Groot-Brittannië – periode 11: 15 juli – 18 juli
dinsdag 15 juli – P langs B8074 – Aird of Sleat
Gisteravond kwam er nog een Belgische camper bij op de parkeerplaats. Het was inderdaad een bijzonder rustige plaats, heerlijk geslapen.
Vanmorgen deed Co de deur open en even later rammelde het van de vele ‘midges’, onze eerste kennismaking met…. Gauw de hordeur dicht maar het begon overal al te kriebelen en te prikken, gelukkig waren we later de midges kwijt, ze leven waarschijnlijk niet zo lang of ze vonden ons niet zo lekker.
We begonnen met de zon maar toen we gingen rijden begon het te regenen. Gelukkig klaarde het na een uurtje al weer op en kwam de zon er af en toe bij, samen met de wolkenluchten en vergezichten leverde het weer mooie foto’s op.
De A82 naar Glencoe is prachtig om te rijden met prachtige vergezichten, vooral het kleine weggetje naar Gualachulain is prachtig om te rijden. In het begin is het wijds langs een riviertje met grote zwerfkeien erin. Het is een heen-en-weer weggetje van 20km maar wij zijn na 7km omgekeerd. Het is een smalle weg, een single road met passing places, die zijn rijkelijk aanwezig maar het was niet druk toen wij er reden, dus prima te doen.
Daarna reden we door Fort William, dat ligt aan de voet van de hoogste berg van Groot Brittannië, de Ben Nevis. De top was vandaag in de wolken gehuld. Vanaf de A830 zijn we de A861 opgedraaid en die was ook erg mooi om te rijden, wederom met mooie vergezichten over het water.
Even voorbij het plaatsje Corran (waar een ferry gaat naar de A82 richting Fort William) heb je Sallachan Point, en daar heb je boven het water uitstekende rotspartijen/eilandjes. Die zijn in zoverre interessant vanwege de zeehondjes die er vaak op te vinden zijn. Zo ook deze keer, dus het hele arsenaal ging weer mee de camper uit: verrekijker, telefoon (voor de filmpjes), de spiegelreflexcamera en last-but-not-least de telescoop.
We stonden mooi de zeehondjes te observeren toen er een bus achter ons stopte. De hele bubs kwam er uit en Co liet ook een aantal mensen door de telescoop kijken, dat vonden ze natuurlijk prachtig. Ik vroeg nog: wie kijkt er nu eigenlijk naar wie? Want de zeehondjes hielden het allemaal goed in de gaten. Het was gewoon een grappig gezicht, er waren trouwens ook wat jonkies bij.
Ik heb met de telefoon ook nog een filmpje en foto’s door de telescoop gemaakt en dat lukte wonderbaarlijk goed. Even later kwamen er drie straaljagers over en die joegen de zeehondjes het water in.
Later zijn we nog naar de eilandjes toegelopen, het was eb dus dat ging prima. Je moest wel uitkijken om niet uit te glijden want op de eilandjes was het zeewier bloot gekomen en daaronder lagen losse keien, dus heel verraderlijk. Maar elkaar stevig vasthoudend kwamen we weer heel beneden. Helaas waren de zeehondjes het water in gegaan maar dat leverde ook weer leuke beeldjes op.
Terug over het ‘strandje’ hebben we nog wat kunstzinnige foto’s gemaakt van stenen en zeewier. Het zeewier is vast geworteld aan de keien, een grappig gezicht.
Verderop werd de weg wat breder maar weer verder werd het weer een single road. Maar er zijn veel passing places en de Schotten staan er vaak nog eerder op dan jij. Het is trouwens ook heerlijk rustig op de weg dus we kunnen rustig aan rijden. Vandaag rijden we door een zeer afwisselend landschap, door de bergen en door dalen/valleien en dan rijden we langs een zoutwater meer en door dorpjes, erg mooi allemaal.
Dan komen we in Mallaig waar de veerboot vertrekt naar Skye eiland. Je kunt Skye eiland bereiken via de veerboot en via een brug. De brug nemen op onze weg naar het noorden. De veerboot kost voor onze camper plus twee personen € 54,00, en dat voor 20 minuutjes varen.
In het haventje was nog een meeuwen echtpaar met twee jongen, die hebben een behoorlijk schutkleur, bruin/beige, een goede kleur om op te gaan in het landschap.
Op Skye eiland slaan we de eerste weg naar links in, op zoek naar een plekje voor de nacht. Op de passing places mag je uiteraard niet parkeren en de eerste twee ruimere passing places zijn al door campers bezet. We schieten al redelijk op naar het einde van de doodlopende weg als we een plekje vinden met een mooi uitzicht, die is voor ons.
Ik heb weer een aparte fotopagina gemaakt, want we hadden weer een beetje veel beeldjes vandaag, het was weer zo mooi.
Aird of Sleat, parkeerplek langs de doodlopende weg, geen voorzieningen, geen kosten: N 57°02’23.8”, W 5°56’49.3”
woensdag 16 juli – Aird of Sleat – Portnalong
Het was weer een rustig plekje. Vanmorgen vroeg scheen de zon want om 4.30uur begon de camper te ‘werken’, het reageert dan op de warmte van de zon, een soort krimp/uitzet-tikkend-geluid. We proberen er meestal wel om te denken om de camper niet met de achterkant naar het oosten te zetten maar daar hadden we gistermiddag niet aan gedacht.
Zo rond 6 uur was het het getik van de regen, dan vallen er druppels achter op de bumper, je maakt toch een ellende mee als je reist. 😉
Vandaag zou het ook weer af en aan gaan met het weer, nu om 8 uur regent het dus we doen rustig aan met alles. Als het regent is er niet veel te zien om je heen. En nu we toch op Skye zijn willen we er wel van genieten, we hebben helemaal geen wensen hoor, alleen maar….
We rijden met regen weg en gaan op zoek naar een internetpunt, misschien dat het dan straks weer droog is. We vinden een internetpunt in Broadford, bij het broadford hotel, N 57°14’28.9”, W 5°54’45.6”, het is met vlagen supersnel en dan weer zo traag als dikke str…..
De weerberichten voor hier zijn ‘s ochtends 2 druppels onder de wolk en na 13uur 1 druppel. Nu dachten ze vanmorgen daar boven om 12uur vast, laten we dan voor dat het 13uur is maar flink wat water naar beneden gooien want straks kan het niet meer.
En om 13uur ging de zon schijnen dus wie weet…. We stoppen dus snel met internet en gaan rijden, we gaan Skye linksom doen met af en toe een uitstapje een doodlopend weggetje in en uit.
Weet je wat trouwens erg leuk is, dat we mailtjes krijgen van mensen die meelezen in ons reisverslag en dat ze genieten van het verhaal en de mooie foto’s.
Het is weer erg mooi onderweg met prachtige vergezichten, vooral als het zonnetje er een beetje bij piept. Dan zien we een schotse hooglander staan met enorme hoorns. We kijken of we toch misschien het accessoire meegenomen hebben zodat we met de spiegelreflex via de telescoop foto’s kunnen maken. We dachten nl. dat we het vergeten waren maar dat was dus de vorige reis en toen heb ik het op de paklijst gezet. Het is dus mee.
Co is helemaal in zijn element en installeert de spullen op de telescoop en camera, zie hier het resultaat. Er zat wel een hek tussen hoor maar door de zoeker leek de koe zo dichtbij en zo groot dat Co aldoor maar zei: ik ben je vriend hoor.
Maar dan begint het toch weer te miezeren. We zoeken weer een plekje op om beter weer af te wachten, je moet wat over hebben voor mooie beeldjes maar dat hebben we hoor, we hebben ook de tijd. Dat kun je van de Franse camperaars niet altijd zeggen, er ging er vanmiddag weer eentje met een noodgang voorbij, leek wel Marokko, daar hebben de Fransen ook altijd haast.
We staan nu geparkeerd bij een destilleerderij, het is er druk, echt iets om met slecht weer te bezoeken denk ik. Het valt ons op dat ook de camperaars wel van een slokje houden of in ieder geval geinteresseerd zijn in het brouwproces van Whiskey, het is tenminste een komen en gaan van campers. Zelf geven we er geen ‘druppel’ om dus we hebben geen behoefte om het te bezoeken. We wachten hier op beter weer, en misschien wordt dat wel pas morgen, dan is het in ieder geval goed voorspelt, zo ook voor vrijdag. In twee dagen tijd moeten we Skye wel kunnen behappen.
We zijn dus op de parkeerplaats blijven staan maar het werd allengs drukker met campers dus we zijn verder het schiereiland opgereden. Nu staan we helemaal aan het eind in Portnalong, je kunt alleen nog het water in rijden of terug, morgen maar terug dus, we hebben nog geen amfibie camper. Zou trouwens soms wel handig zijn, dat je zelf over kunt varen i.p.v. met een ferry. 🙂
Portnalong, betonnen plaat bij haventje, waterkraantje aanwezig, geen kosten: N 57°20’06.6”, W 6°25’03.4”
donderdag 17 juli – Portnalong – Breakish
Vandaag begint droog maar het is helemaal bewolkt, en dat terwijl we de zon hadden verwacht. Zo zie je maar dat je niet altijd op de voorspellingen kunt vertrouwen. Maar wie weet komt alles nog goed.
Als we weg rijden zeggen we weer ‘hartstikke bedankt’. We komen weer langs de distilleerderij waar alle campers al weg zijn. Maar gaandeweg komen we er achter dat ze er dus niet hebben mogen overnachten, want we zien her en der verspreidt wat campers staan die gisteravond daar ook stonden. Goed dat we eerder weg gegaan zijn.
We gaan vandaag de ronde doen over Skye, eerst de A863 naar het noorden, we rijden met de klok mee. We gaan een klein stukje de B884 op maar na zo’n 5km draaien we weer om, het is wel mooi maar veel van hetzelfde.
Dan komen we, helemaal in het noorden, op de A855 een single track road en die is werkelijk prachtig, mooi van de vergezichten. Ook komt het zonnetje er af en toe door en dat kijkt meteen heel anders. We gaan nog even de auto uit voor een klein wandelingetje naar een ruïne. De weg blijft mooi tot aan Portree.
Portree zelf is een leuk dorpje maar ook erg toeristisch. Er is een parkeerplek ‘long stay’ waar je met je camper gratis kunt staan. We lopen er eventjes rond en gaan dan weer verder.
In Broadford gaan we nog eventjes internetten en eten en dan gaan we een plekje zoeken voor de nacht. Dat vinden we bij een huis in aanbouw. Brutalen hebben de halve wereld en het mag tot dat het niet mag, dus we parkeren de camper op het pad.
Als we hier staan komt er een jonge vrouw aanlopen, ze gaat bij een vuurtje kijken dat voor de camper nog smeult, er ligt sloophout op. Het huis in aanbouw is van haar. Co vraagt of het een probleem is dat we hier staan, als we maar geen rotzooi maken of rommel achterlaten heeft ze er geen probleem mee.
Een uurtje later stopt er een auto voor ons en stapt er een man uit die met een beetje een verongelijkt gezicht naar ons toe komt. Co stapt uit en legt uit dat we zijn dochter gesproken hebben en dat die het goed vond. Hij ontdooide direct, en vertelde dat de buren hem gebeld hadden. Hij maakt er verder ook geen probleem van.
De wind verandert en de rook van het smeulende vuurtje komt naar de camper toe, het begint behoorlijk te stinken. We besluiten om verder te rijden en een ander plekje te zoeken. Nooit gedacht dat we zo blij zouden zijn met een smeulend vuurtje want we komen op een prachtplek.
De zon gaat net onder en over het water is het een schitterend gezicht. Ook zijn er zeehondjes te zien dus de telescoop komt weer te voorschijn. Ik dacht dat ik net het verslag met foto’s gereed had en dan kom je op zo’n mooie plek en elke 10 minuten ziet het er weer anders uit.
Ga naar de tweede aparte fotopagina van deze periode, het is zo mooi op Skye.
Bij een kerkhof op het pad, geen voorzieningen, geen kosten: N 57°14’58.6”, W 5°50’07.0”
vrijdag 18 juli – Breakish – Rhue
Wat is Schotland toch mooi. Vooral hier in het westen, eigenlijk net als het westen van Ierland, heel eigen en apart. Maar het is toch anders dan Ierland, heel wijds en machtig, hoge, steile bergen maar ook weer lieflijke plaatjes tussendoor. Het is af en toe net of je in een plaatjesboek rijdt.
De dag begon al om 6uur, we waren wakker en konden de slaap niet meer vatten. De zeehondjes waren ook alweer wakker, het was eb dus ze waren wat verder weg maar met de telescoop konden we ze toch spotten. Er lag er eentje op zijn rug in zijn ‘handjes’ te klappen, geweldig. Daar word je toch blij van, een goed begin van de dag.
We rijden Skye af en gaan richting de Applecross Road. Ik had die route genoteerd in mijn aantekeningen voor Schotland maar ook gelezen dat men waarschuwde om die niet met een grotere camper te rijden. Gistermiddag heb ik op internet toch nog maar even wat info opgezocht en iedereen was zonder meer enthousiast over deze route. Je moet een pas over waarin je in redelijk korte afstand naar 774 meter hoogte stijgt, via een steile smalle weg met een paar steile krappe haarspeldbochten.
Er staat ook een bord aan het begin van de weg dat onervaren chauffeurs, caravans en lange voertuigen beter niet deze pas kunnen rijden.
Maar gelukkig had ik gisteren bij de reacties een schrijven gelezen van iemand die de pas met een langere camper dan die van ons had gereden, wij zijn 7,35 meter lang, dus we durven het wel aan.
Het is een ‘single track road’ maar er zijn heel veel passing places en ze worden met witte bordjes aangegeven. Je krijgt vaak niet eens de gelegenheid om zelf zo’n plekje op te duiken want je tegenligger staat er al en seint met zijn lichten. We komen overigens maar 3 tegenliggers tegen op de hele route berg op en berg af. Het is prachtig en vooral spectaculair. De berg op is steil, smal en aan het eind 3 haarspeldbochten die scherp en smal zijn maar we komen er in 1x door heen, eigenlijk appeltje eitje, maar wel fijn dat het niet druk is. Berg af geeft wijdse uitzichten, niet spectaculair maar wel mooi.
Onderin kom je uit bij Applecross, vandaar de naam van de route. Er is een hotel en dat is een pauze plek voor veel reizigers die deze route rijden. We hoorden van een Schot dat hier van de winter een keer 150 motoren waren geteld, want vooral motorrijders rijden deze route, daar is-ie erg bij bekend.
Op het strandje van Applecross nemen we een theepauze, er staan een paar tentjes en een camper, het zal hier wel rustig slapen zijn. Dan rijden we de route verder en het is prachtig.
Op een gegeven moment komen we op de A832 en die is eigenlijk een beetje saai te noemen maar dat is niet erg dan kan de camera eventjes afkoelen, die draait overuren. Maar verderop wordt het weer prachtig, af en toe is het zomaar weer een stuk ‘single track road’ maar altijd weer met veel passing places en ‘snelle Schotten’.
Onderweg maken we op twee camperplekken foto’s want op de camper app staan geen foto’s, sturen we even door.
Onder de middag eten we in het zonnetje, het wordt vandaag wel 27 graden, met een prachtig uitzicht, je raakt niet uitgekeken. Aan het einde van de middag komen we aan in Ullapool, daar gaan we op zoek naar een internet adresje en vinden dat in een eetcafé waar we lekker wat gaan eten, een heerlijke salade met zalm. Er is een gratis parkeerplaats in Ullapool maar je mag er niet overnachten.
Daarna rijden we door naar een plekje die ik van het internet heb geplukt. We kunnen er nog bij, oftewel er staat helemaal niemand. Later komen er wat auto’s waarvan de mensen naar de zonsondergang gaan kijken en die is weer spectaculair.
Vandaag heb ik wederom een aparte fotopagina, dat komt zo omdat het vandaag weer te gek was.
Rhue, parkeerplek aan het einde van de weg met een prachtig uitzicht, geen voorzieningen, geen kosten: N 57°55’26.0”, W 5°12’56.5”
ga naar periode 12
terug naar overzicht