Mali naar Ghana.
We lopen even verder door op het veldje en achterin is ook nog ruimte om te gaan staan. Als de patron de grote steen voor de ingang van het buiten veldje legt gaan Cees en ik vragen of we hier mogen staan (we doen net of ons neus bloed) maar het is gereserveerd. Op onze vraag voor hoeveel campers zegt hij dat niet te weten. Hij geeft zelf aan dat we wel achterin mogen staan, ook prima. We hebben het al even bekeken en dat is ook een leuke ruimte. In ieder geval verder buiten de muur dus dan hebben we niet zoveel erg in wat er allemaal op de camping gebeurt.
Want de patron kan wel veel opspelen en stress hebben, het is niet prettig en het beïnvloed de sfeer. Als we hier dan toch ruim een week moeten staan dan wel een beetje gezellig.
Vanmiddag zijn we zowaar op de fiets weg geweest, een rondje van 23 km langs de ‘blauwe bergen’. Dat zijn grote rotsblokken die ooit eens door een Belgische kunstenaar zijn beschilderd. Hij is met een grote vrachtwagen vol blauwe en roze verf deze kant op gekomen en heeft hier grote rotsblokken beschilderd in die twee kleuren, dat noemen ze dan kunst. Persoonlijk vind ik het geen kunst maar een aanfluiting in het landschap. Maar daar zijn de meningen over verdeeld. Er staan in ieder geval ook campers en hippie vrachtwagens in de vrijheid.
De route slingert door het ‘kale’ landschap. Eerst zo’n 9 km omhoog, het is even werken maar wel goed te doen op onze ‘gewone’ fietsen. Dan gaat het onverhard verder en op en neer langs de blauwe bergen, die we in de verte zien. De laatste 7 km zijn dan weer naar beneden, dat is dan weer de beloning. We komen door een leuk dorpje en benaderen de camping vanuit het zuiden.
Daarna gaan we nog even lopend naar het dorp samen met Cees. Het is dinsdag maar er is vandaag ook markt, Nel vertelde dat dat tegenwoordig 2 dagen is.
Van de week had Cees de accu van zijn fiets bij Ali afgegeven om na te laten kijken. En die kunnen we morgen weer ophalen. We waren even bij Ali maar de accu was nog op stroom aangesloten.
Bij terugkomst bij de camping hebben we nog even lekker gedoucht. We kwamen aan om een sleutel te halen bij de patron en hij wilde direct 10 DH vangen per persoon. Bij andere campings schrijven ze het gewoon bij je rekening maar hier dus niet. Ik vroeg Co de sleutel van de camper om centjes te halen en toen mochten we weer wel douchen zonder eerst te betalen. Het was een heerlijke hete douche. Daarna hebben we gelijk maar even 20 DH bij hem afgegeven.
woensdag – 12 februari – Tafraoute
Heerlijk geslapen hier, lekker rustig wat verder van de weg af. Als we wakker worden schijnt de zon alweer bijna op de camper.
Gisteravond na het douchen gaf de camping patron aan dat hij onze fietsen nog met een extra kabelslot had vastgezet, dat is wel grappig, dat hij zo meedenkt.
We hadden onze fietsen met ons eigen kabelslot vastgezet aan Cees zijn camper. We willen nog wat meer fietsen hier en dan is het lastig als we elke keer de fietsen in en uit de garage moeten halen. Vandaag gaan dan eindelijk de papieren naar de politie, als het goed is, Inshallah.
Omar, zo heet de camping patron (we hebben zijn naam gevraagd) vroeg vandaag zelf of we even met onze paspoorten wilden komen. We moesten onze gegevens op een formulier invullen waar een stempel opstaat van de camping, een verblijf formulier zeg maar. Daar gaat hij morgen zelf mee naar de gemeente voor stempels. We kregen zelfs nog een uitgebreide uitleg van welke papieren we allemaal moesten kopiëren maar dat wisten we allemaal al en hebben we ook al klaarliggen.
Zelf hebben we vanmiddag onze papieren naar het gemeentehuis gebracht en morgen om 11uur kunnen we ze weer gestempeld ophalen. Je zou zeggen, dat kan meteen maar, dat is overal op deze aarde, de ambtelijke molens draaien langzaam. Als alles rond is kun je de precieze procedure lezen bij de ‘tips voor Marokko’. Dus morgen gaat eindelijk de boel in werking, Inshallah.
Vandaag niet zoveel gedaan, over de markt gelopen, even tussen de Marokkanen op de brug van Tafraoute ‘gehangen’. Dat was wel geinig, mensen kijken, er loopt heel wat langs hoor. De vrouwen lopen hier allemaal in het zwart en gesluierd, aan de rand van hun gewaad hebben ze vaak mooie sierranden.
Ik moet trouwens wel even melden dat wij totaal geen problemen hebben met Omar, het is misschien hoe je hem zelf benadert. En je moet geen haast hebben met de verlenging, gewoon tijd voor inruimen.
donderdag – 13 februari – Tafraoute
Vanmorgen hebben we de papieren opgehaald bij het gemeentehuis. Toen we terug naar de camping fietsten zagen we Omar naar het stadje fietsen. Wij gingen er achteraan en zagen zijn fiets bij een winkeltje staan waar je kunt kopiëren, hij ging onze verblijfspapieren op de camping kopiëren.
Buiten de winkel stond een molen met ansichtkaarten, wij gingen even wat uitzoeken en deden ‘verrast’ toen Omar weer naar buiten kwam. We zeiden dat we de papieren hadden, we dachten nl. als hij zo naar het gemeentehuis gaat kan hij gelijk met alles door naar de politie. Maar nee hoor, we moesten het op de camping overhandigen, zucht. We zijn er ondertussen achter dat het een mannetje is die graag de dingen op zijn manier doet. Dan moet het maar zo.
We zijn even naar Cees geweest die met zijn camper bij Ali staat. Ali heeft het bijzonder druk, er komen bij hem veel hippies met oude ‘lijken’ om het zo maar te zeggen. Die zijn vaak wel aan een opknapbeurt toe, en zo reist ieder naar eigen beurs. Nu stond er een oude camperbus van Spanjaarden. Mensen die ietsje ouder zijn dan ons en ze spraken Duits, zij is geboren en getogen in Duitsland en woont nu 31 jaar in Spanje.
We hebben een tijdje staan praten. Ondertussen stopte er een Marokkaanse auto waar een oude man uitstapte. Hij ging bij Ali naar binnen en toen hij weer buiten kwam kwam hij bij ons staan. Hij was vrolijk en had het over cognac. Wij gaven aan niet te drinken, non alcoholico. Hij vroeg of we Fransen zijn, non, Holland. Ah, Holland, hij had er 30 jaar gewoond en gewerkt bij de DAF fabrieken in Born. Hij liep naar zijn auto en pakte er een stapeltje papieren uit waarop zijn recht op AOW stond. Hij sprak nog mondjesmaat Nederlands en gaf aan dat hij hier in Marokko een rijk man is.
Bij terugkomst op de camping hebben we de papieren en pasfoto’s afgegeven bij Omar en hij gaat het verder regelen met de politie. We hebben hem 200DH p.p. gegeven en we gaan het afwachten. We mogen ook niet tussendoor komen vragen of het er al is, helemaal volgens zijn strategie.
Hij geeft aan dat je bij andere campings 15 dagen moet staan, dat ‘eist’ hij niet, bij hem betaal je 200DH p.p. Maar als ik het uitreken ben je bij Tazka goedkoper uit.
De overnachtingsprijzen zijn bij alle drie de campings hier gelijk: 40DH per nacht excl. elektriciteit, dat is ook bij allen gelijk: 25DH per nacht. Als je op Granite Rose 10 nachten staat (400DH) plus 400DH (voor twee personen) smeergeld betaald ben je totaal 800DH kwijt, buiten de kosten van de zegels en stempels en kopieën.
Als je op Tazka staat moet je 15 dagen blijven en dat kost 600DH voor 2 personen, je betaald tot nu toe de patron geen smeergeld, alleen heb je dan nog de kosten voor zegels en stempels en kopieën.
Bij 3 Palmiers rekenen ze 975DH dat is 15 dagen a 65DH voor 2 personen, ik heb gehoord dat je daar verder alles zelf moet regelen. Nou dat moeten we hier op Granite Rose min of meer ook dus dat maakt niet uit.
Als de papieren gereed zijn komt de politie ze op de camping brengen.
Zo nu gaan we eerst de 1000 meter vrouwen kijken.
Het is weer een mooi resultaat, Irene Wüst zilver en Margot Boer brons. De medailles zijn niet aan te slepen voor de Nederlanders, toppie.
Ga naar periode 21
terug naar overzicht