Marokko – periode 18: 2 februari t/m 5 februari
zondag – 2 februari – Agadir – Taroudant
Gisteravond lagen we om 22uur in bed, de meest avonden trouwens en toen dacht ik: nou, dat gaat wat worden vannacht. Zoveel verkeer als er nog langs kwam. We staan in een doodlopende straat bij de achterkant van een hotel, daar is dus ook de personeelsingang. In een groot hotel gaat alles natuurlijk dag en nacht door, dus ook wisseling van personeel.
Gelukkig viel het vannacht alles mee, want ze rijden wel vlak langs je slaapkamerraam. Om 10.30uur lopen we naar het hotel en nemen we afscheid van GertJan, Marja en Huub. Kaylee is nog op de kamer dus die zien we in NL wel weer.
We gaan eerst nog naar de Marjane en de Bricolage, is een soort Gamma, ik zeg Gamma. We proberen nog ons internet te verlengen en dat zou voor 2 maanden voor 200DH moeten kunnen. Bij de Marjane zit een Maroc telecom winkel maar die stuurt ons door naar de teleboutique alhier. Maar die verkoopt alleen 1 maand voor 200DH dus we kijken eerst nog wel verder. Misschien dat er in Taroudant iets zit van een Maroc winkel.
Even eten op de parkeerplaats en dan is het alweer na de middag voordat we goed en wel op weg gaan. Maar we hoeven vandaag maar 85km te rijden en het gaat over een, grotendeels, 4baans weg dus dat gaat snel, om 15uur zijn we ter plekke.
Onderweg zie je op diverse plekken hele families picknicken, er hangen kleden aan de arganbomen en men zit er lekker onder op kleden, gezellig te keuvelen en te tafelen. Er hangen zelfs schommels in de bomen voor de kinderen. Het ziet er leuk uit.
De route is een beetje saai maar het zal straks vreemd zijn als we weer terug zijn in Europa dat daar zo weinig mensen langs de weg zijn: lopend, fietsend op de brommer. En dat allemaal langs een weg waar 100km per uur gereden mag worden. Maar dat kan allemaal in Marokko.
Tommy stuurt ons in Taroudant de binnenstad in, ik heb de coordinaten ingebracht om bij de stadsmuur te staan maar we moeten op een gegeven moment linksaf waar het niet kan. Maar gelukkig is er altijd weer hulp in de buurt, meestal in de vorm van een mannetje op een brommer. Dus dit keer volgen we de instructies op van een Tom-Ahmed en hij brengt ons keurig naar de juiste plek.
Volgens mij komen er niet zoveel campers binnen de stadsmuren en zeker niet met een vrouw achter het stuur, we hadden in ieder geval veel bekijks, wel veel lachende gezichten.
Op de camperplek aangekomen is er een jongeman die nogal dwingend is en ons op de juiste plek ‘fluit’. Als we staan moeten we daar weer weg, meer naar voren in de rij want het mag niet van de politie, we staan voor de prefectuur. Een Duitse mevrouw die naast ons staat met de camper verteld dat zij hier al 14 dagen staan en geen problemen hebben met de politie, dus……
Ze vertelt wel dat er elke maandag een overleg is en dat er dan veel auto’s moeten parkeren. We besluiten maar om verder naar voren te gaan dan is iedereen weer tevreden en het maakt hier niet zoveel uit waar je staat.
Dan gaan we nog even het stadje in, alvast poolshoogte nemen. Het is ook nog zondag en dan is het meestal gezellig druk.
We lopen door de poorten van de stadsmuur en komen op een kruispunt. Er staan veel koetsjes en natuurlijk worden we direct aangehouden. De man steekt een heel verhaal af, we kunnen meerijden en ergens eten en zo. Maar we willen eerst te voet de boel verkennen, dus dank je wel.
Een andere man hoort ons Nederlands praten en komt naar ons toe. Hij heeft familie in Den Haag en Gouda en wijst ons de weg naar de medina. Ook dank je wel.
Maar als we op weg zijn loopt-ie opeens weer naast ons. Hij spreekt redelijk goed Engels en verteld dat hij leraar is in de Atlas. Hij geeft kleine kinderen daar les in Arabisch en Berber. Als de kindertjes naar de grotere school gaan krijgen ze Frans en Engels.
Hij praat maar verder en als wij rechtdoor willen zegt hij dat we links willen. Maar we willen helemaal geen gids. Hij is geen gids en wil er ook geen geld voor hebben. Maar we kennen ondertussen onze pappenheimers, we hebben al een visitekaartje van hem gekregen van het eethuisje van zijn zus, snap je hem……?
We leggen vriendelijk maar duidelijk uit dat we op ons zelf door de medina willen lopen en hij laat ons met rust.
Het is weer een andere medina dan we tot nu toe gezien hebben. Heel apart, hoog, vol en naast de ‘hoofdstraat’ heel veel smalle straatjes. De winkels zijn allemaal tjokvol met producten en er is werkelijk weer van alles te koop.
De houtbewerkingsafdeling is ook altijd leuk om overheen te lopen, het ruikt daar altijd zo lekker. Buiten de poort nemen we een petit taxi terug naar de camper. Daar gaan we nog eventjes in het zonnetje zitten met een bakje gezouten pinda’s. Dan lekker eten en daarna gaat Co even sport kijken bij Cees.
Het kan dus zijn dat het wat langer duurt voor jullie weer wat lezen want overmorgen verloopt onze internetkaart en moeten we naarstig op zoek naar een verlenging.
We staan hier langs een vrij drukke weg dus we gaan zien of de Marokkanen hier ook nog wel eens naar bed gaan, zodat het op straat een stuk rustiger wordt.
Coordinaten Taroudant, parkeerplaats naast stadsmuur, geen voorzieningen, geen kosten: N 30.475300, W 8.871750
maandag – 3 februari – Taroudant
We hebben zowaar goed geslapen, zo vlak langs de weg, het wordt gaandeweg de avond/nacht toch rustiger met verkeer.
Na de middag hebben we toeristje gespeeld, we zijn in een koetsje langs de stad gereden. De afspraak was een uur rijden voor 60DH en geen bezoek aan winkeltjes e.d. De koetsier stopte op fotogenieke plekken en vertelde daar een klein beetje over en zei op een gegeven moment dat we ook naar een Argan winkel zouden gaan voor foto’s. Dat hebben we gelijk maar afbesteld, geen winkeltjes.
De muur om Taroudant is van de 16e eeuw en nog (bijna) helemaal intact. Het bouwwerk is 8 km lang en omsluit de oude stad/medina. De koetsier is om de muur heengereden. Op zich hadden we ook wel binnen de muur gewild maar dat doen we dan maar te voet.
Als we terug komen gaan we even lekker van het zonnetje genieten. We staan in twee lange rijen met campers maar op de stoep kun je prima bivakkeren. Er lopen constant mensen langs en de meeste groeten vriendelijk.
Zo rond 15.30uur gaan we lopend naar de stad.
Wij vinden Taroudant een leuke stad, heel levendig, er zijn overal mensen op straat, lopend, heel veel fietsers, brommers, koetsjes, petit taxi’s…etc. Je hoeft je geen moment te vervelen en de mensen zijn vriendelijk.
Op de camperplek komt ‘s morgens een vuilniswagen langs, een platte wagen met een ezeltje ervoor. Je kunt je vuilniszakje afgeven, die wordt dan opengescheurd en de inhoud wordt verdeeld over de wagen. Ik zal dus maar niet ons zakje met wc papiertjes inleveren, lijkt me niet zo geslaagd. 🙂
Gisteren zijn we in de medina geweest, nu zwerven we weer een andere kant op en komen bij de ‘grand souk’. Taroudant wordt ook wel klein Marrakech genoemd. Er is ook een heus plein en een grote souk en ik moet zeggen het heeft wel wat weg van de souk van Marrakech.
We komen langs een mevrouw die aan de kant van het straatje zit en we willen eigenlijk wel thee drinken. Het blijkt dat ze zelfgemaakte harira (Marokkaanse soep) verkoopt, dat is ook goed. We gaan op de kleine houten krukjes zitten en krijgen een lekkere soep, het kost samen 8DH.
Ze vindt het erg leuk dat we bij haar soep eten en zit te glunderen. Voor het afrekenen moet de buurman even als tolk spreken want zelf spreekt ze geen Frans.
We komen op een pleintje en daar staat een kar met verse aardbeien. We kopen een zak en gaan langs de kant zitten om wat op te peuzelen. Er zit tegenover ons een mannetje elke keer onze kant op te kijken dus ik sta op en geef hem een paar aardbeien. Maar naast ons zitten twee vrouwtjes dus die geef ik ook maar wat. Ze zijn allebei gesluierd dus ik ben benieuwd hoe dat nu gaat. Ik kijk ‘stiekum’ toe, de hand gaat onder de sluier, die wordt wat naar voren geduwd en ze peuzelt hem lekker op.
Even later komt er een ander vrouwtje naar ons toe en die bietst om een aardbei. We geven haar er twee. Dan loopt ze naar de andere twee vrouwtjes toe en geeft er eentje weg, dus heeft ze er eentje te weinig. Co gooit nog een aardbei naar haar toe maar ze vangt het niet op, wel een van die twee vrouwtjes, het was een ludiek gezicht, ik schiet spontaan in de lach en we hebben even een leuk oogcontact, ze heeft ook dikke schik. Er komen nog twee vrouwtjes bijzitten, die geven we ook maar wat, wel ja joh, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Cees moet eigenlijk wel nodig naar de wc maar we hebben nog geen openbare toiletten gezien. We vragen ons trouwens wel af hoe de winkeliers dat hebben, die hebben in ieder geval geen wc want het zijn vaak kleine hokjes, één ruimte zonder wc. Dan moeten er toch wel diverse openbare wc’s zijn. We lopen naar een cafeetje op de hoek van een straat en bestellen daar muntthee en Cees kan boven even naar de wc, hij kijkt helemaal opgelucht als-tie terugkomt. We zitten buiten op het kleine stoepje op een rijtje naast allemaal mannen, er wordt ingeschikt zodat we erbij kunnen en er wordt keurig een tafeltje gebracht, een dweiltje erover en we zitten pre-an.
Dan krijgen we trek in eten, het is tenslotte 18uur. We lopen een paar meter verder en duiken een eettentje in voor een omelet met gehakt. Het smaakt prima.
Dan willen we naar ‘huis’ en lopen naar de standplaats voor de petit taxi’s. Maar het duurt lang, elke keer als er een taxi komt zitten er al mensen in of iemand anders is ons voor.
Elke keer als er een petit taxi komt steekt Cees direct over er naar toe maar elke keer is de auto bezet. Cees zegt ik blijf hier nu gewoon staan. Dus hij blijft midden op straat staan als een politie agent en regelt op zijn manier het verkeer, lachen natuurlijk.
Dan verspreiden we ons maar een beetje, ik ga op de hoek staan van de straat waar de meeste taxi’s vandaan komen en bingo, de eerste die komt is leeg, we kunnen mee. Dat is mooi want ik begon het wat koud te krijgen in mijn vestje.
dinsdag – 4 februari – Taroudant – Tafraoute
Vanmorgen eerst even een koppie thee gedaan in het zonnetje en toen zijn we om 11uur op weg gegaan naar Tafraoute. Ik had op de tomtom de snelste route ingebracht en die loopt dus anders als over de ‘geijkte’ route.
Als je op de rotonde buiten Taroudant komt moet je eigenlijk links aanhouden naar Tata en Igherm, wij gingen op aanwijzingen van tomtom richting Agadir. Na zo’n 8 km gingen we linksaf richting D’Assads. Via deze weg rijden we dwars door de bergen naar Tafraoute. Eerst is het een lange rechte weg in de ‘middle of nowhere’ met een kaal landschap, beetje woestijnachtig. De bergen komen steeds dichterbij en op een gegeven moment begint de weg te stijgen. En dan is er geen stukje meer recht, het slingert maar door en door.
Het landschap zelf is op de een of andere manier wel mooi maar ook saai. We komen door kleine dorpjes en de mensen groeten vriendelijk. En zoals overal in Marokko, je rijdt echt in het ‘niets’ en er is altijd weer een Marokkaan, veelal met een telefoon aan zijn/haar oor.
In heel veel dorpjes is er een klein schooltje, het wordt de kinderen in ieder geval wel mogelijk gemaakt om te leren, dat is wel fijn.
Het is denk ik een nieuwe weg, zo ziet-ie er tenminste wel uit en we rijden op de tomtom regelmatig ‘naast’ de route. Ook op de kaart staat er geen weg aangegeven alleen een paars lijntje en dat betekent volgens de legenda een onverharde weg. Maar de tomtom kon de weg wel plaatsen.
Op een gegeven moment komen we op de R106 uit, bij Tiguermine. Vanaf daar is de weg erg slecht met grote en diepe kuilen, geen pretje. Ik moet zeggen dat we tot nu toe nog maar weinig slechte wegen zijn tegengekomen, dus dat valt mee.
Het landschap wordt ook mooier, de bergen woester en ruiger.
Dan komen we om 15.30uur aan in Tafraoute en rijden door naar de vrije camperplek in het keteldal.
Morgen gaan we proberen ons visum te verlengen. We doen net of ons neus bloedt en gaan rechtstreeks naar de Gendarmerie met alle kopieën en zonder bewijs van verblijfplaats, kijken of het zo gaat lukken. We zullen hoogstwaarschijnlijk wel op camping Tazka belanden vanwege het verblijfsbewijs. We’ll see, to be continued.
Bij aankomst gaan we nog even lekker van het zonnetje genieten, het is goed thuiskomen zo. We plannen weer even een vakantie in een vakantie.
Coordinaten Tafraoute, vrije camperplek in het Keteldal, geen voorzieningen, 10DH: N 29.721313, W 8.984312
woensdag – 5 februari – Tafraoute
Vandaag een rustig dagje op de ‘camping sauvage’, oftewel de vrije camperplek.
We doen lekker op ons gemakkie een koppie thee, het is al erg warm dat belooft wat voor de rest van de dag. Cees is nog niet tevreden over zijn afvoerpijpje van het vuil water
Om 10.30uur gaan we naar de markt, maar eerst langs de gendarmerie om te kijken of we kunnen verlengen zonder op een camping te staan. Dat is heel snel duidelijk, je moet een plaats bewijs hebben van een camping compleet met stempel. Dus gaan we vanmiddag naar camping Tazka. Dat zeggen we tegen de politieagent en hij geeft aan dat hij dan gebeld wordt door de camping eigenaar en dan de spullen op komt halen.
Het is weer gezellig druk op de markt, we kopen een kilo mandarijnen voor 2DH en gaan ergens op een paar stenen zitten om ze op te peuzelen, lekker sappig en fris. We lopen weer het bekende heen en weertje en gaan aan het einde weer even op het muurtje zitten en naar de mensen kijken die voorbij komen. Als er Marokkaanse vrouwen in onze buurt komen gaan gelijk de sluiers voor de gezichten maar ondertussen kijken ze wel nieuwsgierig naar ons.
Dan lopen we naar ‘onze’ slager voor mergpijpjes en soepvlees want we gaan een grote pan soep maken morgen en daarna wecken. Kunnen we weer een tijdje vooruit, lekker hoor. Er wordt ter plekke een poot afgezaagd, van de koe hoor…… en daarna in stukjes gezaagd met een machientje.
Cees heeft nog wat tomaatjes en mandarijnen nodig en dan lopen we weer terug naar ons plekje naast de nieuwe school.
Zo rond 16uur rijden we naar camping Tazka en vinden daar nog twee plekjes. Na ons komen er zeker nog zo’n 10 campers binnen en ze vinden allemaal een plekje. Het is druk op de campings, zo ook op de vrije plek, het komt nu pas goed op gang. Toen we hier eerder in januari waren was het overal erg rustig.
Zojuist heerlijk gedoucht, er kwam niet zoveel water uit maar het was heerlijk heet. Ik heb laatst op een markt een scrub handschoen gekocht en die nu gebruikt, lekker alle oude velletjes verwijderd, alles voelt weer heerlijk zacht aan.
Tegen de avond wordt er een tafel neergezet in de hoek, voor Cees zijn camper en er komt een grote pan op te staan met harira soep. Het vind gretig aftrek bij de camperaars. Wij maken er deze keer ook gebruik van en laten ons pannetje vullen met de heerlijke soep.
Coordinaten: Tafraoute, camping Tazka, wc, douche, schoon water, vuil water en wc lozen, elektriciteit, 40DH excl. elektr/douche: N 29.715626, W 8.986591
Ga naar periode 19
terug naar overzicht