Marokko – periode 11: 6 februari t/m 9 februari
donderdag – 6 februari – Tafraoute
Vanmorgen gevraagd bij de patron van de camping voor de verlenging. We moesten ‘s middags terug komen voor een bon.
Toen we ‘s middags terug kwamen bleek dat we 10 dagen op deze camping moeten staan om in aanmerking te komen voor een verlenging van ons visum. Maar dat willen we niet. We weten van Nederlanders die hier op de camping gestaan hebben dat ze vrijdag ‘s ochtends de papieren hebben ingeleverd en dat ze maandagmorgen de verlenging al terug kregen. Dat noemde we op tegen de patron en hij zei dat die mensen wel 2 weken op de camping hebben gestaan. Fransen die het via hem regelen staan ook minimaal 10 dagen op zijn camping.
Maar het is best wel vol hier en we willen gewoon niet zolang op deze plek staan. We hopen een camping te vinden die ruimer is en niet zo druk en waar wat te beleven valt, we zien wel, er komt wel wat op ons pad. We hebben nog de tijd tot ca. 26 februari om iets te vinden.
Aan de patron en zijn assistent ligt het niet hoor, ze zijn heel aardig maar we weigeren ons op dit moment te schikken in het protocol.
We zijn wel vanmiddag bij de gendarmerie geweest, de politieagent liet zien wat we allemaal nodig hebben en daar zit een verklaring bij van een campinghouder dat je daar resideert. Hij gaf ook aan dat het ongeveer zes dagen duurt voordat de papieren voor elkaar zijn.
Als je het zelf regelt moet je met alle kopieën die je hebt naar het gemeentehuis waar er stempels op gezet moeten worden. Dan keer je terug naar de politie, die neemt alles in en gaat het regelen. Zes dagen later kun je dan de spullen ophalen maar je moet dus op een camping staan. We hebben nu besloten om morgen weer naar de vrijstaan plek te gaan en een camping in een andere plaats op te zoeken en daar de verlenging te regelen.
Vandaag 3 schommels was gedraaid. De eerste was met ruim een uur klaar maar tijdens de tweede was de stroom eraf dus toen ging-ie nog een keertje, wordt het wel goed schoon moet je maar denken.
Maar tijdens de derde schommel was er toch een probleem, weer de stroom eraf, er moest een verlengsnoer aan te pas komen en een stekkerdoos toen deed-ie het weer. Maar weer een uur langer wachten, nu hangt het in het donker nog aan de lijn, zal wel morgen worden dat het droog is. Maar we hebben geduld hoor, het is tenslotte vakantie…..
Vanmorgen zijn we nog bij de Maroc Telecom winkel geweest want ons internet doet het niet. We hebben met de router wel verbinding maar ik kan geen pagina openen. Afgelopen maandag hebben we in Taroudant in een teleboutique waar een uithangbord hing van Maroc Telecom onze simkaart opgewaardeerd en een aantal keren aangegeven dat het voor internet is en dat we 2 maanden wilden voor 200DH. Er was zelfs nog een man bij die een beetje Engels sprak en vroeg of het een ‘promotion’ was, wij gaven aan van ja. De verkoper liet het nog op het schermpje van zijn telefoon zien dat het opgewaardeerd was. Maar al met al, geen internet. In Taroudant dachten we nog dat het aan de plek lag, want Cees had ook een slechte ontvangst met de tv.
Een primeur, we waren op de fiets. Camping Tazka ligt best wel een stukje verder van het dorp af dus we dachten we gaan op de fiets, Cees ook.
Hij heeft samen met Co de fiets van zijn camper afgetild en fietsen maar. Maar zijn trapondersteuning doet het niet, dus dat is niet zo leuk. Waarschijnlijk heeft de fiets te lang stilgestaan. Maar dit wordt waarschijnlijk wel Cees zijn nieuwe hobby, fietsen……
Maar gisteren in Tafraoute hadden we nog steeds geen internet. De Maroc winkel was woensdag gesloten dus vanmorgen maar heen gegaan. Hij heeft het telefoonkaartje in zijn telefoon gedaan en zag toen dat het opgewaardeerd is voor bellen, niet voor internet. Verdorie nog eens aan toe zeg.
Min of meer opgelicht voor 200DH, we hadden het nog zo gevraagd, voor internet. Nou ja, nu hebben we maar een nieuw kaartje gekocht voor 2 maanden en alles werkt weer. Mits de snelheid een beetje werkt en dat is ‘s avonds toch een stuk minder hoor. Het internet van de camping werkt in ieder geval ‘s avonds helemaal niet, teveel mensen op de lijn denk ik.
Vandaag hebben we ook soep gemaakt en dat lijkt toch wel erg veel op werken hoor. 🙂 Nu, vanavond, zijn we de soep nog aan het wecken. En dankzij het ‘werken’ van vandaag kunnen we wel weer een tijdje vooruit.
vrijdag – 7 februari – Tafraoute
Vandaag zijn we verhuisd naar het keteldal, op de vrije plek naast de school in aanbouw.
Maar eerst naar het dorp want het Cees zijn pijpje moet gemaakt worden, het pijpje van zijn camper dan hé? Het steekt te diep onder zijn camper uit zodat het de grond raakt als het terrein erg ongelijk is. Dus Ali gevraagd of hij dat kan fiksen. En ja hoor, natuurlijk kan hij dat. Als het gereed is wil Ali er niets voor hebben maar dat wil Cees weer niet. Dus geeft hij wat geld en twee broeken en mooie witte schoenen die Cees nog had. De broeken zullen wel naar iemand anders verhuizen want Ali heeft een iets andere maat dan Cees. 🙂
We zijn vanmorgen ook nog even het dorp in geweest voor een coax kabel. De tv doet het nog steeds niet en nu wil Co kijken of het misschien aan de kabel ligt. Een kabel gehaald van 5 meter en bij de terug bij de camper blijkt dat net genoeg om een verbinding te leggen tussen de LNB en de receiver. We zetten de boel aan en de schotel blijft weer draaien, zo’n 8 minuten en geeft dan weer: ER1 (kan geen satelliet vinden).
Dan gaan we om een vaste schotel uit, bij het zelfde mannetje. Als we aankomen sluit hij net zijn toko, het is vrijdagmiddag en dan gaan alle mannen naar de moskee, hij dus ook. Maar hij opent nog even zijn deuren en we kopen een schotel.
De 5 meter coax kabel was al spotgoedkoop, 20DH (€ 1,80) de 90 cm schotel kost 200DH, een poot voor de schotel 100DH en de LNB weten we niet want we me moesten uiteindelijk 280DH betalen, € 25,20.
De poot die we bij de schotel gekocht hebben heeft kleine uitsteeksels met gaten erin. Je kunt de poot dan met haringen vastzetten in de grond. Maar dat is hier in Marokko niet altijd mogelijk. Co heeft het idee om de poot op een plank vast te maken en daar dan een gewicht op te zetten in de vorm van grote stenen of gevulde waterflessen. We gaan uit om een plank van ca. 50x50cm. De meeste bedrijfjes zijn dicht vanwege vrijdagmiddag/moskee maar er een houtbedrijfje open. De man komt met een plank aanzetten, die aardig rond loopt maar oke. Als er gewichten op staan is dat niet erg. Wat wel erg is is de prijs, die is nog duurder dan de poot, het is niet in verhouding. We haken af en verzinnen wel wat anders.
Op de camping ‘sauvage’ aangekomen zoeken we een plekje, het is er erg druk met campers. De campings staan trouwens ook allemaal vol. Dan wordt de schotel neergezet en gaan de mannen binnen proberen om beeld te krijgen. Maar al wat er gebeurt geen beeld. Ze hebben dit ook nog nooit aan de hand gehad.
Ze komen eventjes buiten zitten om na te denken over alles en te mopperen dat dit nu ook al niet wil. Het is toch wat. Dan komt er een man op een fiets aanrijden en vraagt, naar het zonnepaneel wijzend, wat die opbrengt (aan ampère). Zelf had hij hier in Marokko ook een zonnepaneel gekocht maar die bracht veel minder op als dat ze hem beloofd hadden.
Dan wijst hij op de schotel en vraagt hoe of wat. De mannen leggen uit hoe en wat en dat het niet wil lukken. Het Belgische mijnheertje draait zijn fiets om en komt even later terug met een satfinder, een apparaat om een satelliet verbinding te zoeken voor een vaste schotel.
Hij gaat aan de gang maar er is gewoon geen satelliet te vinden. Ook niet als we de LNB kop van onze bestaande schotel er op zetten. De man snapt er ook niets van, dat het niet lukt, het moest 100% gegarandeerd lukken.
Hij gaat op een gegeven moment naar zijn camper en komt even later terug met zijn eigen schotel. Ze sluiten de boel aan maar nog steeds geen beeld. Dan komen ze op het idee dat dan de receiver het makke is. Morgen komt-ie nog een keertje, hij heeft nog een reserve receiver staan en die wordt dan uitgeprobeerd.
Als dat het dan is dan is misschien ook het raadsel opgelost waarom de boel het niet doet.
We hadden vandaag nog contact met de camperdealer over het gebeuren maar die gaf aan dat je geen receiver nodig hebt. De schotel moet ten eerste een satelliet vinden om in de juiste houding te komen. Maar we gaan het morgen zien.
Vanavond de soep gegeten die we gisteren gemaakt hebben, met een paar lepeltjes honingmosterd en crème fraiche erin. We zijn niet voor niets aan het werk geweest hij is errug lekker.
zaterdag – 8 februari – Tafraoute
Vandaag komt de schilder om een mooie afbeelding van Cees op zijn camper te maken. Het zou eigenlijk 1,5 week geleden al gebeuren maar toen stond er te veel wind. Co zei toen tegen Cees: je hebt dan wel een primeur (door de harde wind), je hebt namelijk dan kans op ‘live’ zand op je afbeelding. 🙂
Om 10uur heb ik een afspraak met de kapper ‘aan camper’. Na een Marokkaans half uurtje komt ie snel aanlopen, helemaal een beetje hijgend. Hij verontschuldigd zich en vraagt om een glaasje water. Ondertussen was ik mijn haar en gaat-ie aan het werk. Eerst nog even showen voor de foto en dan de schaar erin. Het zit weer netjes.
Af en toe gaan we bij de painteur kijken hoe het vordert. Eerst heeft hij een schets van Cees zijn gezicht opgezet, dat ziet er al heel goed gelijkend uit. Dan wordt het ingekleurd en daarna wordt er een Marokkaans landschapje bij geschilderd.
De schilder waar we de afspraak mee hebben heeft toch een ‘collega’ ingehuurd want hij durfde het toch niet aan om een gelijkend portret vanaf een foto te schilderen. Is niet erg, beter zo als dat het niet naar tevredenheid gebeurt. Nu is Said dus aan het werk en het wordt erg mooi.
Co is intussen nog even op het dak geweest om nog wat met de schotel te stoeien maar hij blijft nog steeds draaien tot er een ER1 verschijnt.
Nu zijn ze naar het dorp om de schotel om te ruilen want de arm staat niet in een goede hoek. Ze komen terug met een andere schotel, morgen gaan ze het uitproberen.
Toppie hè, Sven Kramer goud op de 5km, en dan 2 en 3 ook bezet door Nederlanders, kan niet op.
zondag – 9 februari – Tafraoute
En weer schijnt het zonnetje volop, het is gewoon heerlijk, kan het niet anders noemen.
Het was vanmorgen vroeg wel een prachtig gezicht, er hing een beetje bewolking bij de bergen en dat geeft dan een mystiek licht.
De Belgische mijnheer kwam vanmorgen met zijn satfinder en de satelliet was snel gevonden. Toen binnen kijken of we beeld kregen maar dat bleef uit. De receiver stond met 4 nulletjes op het scherm. Toen kwam Co op het idee om de tv opnieuw te laten scannen en voilà: we hebben weer tv.
Kunnen we de Olympische spelen volgen wanneer we willen. Nu ging Co af en toe bij Cees kijken maar dit is toch ook wel weer fijn. Kan Cees af en toe weer eens bij ons komen kijken, vooral als er veel wind staat. Hebben we een dure installatie op dak staan die het niet doet en hebben we nu weer beeld met een installatie van € 25,00, het moet maar zo zijn.
Elke dag komt de bakker langs: ‘boulangerie, patisserie, pain’ roept-ie dan, en als hij langs Nederlandse of Duitse campers loopt roept-ie: ‘broet’. De laatste dagen komt de kapper ook met hem mee en dan kun je harira soep bij hem bestellen of couscous, hij is van alle markten thuis.
En zo zien we dan dat Irene Wust ook Olympisch kampioen wordt, goed hoor.
Ga naar periode 20
terug naar overzicht