2014 Groot-Brittannië 29 juni t/m 2 juli

Groot-Brittannië  –   periode 7:   29 juni – 2 juli

zondag 29 juni – Durrus – Castletownbere
Vanmorgen hebben we nog even water ingenomen, we zagen een kraantje achter de school. En weer schijnt het zonnetje, we treffen het toch wel erg goed in Ierland, dat horen we ook elke keer van de Ieren, dat we ‘lucky’ zijn. Bovendien zijn er vandaag weer prachtige wolkenpartijen.

We gaan vandaag de ring van Bearra rijden, weer een schiereiland aan de westkust, schijnt erg mooi te zijn.

Eerst rijden we naar Bantry en dan binnendoor via de N71 naar Glengariff, daar begint de Bearra Ring. Bij Adrigole gaan we de bergen in over de Healy Pass, het is er erg mooi. De voordelen van in de bergen rijden zijn de uitzichten en die zijn erg mooi. Je kunt merken dat het weekend is, we komen veel wielrenners tegen op de pas. Straks hebben ze de beloning van het naar beneden rijden.

Vlak voordat we de pas overgaan pauzeren we even om thee te drinken en dat is op een plek met uitzicht op de Bantry Bay. Co denkt met de verrekijker een paar zeehonden op een klein eilandje te zien en pakt de telescoop erbij. En ja hoor, er liggen een paar zeehonden heerlijk te zonnen.

We proberen er ook een paar foto’s van te maken maar het is een beetje ver weg maar we wilden het toch min of meer laten zien. Er stoppen af en toe wat mensen op de parkeerplaats en dan laten we ze even kijken, ze vinden het allemaal leuk om te zien, de zonnende zeehonden.

We raken op een gegeven moment van de Wild Atlantic Way af en komen op de kleine (gele) weggetjes langs de kust terecht. Het is er erg mooi en gelukkig komen we niet veel auto’s tegen. Maar het wordt op een gegeven moment zo smal dat we uit moeten kijken voor krassen op de auto.

We rijden zo snel mogelijk weer terug naar een R-weg (oranje wegen op onze kaart), die zijn in het algemeen wat breder.

We komen door allerlei kleurige dorpjes, we zijn al vrolijk van het mooie weer en de vergezichten anders zou dit je zeker vrolijk stemmen.

Uiteindelijk belanden we in het dorpje Castletownbere. Daar gaan we in een pub even internetten onder het genot van een kopje thee met melk.

Om 17uur (Ierse tijd) hebben ze de tv aan de praat en kunnen we voetbal kijken: Nederland-Mexico. Een zenuwslopende partij met aan het einde 2-1 winst voor Nederland. De tweede helft hebben we in de camper gekeken want we wilden ook nog eten.

Eerst staan we in de haven bij de weg, dan rijden we naar een plek in de haven waar niet zoveel verkeer langs komt. Maar tijdens het voetbal kijken horen we de aggregaten van de boten en dat is een dreunend geluid. Dus besluiten we om toch nog even verder te zoeken. Uiteindelijk belanden we op het eilandje tegenover het stadje, via een brug bereikbaar. We staan op een terreintje van een watersportvereniging met uitzicht over het water.

Castletownbere, op het kleine eilandje tegenover het stadje, geen voorzieningen, geen kosten: N 51°38’57.3”, W 9°53’48.6”

maandag 30 juni – Castletownbere – Cromane
Vandaag beginnen we zowaar met flinke bewolking maar het is nog wel droog, het was heerlijk rustig hier op het eilandje.

We rijden vandaag onze eigen route, geen Ring of Kerry voor ons, we gaan wel naar Dingle dat schijnt ook mooi te zijn. We pakken de N71 naar Killarney, via Kenmare. Onderweg krijgen we af en toe een bui over ons uit gestort maar later wordt het droog.

De weg zit vol met ‘kattenogen’ en is vrij smal, dus verschrikkelijk om te rijden. Als er geen tegenliggers zijn rijden we in het midden van de weg anders is het constant ke-denge-deng.

Onderweg komen we langs een plek met daarop een paar leuke huisjes met een oude auto ervoor. We stoppen op de parkeerplaats om thee te drinken. Co gaat later eventjes kijken bij de huisjes en komt mij halen. Het is een soort museum, een oude farm die vroeger van ene Molly Gallivan is geweest.

Molly moest als weduwe met zeven kleine kinderen alle zeilen bijzetten om lichaam en geest bij elkaar te houden. Ze vulde haar magere inkomen aan door een gedeelte van de opbrengst van de boerderij op het buurtmarktje te verkopen zoals boter, eieren en honing. Haar bekende huisgemaakte gebak en hand gesponnen wol waren populair. Maar het was haar huisgemaakte whiskey (Molly’s bergdauw) die ze hier op de boerderij verkocht in haar ‘Sibheen’ (illegale bar). De whiskey was de grootste bron van inkomen. De prestaties van deze ondernemende vrouw zijn legendarisch. Het huis is meer dan 200 jaar oud. Zoals het huis nu is werd het tot 1997 bewoond door nakomelingen van Molly.

We gingen eerst een filmpje kijken over de farm, daarna wandelden we over de boerderij met Nederlandstalige informatie. Veen of turf was de enige energiebron om een vuur van te stoken. In het voorjaar werd de natte turf gestoken en neergelegd om te drogen. Als het droog genoeg was om te vervoeren werd het opgestapeld met openingen ertussen zodat de wind en de zon het werk afmaakte (stokes). Het geeft een zeer goed vuur met een speciaal aroma.

In Killarney parkeren we de camper op een openbare parkeerplaats, in het hoekje is net een mooi plekje voor ons vrij. Dan wandelen we het stadje in en duiken een pub in voor een kopje thee en vrij internet. Het is een snelle verbinding dus we gaan even facetimen met mijn moeder, dat was al weer eventjes geleden dat we haar gesproken/gezien hebben, leuk weer.

Dan rijden we door naar Cromane waar een camperplek zit volgens de NKC app. Op een parkeerplaats bij een openbaar toiletgebouw.

Er staat al een camper op het grindstrand maar wij pakken de parkeerplaats, lekker ruim en met een prachtig uitzicht.

Cromane, NKC camperplek, toiletgebouw, geen kosten: N 52°6’42”, W 9°54’9”

dinsdag 1 juli – Cromane – Killimer

We worden wakker met een strak blauwe lucht, lekker weer hoor. Er is een muurtje rondom de parkeerplaats en Co stelt voor om de camper te wassen, kunnen we op het muurtje staan om de bovenste helft te doen. Een uurtje later hebben we weer een ‘flitsende’ camper, spic-en-span. We doen rustig aan en na het eten rijden we weer verder.

We gaan de Dingle ‘doen’, dat ligt aan de andere kant van de baai waar we op uitkeken. De route er naar toe is weer erg mooi, we komen langs een groot strand ‘Inch beach’. De auto’s staan gewoon op het strand geparkeerd, er staat zelfs een camper bij. Lijkt me toch vrij link, er hoeft maar een plek te zijn dat niet een vaste ondergrond heeft en je zak zo weg met je vele kilo’s.

Ondanks dat de kinderen in Ierland nu vakantie hebben is het niet druk op het strand. Maar het is wel een prachtig gezicht zo met de bergen in de achtergrond.

Verderop dichter naar Dingle toe zie je veel landerijen met heggen erom heen, allemaal vakken in het landschap, leuk om te zien.

Dingle zelf is een kleurig stadje maar ook erg toeristisch, het rammelt er van de mensen. Gelukkig vinden we wel een parkeerplek in het centrum.

Bij de VVV kunnen we internetten, de mails en het krantje lukt wel maar het uploaden van de site niet, het programma start nog niet eens op, wordt waarschijnlijk geweigerd, een uploadprogramma, teveel mb’s.

Dingle ligt ver op het schiereiland en terug willen we een andere route rijden, over de Connor Pas. We draaien de weg naar de Pas op en terwijl iemand ons op het smalle weggetje in gaat halen zie ik nog net aan de linkerkant een bord staan met beperkingen voor de Pas.

Co stopt verderop en ik loop even terug om te kijken wat er op staat: Geen toegang voor bussen, je mag niet zwaarder zijn dat 2 ton, niet langer dan 7.20 meter en niet breder dan 1.80 meter (zie foto hierboven). Dat zijn wij allemaal wel dus de rit gaat niet door, letterlijk en figuurlijk, jammer. De vorige Pas was erg leuk om te rijden en dit is de hoogste van Ierland. Maar er zit niets anders op dan om te keren en deels dezelfde route terug te rijden.

Halverwege steken we alsnog het schiereiland over door een vallei die ook erg mooi is.

In Tralee gaan we op een grote parkeerplaats even eten en Co kijkt de 2e helft van Argentinië-Zwitserland. Het is de 5e wedstrijd van het WK en de 4e wedstrijd die verlengd wordt. NL is tot nu toe de enige die in de wedstrijd zelf gewonnen heeft.

Na de wedstrijd, Argentinië won in de verlenging, zijn we nog verder gereden. In Tarbert zijn we met de ferry overgestoken naar Killimer, daar staan we nu in de haven op een klein parkeerterrein.

Killimer, parkeerplaats in haven bij de ferry, geen voorzieningen, geen kosten: N 52°36’55.4”, W 9°22’52.7”

woensdag 2 juli – Killimer – Doolin
Het was weer een heerlijke rustige plek, er kwam geen verkeer langs want het is het einde van de weg. Je kunt alleen nog de ferry op maar dan moet die er wel zijn natuurlijk, anders is het ‘plons is zwemmen’. Vanmorgen om 7 uur ging de eerste boot maar we hebben er weinig erg in gehad.

Om half 10 gaan we op pad en om kwart voor tien stoppen we bij een tuin in Kilrush: Vandeleur walled gardens, klinkt Nederlands en dat is het ook. Betovergrootvader is ooit van NL naar Ierland verhuist en heeft dit opgezet, een landgoed met een ommuurde tuin. Het is wel jammer dat de bloeitijd in deze tuin over is, maar het is wel leuk om doorheen te lopen. In het kleine restaurant genieten we van een Full Irish Breakfast, het smaakt prima.

In deze tuin signaleren we de enige echte ‘grasscutter’, je ziet ze wel vaker in Ierland maar nu wisten we hem vast te leggen. Ze verschillen trouwens niet zo erg de ‘grasscutters’ in Nederland. (zie foto hieronder)

Bij de receptie hebben ze een foldertje over een dolfijnen safari, daar hebben we wel zin in. Dus op naar Kilkee alwaar het bedrijf gevestigd is.

We vinden het op eigen houtje want het staat nergens aangegeven hoe te rijden. Het is verdacht rustig op de parkeerplaats en onze vermoedens worden waar, er is vandaag geen safari vanwege de vele wind. Op dit moment valt het nog mee maar later komt de wind er behoorlijk uit.

Dat valt tegen, we hadden er echt onze zinnen op gezet, vorig jaar in Noorwegen was zo verschrikkelijk leuk, dat smaakte naar meer.

In de monding van de Shannon, waar ze de Oceaan in stroomt, verblijven 200 dolfijnen. En deze dolfijnen voelen zich hier goed, ze krijgen zelfs jonkies (kalfjes) en je kunt ze dus zien in hun natuurlijke omgeving. We rijden nog naar een plaatsje Carrigaholt aan de kust en gaan met de telescoop en verrekijker naar de pier maar we zien niets.

Er ligt een grote boot en Co gaat vragen of er dolfijnen te spotten zijn. Blijkt de man met deze boot dagelijks uit te varen voor de dolfijnen maar ook hij zegt dat het vandaag geen goed weer is, misschien morgen. We kunnen morgen kijken op www.dolphinwatch.ie of hij al of niet uitvaart.

In het plaatsje Lehinch stoppen we even om te internetten wat goed lukt in een pub. Ik ga nog even bij het strand kijken en ik waai zowat uit mijn jurk vandaan van de wind. Er zijn veel surfers en kitesurfers bezig, daar is het natuurlijk prima weer voor. Het plaatsje staat er om bekend.

Dan rijden we maar weer verder. We komen nog langs de Cliffs of Moher maar het is beginnen te regenen en het waait erg hard. Zal misschien voor het ruige van de oceaan wel mooi zijn om te zien maar we gokken het erop dat het morgenochtend droog en misschien ook wel zonnig is.

Het plaatsje Doolin, zo’n 11km verder, hebben we op het oog om te overnachten, er is een NKC camperplek op de pier waar de ferry vertrekt/aankomt naar/van de Aran eilanden. Ter plekke aangekomen wordt ons verteld dat we er wel mogen parkeren maar dat we er niet mogen overnachten (staat ook met bordjes aangegeven) ze nl. bezig de pier te verstevigen en daar kunnen ze geen ‘slapers’ bij gebruiken.

We rijden ca. 1 km terug en vinden een plekje op een parkeerplaats net buiten het dorpje. Doolin schijnt het Mekka te zijn voor Ierse muziek dus we willen er niet te ver van af staan, dit is nog te belopen. Vanavond maar eens kijken in de plaatselijke pub.

Morgen hopen we hier Ab en Erna te ontmoeten, zij inspecteren voor de ACSI de campings in het westen van Ierland. We hebben ze ontmoet op de informatiedag en instructiedag. Toen zeiden we al tegen elkaar, als het lukt is het leuk als we elkaar in Ierland kunnen ontmoeten.

Ze hebben morgen nog twee campings in Doolin te inspecteren en dan hebben ze ook vakantie. We hebben de twee campings zojuist gezien maar wij houden nu eenmaal van vrij staan.

Doolin, parkeerplaats net buiten het dorp, geen voorzieningen, geen kosten: N 53°00’57.7”, W 9°22’33.9”

ga naar periode 8

terug naar overzicht