Marokko – periode 14: 17 januari t/m 20 januari
vrijdag – 17 januari – Tiznit – Tafraoute
Het is een rustige plek, camping Riad Assilaf. Vanmorgen weer eens gedoucht onder een miezerig straaltje maar wel lekker warm. En het voornaamste; alles is weer schoon…. Het regende vanmorgen vroeg en ook nu is het niet zuiver droog, maar ik denk dat voor de landerijen de regen wel heel erg welkom is.
Om 10.30uur gaan we rijden, op weg naar Tafraoute. Ik weet nog van de vorige reis naar Tafraoute dat het een bijzonder mooie rit was. Toen kwamen we van Guelmim dus een andere weg maar de verwachtingen zijn hoog. En we worden niet teleurgesteld, wat is het hier toch mooi.
Het is niet zo vreemd dat we van de bergen houden, elke keer een ander uitzicht. In het begin is het bewolkt en het regent af en toe, maar dat geeft ook een mystiek licht.
We hadden op het camperforum al gelezen dat het stuk van de R104 (Tiznit-Tafraoute) tussen Jemâa-Ida-Oussemiat en Tafraoute over een lengte van 25km opgebroken is, piste rijden dus en stof happen. In Jemâa-Ida-Oussemiat komt op een gegeven moment de weg links naar Tafraoute en daar staat o.a. een bord dat linksaf afgesloten is en dat je rechtdoor moet naar Tafraoute, dat is 18km omrijden. Het is zeker de moeite waard want de uitzichten zijn enorm mooi.
Ook waren er best wel veel vruchtbare plekken, vooral in de buurt van de dorpjes waren er veel akkertjes. Er was zelfs een vrij groot gebied waar ook geïrrigeerd werd middels slangen en verderop nog met ‘levadas’ de zogenaamde waterkanaaltjes.
We zien ook huizen die aan de buitenkant helemaal ‘af’ zijn, gestuukt en al maar waar het dak van ontbreekt. Er zit wel een 1e verdiepingsvloer in maar het bovenste dak ontbreekt, het zal wel een geld kwestie zijn.
Allengs wordt het meer helder en in de buurt van Tafraoute breekt de zon door met prachtige wolkenluchten.
Het hoogste punt dat we rijden is op 1493 meter, daar is het 6°. Tafraoute ligt op 1000 meter dus daar zal het ook niet zo warm zijn. Alhoewel ik me van vorig jaar kan herinneren dat de nachten en ochtenden fris/koud waren maar zodra de zon erbij kwam was het korte broeken weer.
Maar eerst genieten we nog van de mooie rit, geniet maar even mee middels de foto’s.
We hadden gisteravond op het camperforum gelezen dat Wout, Anje en Lotje hier op camping Tazka staan en zojuist even daar heen gelopen voor een meet en greet maar waarschijnlijk zijn ze net vandaag vertrokken, er stond in ieder geval geen Nederlands busje en de gardien snapte ons niet.
Coordinaten, vrije plek in Tafraoute, ingang naast camping les 3 Palmiers, geen voorzieningen, 10DH: N 29.721313, W 8.984312
zaterdag – 18 januari – Tafraoute
Het regent, het regent…. de camper die wordt nat. Er is heel wat water gevallen afgelopen nacht en vanmorgen is er ook regen voorspelt. Het was buiten 6° om 7.30uur en binnen in de camper 10°, dus even lekker het kacheltje aan en in de slaapzak gezeten. Gelukkig hebben we hier internet dus ‘vervelen’ we ons niet.
We nodigen Cees even uit voor een kopje thee, gezellig anders zit-ie met dit weer de hele dat alleen binnen.
Aan het einde van de middag gaan we even naar het dorp, o.a. bij Ali kijken, de reparateur van auto’s en campers. We hebben nog nooit iemand zo enthousiast gezien over het aantal ‘schades’ c.q. aanpassingen die gedaan moeten worden. Cees staat te popelen om Ali te ontmoeten.
Toen we gisteren het dorp binnen kwamen rijden leek het wel uitgestorven en ook de werkplaats was gesloten, het was immers vrijdagmiddag dan ligt alles op zijn gat. We komen bij Ali en de deuren staan open, Cees roept heel hard Ali en even later komt-ie tevoorschijn met een grote grijns. Er volgt een stevige ‘hug’, volgens mij voelt het voor Cees aan alsof hij thuis komt. Ali wijst gelijk op de hoed die hij vorig jaar van Cees heeft gehad.
We worden uitgenodigd voor de thee en lopen met Ali mee naar boven naar de kantine. Ali zet thee en er zijn verse koekjes, waarschijnlijk gebakken door zijn vrouw. Ali verstaat niet zoveel Frans dus hij trommelt, achter de coulissen, zijn medewerker op die wel Frans verstaat.
Ze hebben werk tot dinsdag, dus het komt goed uit dat Cees er is want die heeft een heel verlanglijstje. Cees wil zo graag dat zijn camper onderhanden genomen wordt dat hij maandag om 9 uur afspreekt, moet-ie nog vroeg opstaan ook. 🙂
Wilfried en Ria zijn onderweg naar Tafraoute met de meegenomen spulletjes voor ons en ze sms’en dat ze bij Timzit op de R106 vaststaan, het is daar 2400 meter hoog en er ligt sneeuw tot aan de onderkant van de camper, best veel dus. Ze staan daar met vier campers en moeten losgetrokken worden, daarna willen ze omkeren en via een andere route naar Tafraoute rijden, ze melden dat ze er laat zullen zijn. Wij sms’en terug dat ze misschien beter ergens kunnen overnachten want een omrit vergt veel tijd, we wachten het af.
Cees heeft vlees nodig dus we lopen naar ‘onze’ slager, waar we vorig jaar ook elke keer vlees kochten maar hij is dicht, althans hij is open maar zijn toonbank staat voor de ingang, dus is hij dicht.
We gaan naar een ander slager en Cees bestelt twee ‘filets’ en 4 ons gehakt. De 4 ons gehakt is snel klaar en dan gaat de slager aan de gang voor de twee ‘filets’. We staan zo’n 10 minuten naar het werk van de man te kijken, er komt nogal wat bij kijken, het vlies moet nl. nog van het vlees af. Hij weegt af en toe het vlees af en de ‘teller’ staat op 2,5 kilo. Cees zegt nog maar eens dat hij 2 ‘filets’ wil want hij is bang dat de man hem verkeerd begrijpt en dat hij straks een berg vlees mee krijgt. De slager gaat onverstoorbaar verder en zegt lachend oui, oui. Uiteindelijk gaat er een plastic tas omheen en hij schuift het naar ons toe. Maar daar gaan we niet mee akkoord. Blijkt, twee filets, is in zijn ogen twee bepaald stukken van de koe, hebben we 2,5 kilo vlees gereed liggen.
Uiteindelijk hebben we het vlees gekocht, want wij willen maandag stoofpotjes gaan maken en dan hebben we zo-wie-zo zoveel vlees nodig. Komt het toch nog goed.
‘s Avonds zitten we bij Cees tv te kijken en ik zie het weerlichten buiten, oje slecht weer opkomst. Even later zie ik dat het geel licht is blijken het Wilfried en Ria te zijn, die komen net aanrijden, het is 9 uur, wat een dag voor ze, zijn ze toch doorgereden. Ze gaan zich installeren en nodigen ons uit om langs te komen, dat doen we natuurlijk we zijn benieuwd naar hun avonturen.
We zeggen tegen Cees, ga je ook mee, hij zegt dat hij ze helemaal niet kent, dat treft: wij ook niet. We hebben contact gehad via het camperforum en ze hebben voor ons spulletjes voor de tv en de gasaansluiting buiten meegenomen. Maar het grappige is, het is net of we elkaar al konden, het klikte prima. Wilfried zei later dat hij vergeten was zijn TNT tenue aan te trekken. 🙂 Het werden een paar gezellige uurtjes.
Ze waren ‘s ochtends om 10 uur gaan rijden en de weg ging langzaam hoger tot 2400 meter. En ook ging de regen langzaam aan over in sneeuw. En die sneeuw werd steeds dikker en hoger, op een gegeven moment tot aan de onderkant van de camper. En toen stonden ze met vier campers vast in de sneeuw. De schop moest er helemaal aan te pas komen.
Er reed een trekker en een jeep voor hun uit en de trekker heeft zijn aanhanger verderop aan de kant gezet en de jeep opgesleept. Wilfried is toen met zijn camper en aanhangwagen 5km achteruit gereden om uit de sneeuw te komen, er was geen gelegenheid om te keren. Uiteindelijk is de trekker nog terug gekomen om ook nu te slepen, uiteindelijk 8 kilometers toen mochten ze het weer zelf doen, wat een reis.
zondag – 19 januari – Tafraoute
Het heeft vannacht alweer veel geregend, vanmorgen leest Co in de krant dat de koning de Marokkanen had gevraagd om samen met hem te bidden voor regen voor Marokko. Nou zijn gebeden zijn verhoord, we zijn blij voor het land want het was inderdaad hard nodig dat er vocht kwam.
Nu, om 9.30uur, komt het zonnetje af en toe door en dat is errug lekker. Kunnen we zo de Burton van Wilfried en Ria bewonderen, een prachtige gele oldtimer waarmee ze Marokko verkennen vanaf de standplaats van hun camper.
En we kunnen het zonnepaneel weer buiten zetten want de stroom kunnen we goed gebruiken.
Nu, om 11.30uur, is het heerlijk weer, het zonnetje is volop aanwezig. Het Teleco kastje is gemonteerd en we hebben ‘beeld’ op het bedieningspaneel, dat is al een hele stap voorwaarts. Nu nog beeld op de tv, Co is nu de LNB kop aan het stellen, zal wel goed komen allemaal.
Het is nog niet voor elkaar met de tv, de schotel blijft zoeken, draaien en kantelen maar er is nog geen beeld. De LNB alle kanten op gehad, morgen maar even verder kijken.
Weer even gezellig gekletst met Wilfried en Ria, ook nog even in het zonnetje gezeten, zelfs nog in bikini, maar de koude wind kreeg de overhand en het werd toch wel wat frisjes. We hopen dat het morgen weer een lekkere dag gaat worden.
maandag – 20 januari – Tafraoute
Vandaag is het heerlijk weer, de zon is al vroeg aanwezig dus lekker op tijd naar buiten.
Cees is er op tijd uit want vandaag gaat zijn camper naar Ali voor diverse reparaties en/of aanpassingen. Hij neemt samen met Co nog even de lijst door en dan gaan ze samen op stap. In zijn enthousiasme is Cees tegen Ali druk aan het opnoemen wat er allemaal gebeuren moet, totdat Ali zegt, ho wacht effe, eerst gaan we dat en dat doen en dan pas de rest.
Was het afgelopen zaterdag rustig en leeg bij Ali in zijn werkplaats het gonst nu van de bedrijvigheid, hij heeft 3 mannetjes aan het werk.
Na de middag ga ik ook even heen met onze camper om de watertank te vullen en om boodschappen te halen. We gaan met z’n drietjes het dorp in voor groente, fruit en vlees.
We komen bij onze slager, van de week was hij er niet en nu staat zijn toonbank wel gewoon ‘open’ maar hij is er weer niet. We wachten het maar even af en dan komt zijn buurman om ons te helpen. Dat gaat gewoon zo hier, ben je er niet de verkoop gaat gewoon door….. 🙂
Ik rij terug met onze camper en ga nog even lekker van het zonnetje genieten. Co blijft bij Cees om het dakraam er weer in te zetten en af te kitten.
Vanmorgen heeft Co nog samen met Wilfried een ritje gemaakt in de Burton, Co mocht ook even rijden, kikken natuurlijk. Daarna ging Wilfried achter het stuur en toen liet-ie even zien hoe je met zo’n auto moet rijden, flink scheuren en scherp sturen.
Je hoorde ze van ver al aankomen, hij heeft zo’n leuke claxon. Ze hadden in ieder geval veel bekijks in het dorp, het is ook wel een auto die opvalt.
Ga naar periode 15
terug naar overzicht