Groot-Brittannië – periode 8: 3 juli – 6 juli
donderdag 3 juli – Doolin
Uiteindelijk stonden we gisteravond met drie campers op deze plek.
Voordat we op reis gingen heb ik van diverse sites schermafbeeldingen gemaakt met informatie over dingen die me wel leuk leken om te gaan doen of te gaan zien. Zo ook de Cliffs of Moher, hier dichtbij. Het is de meest bezochte attractie van Ierland en moet erg mooi zijn. De hoogste klif is 300 meter boven zeeniveau de laagste is toch nog zo’n respectabele 120 meter hoog.
In de opgeslagen informatie lees ik dat je er vanuit Doolin ook lopend heen kunt, het is een wandeling van ca. 3 uur.
Om 9 uur gaan we van start, het is tegen zonnig aan maar er hangen verderop ook donkere wolken dus we hebben voor de zekerheid onze regenpakken mee.
Het is een leuke wandeling met mooie uitzichten. Onder de middag zitten we met onze voeten over de rand boven op een hoge klif te genieten van onze lunch. De meeuwen scheren langs, het is altijd prachtig om ze te zien zweven op de thermiek.
Als we de spullen weer inpakken om verder te gaan vallen de eerste druppels, dus we trekken toch maar gauw onze regenpakken aan. En dat was een goede beslissing want even later breekt de eerste bui los. En dan kom je bij de Cliffs of Moher de mensen tegen die met de bussen aangekomen zijn, ze lopen in korte broeken en t-shirts, op gewone schoentjes verschrikkelijk nat te worden. En Co blijft maar zeggen: keep smiling. 🙂
Bij de kliffen aangekomen zie je er helemaal niets van, ze zijn gehuld in de regen. Er zit wel heel onverstoorbaar een man muziek te maken met zijn mook. De mook en hijzelf keurig ingepakt in regenkleding. Co zegt tegen hem dat we zo iemand in NL een bikkel noemen. Dat begrijpt-ie natuurlijk niet dus we leggen het even uit dat we het stoer vinden dat hij met dit weer een gezellige noot weet aan te brengen. We geven hem een muntje en lopen weer verder.
Het bezoekerscentrum is helemaal vol met natte mensen. We lopen er een rondje en moeten dan nog een uur wachten tot de bus ons terug brengt naar Doolin. Het was, ondanks de regen, wel een leuke wandeling.
Als we terug zijn sms’en Ab en Erna ons met de vraag waar we staan met de camper, ze zijn net gearriveerd in Doolin. Even later staan ze naast ons en doen we een kopje thee. We wisselen onze ervaringen uit over de camping inspecties. Ze hebben er morgen nog twee te gaan, allebei hier in Doolin.
Vanavond hebben we met Ab en Erna lekker gegeten in Fitzgerald’s, een pub om de hoek van waar we staan. Co had een heerlijke biefstuk met een lekkere jus en ik had een zalm op een bedje met sla en een smakelijke saus. Verder was er live muziek, eerst een gitarist die Ierse liedjes zong en daarna een twee jonge vrouwen en mannen met viool, gitaar/banjo, en een kleine trekzak.We vonden het wel alle vier erg jammer dat er niet bij gezongen werd. Maar het was een gezellige avond met lekker eten.
vrijdag 4 juli – Doolin – kilkerrin
Het regent, het regent, en in NL is/wordt het mooi weer…..
Vannacht is het begonnen met regenen en daarna wordt het niet meer droog. Ook onderweg is het miezerig en druilerig. Maar we zijn tenslotte in Ierland en dan kun je ook regen verwachten. Tot nu toe is het weer ons hartstikke meegevallen dan maal je niet om een buitje.
Ze zeggen ook dat Ierland het land is met de vele muurtjes maar die komen we in dit gebied eigenlijk past echt tegen. De Aran Islands waar we vanuit Doolin op uitkeken zijn geloof ik vanuit de lucht gezien net legpuzzels, zoveel muurtjes zijn daar.
Op onze weg richting Galway hebben we weer mooie vergezichten met daarin veel van die muurtjes. Ze zijn gewoon gestapeld, zonder specie of iets dergelijks er tussen.
Gelukkig wordt het op een gegeven moment droog en op dat moment komen we door Kinvara en zien we dat er een farmers market is. We zoeken een plekje voor de camper en lopen naar de markt. We zijn door onze kaas heen en hopen op een kaaskraam. En ja hoor, ze hebben heerlijke geitenkaasjes en andere. Ook kopen we aardbeien, blauwe bessen en appeltjes, we worden er helemaal blij van. Er is ook live muziek, deze markt is, net als vele op het platteland, elke vrijdag van 10-14uur. Als we eenmaal weer rijden begint het weer te regenen, wat een timing.
We komen door Galway, dwars door het centrum en het is er erg druk, althans met het verkeer. Maar rustig aan blijven rijden en alles gaat goed.
Dan komen op de kustweg en wordt het weer droog. De omgeving is wederom erg mooi en je mag hier niet harder dan 60km dus een mooi tempo om alles goed te kunnen bekijken.
We komen door een gebied met allemaal kleine meertjes en in de achtergrond de bergen van het nationaal park Connemara. Het is gewoon genieten hier.
We gaan naar een NKC camperplek en opeens gaat het zonnetje schijnen en trekt de hele lucht blauw, nou ja, bijna helemaal, gelukkig blijven er veel mooie witte wolken hangen. De camperplek vinden we niet zo bijzonder en we besluiten om verder te rijden en uit te kijken naar een andere plek.
En dat duurt niet zolang, een paar kilometers verder zien we in de diepte een haventje met een pier waar ook wat auto’s geparkeerd staan. We draaien het weggetje in en vinden een plekje vooraan op de pier. We hebben vanuit de cockpit een prachtig uitzicht.
We denken dat we hier op een rustig plekje staan maar er komen best wel veel auto’s langs, de pier op en weer terug, het is er druk van.
Kilkerrin, pier aan het kleine haventje, waterslang met drinkwater, geen kosten: N 53°19’15.8”, W 9°43’58.9”
zaterdag 5 juli – kilkerrin – Old Head
Om half 6 kwam er al een ‘bekende’ langs, althans er reed iemand vlak langs onze camper en hij toeterde, hoihoi. Voor de rest was het hier lekker rustig. Rond half 6 was er ook een flinke bui maar toen we er eenmaal uit waren was er weer een blauwe lucht. Het weer was wisselend vandaag, af en toe een bui maar overwegend zonnig met een blauwe lucht en heel veel witte wolken, prachtig gewoon.
Het was weer een bijzonder mooie rit. De Connemara is ten zeerste aan te bevelen, prachtige vergezichten met daarin her en der verspreid witte huizen. En heeeel veeeel stenen overal. Ook zien we weer een zeehondje in het water spartelen. En we komen diverse mooie stranden tegen, dan met die blauwe lucht erboven en het blauw/groene water waan je je eerder op een tropisch eiland dan in het groene Ierland.
Ik heb een aparte pagina gemaakt met de foto’s die we vandaag geschoten hebben, het waren er zoveel dat ik geen selectie ‘wilde’ maken. Kijk hier maar verder en geniet van wat wij gezien hebben: fotopagina week 8 – 5 juli
Old Head, parkeerplaats in een haventje, aan het strand, geen voorzieningen, geen kosten: N 53°46’41.9”, W 9°46’10.6”
zondag 6 juli – Old Head – Ballydrenid
Wat was de voetbal gisteravond zenuwslopend spannend. NL won van Costa Rica na strafschoppen, twee penalty’s gestopt door Tim Krul de reservekeeper van NL, die in de laatste minuut werd ingezet, een gouden wissel, die van Gaal toch. Het heeft vast te maken met het feit dat we gisteren nog door Louisburgh kwamen. 😉
Eerst hadden we gisteren overdag de mooiste dag tot nu toe, qua omgeving, het was volop genieten van alles en dan ‘s avonds nog een spannende voetbalwedstrijd op de tv die winnend af werd gesloten, een topdag.
Het was weer een bijzonder rustige plek, eerst was het een komen en gaan van auto’s maar na 22uur werd het rustig en hebben we goed geslapen. Het heeft vannacht wel af en toe flink geregend, wat geven die buien af zeg. Als we wegrijden schijnt de zon weer en zien we weer mooie wolkenluchten.
We komen op een gegeven moment aan in Mallanranny waar een groot strand is met een parkeerplaats. We zien van boven af dat er een camper staat en rijden er heen voor een kopje thee en moeten nodig een keertje afwassen.
Als we op de parkeerplaats thee zitten te drinken stopt er een auto naast ons en de Ieren erin vertellen te hebben genoten van het voetbal gisteravond. De vrouw van het stel, komende uit Galway, heeft 15 jaar in NL gewoond in Groningen. Als NL in de finale komt gaan ze naar NL om daar met vrienden te kijken. Ze geven nog wat tips voor onze verdere reis door Ierland en wensen ons/NL veel succes tegen Argentinië. Co geeft aan dat hij hoopt dat ze naar NL ‘moeten’ reizen want dan staan we in de finale. Ze spreken allebei NL met een Iers accent, klinkt altijd leuk.
Deze plek is een goede gelegenheid om te overnachten alleen is het voor ons nog te vroeg. Er is een klein sanitairgebouw naast een camping (die op dat moment gesloten is) maar volgens mij is het gebouw gewoon openbaar voor de mensen die naar het strand komen en voor wandelaars. En ook voor ons, we kunnen hier mooi het potje legen. Coordinaten: N 53°53’51.4”, W 9°47’03.9”. Er zijn twee rondwandelingen, van 4 en 6 km.
De ‘pauze’ duurt zolang dat we er ook gelijk maar eten. Daarna hebben we het plan om het Achill Island te verkennen, dat is een heen-en-weertje. Als we een eindje op pad zijn besluiten we toch om om te keren, het bekoort ons niet zo.
Dan rijden we richting Bangor, Ballina en dan naar Enniscrone. Onderweg nemen we nog een liftster mee, een jonge vrouw die op weg is naar haar werk, zo’n 11km naar Ballina. Het Nederlands sprekende Ierse stel dat we vanmorgen spraken gaf aan dat je in Enniscrone een zeewierbad kunt nemen en dat lijkt ons wel wat. Toen we een bord tegen kwamen met daarop Enniscrone sloegen we gelijk af. In het dorp namen we aan het einde van het strand de eerste weg links op goed geluk om daar te parkeren maar we kwamen langs het Kilcullen Seaweed Bath, precies dat wat we wilden.
Het bestaat al sinds 1912 en aan de inrichting is nog weinig veranderd, het voldoet wel aan de eisen van deze tijd met mooie tegels aan de wand en op de vloer, het ziet er sfeervol uit. We gaan informeren en besluiten om een twee persoons badkamer te huren voor € 45,00.
De baden worden gevuld met warm zeewater en vers zeewier. Voordat we in het porseleinen bad stappen maken we gebruik van een stoombad zodat de poriën goed open gaan. Het is een soort kast van cederhout waar je in gaat zitten en waar alleen je hoofd uitsteekt. Dan zet je binnen een hendel over en komt er stoom in de ‘cabine’, je kunt het zo heet maken als jezelf wilt. Daarna stap je in het heerlijk warme water. De kranen en douchekop zijn van koper en uit de grote douchekop boven het bad komt koud zeewater, om aan het eind van het badderen af te douchen. Het zeewier scheidt een olie af die heerlijk zacht is voor de huid, het wier zelf voelt ook zijdezacht aan en het ziet er erg mooi groen uit. Er wordt niets aan het water toegevoegd het is helemaal natuurlijk en gezond. In zeewier zit heel veel jodium en het is daardoor erg goed voor de schildklier.
Het zeewater komt uit de oceaan voor de deur, het wordt via een pomp naar binnen gebracht en na het baden loopt het weer terug in de oceaan, hoe milieuvriendelijk wil je het hebben. www.kilcullenseaweedbaths.com in Enniscrone, County Sligo, Ierland. Het is ten zeerste aan te bevelen. Coordinaten: N 54°13’04.66”, W 009°05’42.51”
Om 16.30uur rijden we weer verder na een badpauze van zo’n 1,5 uur en komen langs een sportveld. We stoppen, kijken even en vragen dan wat voor sport het is. Het lijkt nl. heel erg op het voetbal wat wij kennen maar ze pakken de bal ook met de handen vast. Het doel lijkt ook op de doelen bij ons op de voetbalvelden maar er staan ook hoge stangen aan de doelpalen vast zoals bij rugby. Het is footbal maar dan de Gaelic manier. Iemand geeft aan dat je het kunt vergelijken met een combinatie van basketbal en footbal. Ze mogen vier passen lopen met de bal voordat ze hem met de voet weg moeten spelen.
In deze omgeving, de kustweg R297 zie je veel oude huizen die niet meer bewoond worden, een zekere toestand van verval. Het ziet er hier allemaal oud uit.
In dit deel van Ierland zien we regelmatig turfvelden. Ze zijn nog in bedrijf, er werken op dat moment geen mensen maar de turf ligt te drogen of het is als een ‘pyramide’ opgebouwd om de wind vrij spel te geven. Als je over de grond loopt veert het enorm, het is veengebied.
Dan gaan we op zoek naar een plekje voor de nacht. Eerst rijden we een weggetje in naar een uitzichtpunt maar dat vinden we te afgelegen liggen. Ook is er een stookplaats dus een teken dat de jeugd zich er op houdt. We belanden uiteindelijk in het plaatsje Ballydrenid in een doodlopend straatje met nieuwbouwhuizen.
Ballydrenid, doodlopend straatje bij nieuwbouwhuizen, geen voorzieningen, geen kosten: N 54°12’45.8”, W 8°30’28.5”
ga naar periode 9
terug naar overzicht