In Noorwegen – week 2: 15 t/m 21 juni
15 juni – zaterdag – Mandal – Sogndalsstranda
Vanmorgen heb ik eerst nog in het cultuurhuis de site ge-uploaded. Het was een rustige plek, dus we hebben goed geslapen. Vandaag gingen de festiviteiten verder, aan de andere kant van het water gingen diverse drumbands langs.
Voor vandaag wordt er regen voorspeld en veel wind maar op dit moment is het droog. We gaan verder, richting Lindesnes, het zuidelijkste puntje van Noorwegen, 2518km verwijdert van de Noordkaap.
Het is er bijzonder winderig en koud, we lopen even omhoog naar de vuurtoren en dan gauw weer terug naar de camper.
We besluiten om verder te rijden, het is nog vroeg: 15uur. We kijken op de kaart en op campercontact en besluiten om door te rijden naar Sogndalsstranda, daar zit een officiële, gratis camperplek. Iemand schreef in zijn beoordeling dat hij de zalmen had zien springen in de rivier. Maar dat zal in het najaar zijn want dan is de trek van de zalmen. Je weet maar nooit, misschien zien we er een paar…..
We rijden veel binnendoor, kleine wegen. We willen toltunnels/bruggen vermijden. In Frankrijk, Spanje en Portugal is het dan zo dat er een provinciale weg langs gaat, dat is hier in Noorwegen dus niet zo. We komen eerst op een slechte weg en later op een onverharde weg, die af en toe nog pittig steil gaat, maar het is goed te doen. Even later komen we op de E39, een rode weg op de kaart. Co zegt: wat saai he?
We rijden door Flekkefjord, een grappig pittoresk plaatsje. Daar gaan we van de E39 af richting Sogndalsstranda. Het is een bijzonder bochtige weg met veel dalen en stijgen maar met mooie uitkijkjes en heel veel groen en veel meertjes. Na elke bocht is wel weer een ander uitzicht. Het bevalt ons wel hier in Noorwegen.
Uiteindelijk komen we aan in Sogndalsstranda (coordinaten N 58.321685, E 6.286260), er volgt een klein steil straatje beneden naar het water. De coordinaten leveren ons op de juiste plek af. Er staat een grote vrachtwagen waarvan één kant open is, er wordt muziek gemaakt. Er staat een man gitaar te spelen en te zingen, een singer-song-writer. Helaas verstaan we er niets van, het schijnt wel leuk te zijn want hij heeft de lachers op zijn hand. Er is een divers programma met: toneel, musical, kindertoneel, een duo (gitaar en piano), een zangeres met een bijzonder mooie stem en een vrouwenkoortje die ook zeer verdienstelijk zingt, leuk allemaal. Een deel luisteren we in de camper want het wordt koud en nat. Om 19uur is het af en dan begint het echt te regenen. Als je dan kijkt naar de weersvoorspellingen voor vandaag is het nog erg meegevallen met de regen.
Wat we zo van Sogndalsstranda hebben gezien gaan we morgen op onderzoek uit en foto’s schieten want het ziet er erg sfeervol uit allemaal.
Ga hier naar de route die we vandaag gereden hebben: dag 3
16 juni – zondag – Sogndalsstrada – Tananger
Het heeft de hele nacht geregend en hard gewaaid, dus het was een onrustig nachtje qua slapen. De plek zelf is heel rustig, aan het einde van het dorp bij het water. Tegen de ochtend miezerde het nog een beetje en even later voelde we af en toe een beetje straling van de zon, lekker. We hebben zelfs nog buiten ontbeten.
Bij het haventje stonden een stuk of vijf rotsblokken in de vorm van mensengedaantes (middelste foto) dat was een grappig gezicht. We zijn zo rond 11uur weg gereden.
Als eerste reden we een behoorlijk stuk binnendoor, over kleine weggetjes waar je dan (natuurlijk) in de krappe bochten een tegenligger krijgt die veel te hard aan komt rijden. We komen er achter dat de Noren best wel een stug volkje zijn. Er kan bijna geen lachje vanaf, ook mensen die we tegenkomen op straat: groeten doet zowat ‘zeer’. Maar wie weet wordt dat nog beter in een ander gedeelte van Noorwegen.
Het was een mooie route met weer mooie uitzichten en veel groen. Ook waren er prachtige wolkenpartijen. Het weer viel ook voor deze dag (met buien voorspeld) weer erg mee, er was veel zon, wel een koude wind.
Om 14uur kwamen we aan in Tananger, plaatsje aan de kust op de hoogte van Stavanger, daar willen we morgen eens gaan kijken. Misschien met de fiets, anders met de bus, die schijnt hier in de haven o.a. te stoppen.
Er kwam nog een groep kanovaarders langs, het zag er professioneel uit, ook qua kleding, ze waren goed voorzien tegen het koude water. We zitten hier aan de kust met de Noordzee, dus er kwam een kwalletje langszwemmen.
We kunnen internetten op het account van hotel Hummeren, dat weten zij niet hoor…… Maar het is wel handig. Later in de middag zijn we 300 meter verder gereden naar een parkeerplek bij de jachthaven, daar leek het ons wat rustiger.
coordinaten: N 58.933042, E 5.573406
Om half 11 ‘s avonds was het nog net zo licht als bij ons in NL om 20uur, het laatste zonnetje scheen nog op de huizen. Het is dat het tijd is om naar bed te gaan want als je net zolang op blijft als dat het licht blijft……
Ga hier naar de route die we vandaag gereden hebben: dag 4
17 juni – maandag – Tananger – Tau
De dag begint zonnig, heerlijk, lekker buiten thee drinken. Er staat een sanitair gebouw voor de mensen die met de boot in de haven liggen of te gast zijn. Wij zijn ook te gast alleen op wielen dus we besluiten om van de douche gelegenheid gebruik te maken, lekker hoor. Ook kunnen we ons potje legen en vers water innemen. Toch aardig van die Noren….. Nog even het krantje digitaal ophalen en we kunnen van start.
We rijden naar Lauvvik, een stukje terug zuidelijk en dan naar het oosten. Bij Lauvvik kunnen met de veerboot naar Oanes van waaruit je in noordelijke richting langs de afslag naar de ‘Preikestolen’ komt. De Preikestolen moet je gezien hebben als je in Noorwegen bent.
Maar eerst kwamen we op de rit naar Lauvvik nog prachtige vergezichten tegen. De veerboot kostte ons 189 Noorse Kronen, omgerekend zo’n € 25,00 voor 10 minuten varen. Overigens was onze camper 7 meter lang. 🙂 (35 cm gesmokkeld, scheelde voor de prijs)
We komen langs de afslag naar de Preikestolen, het is 14uur, voor ons gevoel redelijk laat maar we zien op een bord dat het 2 uurtjes lopen is vanaf de parkeerplaats naar het uitzichtpunt. We besluiten op het laatste moment om de afslag naar de Preikestolen toch te nemen. En dat is maar goed ook want het is inderdaad zeer de moeite waard om er heen te lopen. Om 14.45uur beginnen we aan de tocht naar boven. Onderweg komen we heel veel mensen tegen die weer aan de terugweg begonnen zijn, dan kan het nooit druk meer zijn boven. De Preikestolen is een punt op 604meter hoogte dat uitkijkt op het Lysefjord. We hebben er zowel heen als terug 1,5 uur over gedaan.
Op de terugweg, met de camper, hadden we nog een Nederlands echtpaar mee die 4km verderop op een camping stonden, anders moesten ze nog lang op de bus wachten.
Wij zijn daarna doorgereden naar Tau alwaar een gratis camperplek is, op de parkeerplaats bij de ferry naar Stavanger. Er staat al een camper als we aankomen. Ga hier naar de route die we vandaag gereden hebben: dag 5
18 juni – dinsdag – Tau – Odda
En alweer schijnt het zonnetje vandaag, en dan is Noorwegen nog mooier. Vandaag hebben we een wonderschone route gereden, de mooiste dag tot nu toe. Gestart vanuit Tau via de 13 naar Sande.
Tussendoor in Ardal hebben we het kerkje aldaar bezichtigd. Ik had gelezen dat het een kerkje is uit de 17e eeuw met heel veel rozenschilderingen en barokke meubelen, dat maakte ons nieuwsgierig. En ik moet zeggen, na alle ‘pracht en praal’ kerken was dit zeer verademend, eenvoud ten top.
Vanuit Sande zijn we met de veerboot overgestoken naar Nesvik: NOK 189,00. We zijn de 13 verder gevolgd naar Sand. Eerst hadden we die plaats op het oog om te overnachten op de vrije camperplek aldaar. Maar het was nog vroeg. We konden internetten bij het VVV dus Co heeft de krant opgehaald en ik heb de site ge-uploaded, is alles weer bij. Toen zijn we verder gereden. We konden twee kanten op, vanuit Sand via de 13 naar Hara of met de veerboot oversteken (NOK 216,00) en via de 520 naar Hara. We zagen op de kaart dat de 520 voorbij Sauda door hoger gelegen gebied ging en dat trok ons wel aan. We hadden eventjes genoeg langs water gereden en wilden een ander ‘smaakje’. En dat kregen, wat een bijzonder mooie route. Smalle weggetjes, gelukkig niet druk met ander verkeer dus het was prima te doen. We waren niet zeker of de route open was want op de autokaart stond tussen november en juni gesloten. Maar toen we van de veerboot kwamen stonden daar een groepje dames die wisten te vertellen dat de route open was en met de camper goed te doen is. Dus we konden met een gerust hart op weg, anders hadden we bij Sauda misschien om moeten keren. Geniet maar mee van de mooie beelden.
Toen we op de E134 kwamen dachten we rustig aan naar Odda te rijden, de hoogtepunten hadden we wel gehad…. Maar tussen Skara en Odda wachtte ons nog een dubbele waterval, wat een watergeweld.
We staan dus nu in Odda, aan het begin van de Sorfjord, op een camperplek aan het water. We staan naast een andere Nederlander en hebben even kennis gemaakt alvorens hij binnen geroepen werd om te eten, zijn wij dat ook maar gaan doen. Coordinaten: N 60.07088 E 6.54691
Zie hier onze gereden route: dag 6
19 juni – woensdag – Odda – Feios
Het was vroeg wakker vandaag; achter de camperplek is het ‘busstasjon’ dus vanmorgen vroeg stonden er elke keer bussen stationair te draaien. We waren dus om 9 uur al bij de VVV om te kunnen internetten. We konden een code kopen voor NOK 10, dat moest dan maar voor een keertje. Met de laptop kreeg ik prima contact maar Co kon met de iPad niet ingelogd komen. Hij heeft uiteindelijk zijn krantje via ‘hotel Hardanger’ opgehaald. Ik kon wel de site weer even uploaden.
Om 10uur waren we al op weg, naar Feios. We weten, via internet, dat daar een biologische boerderij zit waar we melk willen kopen en misschien kunnen we daar ook een nachtje staan.
We kwamen onderweg nog een paar leuke houten beelden tegen, weer eens iets anders… En natuurlijk de mooie vergezichten en weer heel veel water(vallen). We reden via Voss, waar we nog even uit de camper zijn geweest om het stadje te bekijken.
Onderweg hadden we nog een lifter meegenomen, een jonge Pool. Hij werkt vijf maanden hier in Noorwegen in een fabriek en gaat dan weer terug naar huis. In Voss hebben we hem weer uit laten stappen.
We hebben vandaag toch een veerboot moeten nemen, die had ik niet ingecalculeerd. Op de kaart stond op dat punt een tunnel ingetekend, zonder tol. Maar toen we ter plekke waren bleek die ‘blokjes’ lijn (wat een tunnel voorstelt) een nieuwe brug te zijn die in augustus dit jaar open gaat. Kwamen we toch op de veerboot terecht: NOK 257, een dure jongen.
Toen we door Voss reden kwamen we door een winkelstraat en daar zag ik een fotowinkel. Dus we zijn daar naar toe gelopen. Ze hadden mooie foto’s in de etalage hangen. Binnen hebben we een polarisatie filter gekocht voor de nieuwe lens, we hadden er eentje mee maar die is te groot en dan moet je het filter aldoor los in de hand voor de lens houden, dat werkt niet prettig. Nu zijn we weer compleet. We maakten een praatje met de eigenaar, het bedrijf bestaat al sinds 1979, zijn ouders zijn het begonnen. Zijn zus doet de fotografie en hij de winkel. Toen wij zeiden dat we ook zo’n soort bedrijf hebben gehad kregen we spontaan 10% korting op het filter, leuk hoor. Bovendien kunnen we bij verlaten van Noorwegen bij de grens nog de btw terug vragen, aardige lui, die Noren.
De weg zigzagt omhoog, met er naast een woest waterval
Toen we Voss al een tijdje achter ons hadden gelaten stond daar opeens de Poolse jongen weer, we hebben hem maar weer meegenomen, hij moest ook onze kant op….. We kwamen weer door gebergte, onherbergzaam, kaal en weer met sneeuw en ijs/sneeuw in de meren. We kwamen net boven de 1000 hoogtemeters uit. En dan heb je natuurlijk prachtige uitzichten.
Vandaag ook weer veel smalle wegen, zo ook vaak de E-wegen (rode wegen op de kaart). Het gaat een hele tijd goed en dan heb je zomaar een smal stuk met passeerplaatsen, zie foto. Dan is het gewoon wachten op elkaar of elkaar voorzichtig passeren en uitkijken voor de puntige rotsen aan de zijkant.
In Vangsnes hebben we afscheid genomen van onze lifter, hij ging verder noordwaarts wij gingen op zoek naar de biologische boerderij in Feios.
Het is een boerderij van Nederlanders die daar 9 jaar geleden met hun zoon zijn gaan wonen. Ze hadden bepaalde ideeën over een boerderij en konden dit in Nederland niet voor elkaar krijgen.
Ze hebben 4 koeien, met hoorns (heel belangrijk) en wat kalfjes. Ze melken 1x per dag, de kalfjes mogen overdag bij de moeders in de kruidige weide en ‘s avonds worden ze apart gehouden zodat de koeien ‘s ochtends gemolken konden worden. Ze maken er zelf biologisch ijs van en dat kunnen ze bijna niet aan. Ze leveren heel veel aan grote hotels en vandaag stond de telefoon niet stil, ze konden het bijna niet aan. Ja, goede producten vertellen zich vanzelf verder. Ze had nog 1 liter over, die hebben we gekocht samen met wat heerlijke hamburgers van hun eigen koeien.
Ze weten wel van prijzen hoor: 1 liter rauwe melk NOK 20 (€ 2,60) daar betalen we in Nederland € 0,75 voor. De hamburgers waren NOK 100 (€ 13,00 voor 4 hamburgers….), ze smaakten trouwens heerlijk.
Morgen kunnen weer verse melk halen, kunnen we zelf weer yoghurt en kefir maken, lekker. Zal morgen wat plaatjes maken van de koeien want ze zien er echt erg mooi uit, prachtige hoorns en een mooie huidtekening.
Toen we aan de boerin vroegen of we ergens in de buurt konden overnachten met de camper (zodat we morgen melk kunnen halen) gaf ze aan dat we verder omhoog het dal in konden rijden (het was al een hele toer om bij hun te komen: smalle weggetjes, zie foto rechtsboven) tot voorbij de laatste boerderij. Daar gaat een wandelpad de bergen in en daar konden we wel gaan staan. We zijn er heen gereden, het werd steeds smaller en het ging pittig omhoog. En nu staan we naast het wandelpad in de ruimte naast de scherpe bocht in de weg. De weg loopt verderop dood, naar een laatste boerderij en er zijn al 7 auto’s langs geweest….. Volgens de boerin komt er niet zoveel verkeer, uh…
Maar we staan hier heerlijk rustig en de vogeltjes fluiten er vrolijk op los. Het regent af en toe maar dat mag de pret niet drukken.
Morgen gaan we heerlijke verse melk halen en weer verder op weg. – kijk voor de route: dag 7
20 juni – donderdag – Feios – Hafslo
Er kwam gisteren best wel veel verkeer langs (wel ca. 11 auto’s), we hoorden later van de boerin dat gistermiddag/avond de afsluiting van het schoolseizoen was, vandaar het heen en weer rijden. Verder was het hier heerlijk rustig vannacht, goed geslapen.
Vanmorgen hebben we eerst 14,5 liter biologische rauwe melk gehaald: om zo te drinken maar ook om yoghurt en kefir van te maken. Gefermenteerd is melk nog beter en je kunt het langer bewaren. De koeien zijn van het ‘merk’ Telemark. Ze lijken heel erg op de Witrik koeien in Nederland. De boerderij heet Alm Gard en je kunt er ook overnachten. Ze hebben een bed&breakfast in huis en dan nog 2 huizen die gehuurd kunnen worden. Het is wel een bijzonder mooie omgeving hier.
Uiteindelijk konden we op weg. In Vangsnes gaat de veerboot naar Hella, die we willen pakken. Als we in de rij staan te wachten om de boot op te rijden komt Guus, de boer van de melk, naar onze auto toe lopen (hij gaat ijs weg brengen) en geeft ons een pasje van ‘Fjord1’, hiermee krijgen we 40% korting op de overtocht, dat scheelt effe: NOK 120 ipv NOK 200. Op de boot vroeg hij of we van het bestaan van de kortingspas af wisten. Niet dus want dan hadden we het wel. Je kunt zo’n kaart op elke veerboot kopen, ze maken er alleen geen reclame voor….
Als je dus in Noorwegen komt en je weet dat je veel veerboten nodig hebt: voor NOK 1500 koop je zo’n pasje, je krijgt dan op elke boot 40% korting dus dat verdient zich weer snel terug. Wij gaan nu juist een kant op waar we waarschijnlijk geen veerboten meer nodig hebben. De pas blijft trouwens gewoon geldig, dus is volgend jaar ook weer te gebruiken. In ieder geval wel pittig van Guus dat wij een pas van hem konden gebruiken.
We hebben op de boot nog even gezellig met hem gepraat, daar had hij op de boerderij geen tijd voor. Jammer, hij had goede gedachten over veel dingen die ons aanspraken, we hadden graag wat meer met hem van gedachten gewisseld. Dat houden we nog tegoed.
Vanuit Hella zijn we via de 55 naar Hafslo gereden waar een gratis camperplek is. Op een afgelegen plek, staat er op campercontact geschreven. Het is een heel smal verhard weggetje naar de plek toe en het is inderdaad behoorlijk afgelegen. Er staan zo’n 6 auto’s geparkeerd, van wandelaars, er start namelijk een wandeling naar een uitzichtpunt op een fjord. Het is heen en terug 3 a 4 uur lopen. Het is 15.20 uur als we starten met de wandeling. Op het bord bij de camper stond dat het een inspannende wandeling is. We starten op 520 meter en moeten naar 1116 meter, dat zijn toch bijna 600 hoogtemeters te overbruggen. En het was bijzonder inspannend. Naar de Preikestolen had je af en toe rechte stukken er tussen maar dit was alles klimmen en later dus alles dalen (logisch he). Het uitzicht was wel weer mooi, dus dat was de beloning.
Toen we terug kwamen bij de camper waren er 2 campers bijgekomen en later kwam er nog eentje aanrijden. Dus we staan hier in ieder geval niet alleen. Vandaag hebben we niet zoveel gereden, kijk voor de route: dag 8
21 juni – vrijdag – Hafslo – Dovre
Het was inderdaad een bijzonder rustige plek, geen enkel geluidje vannacht. Vanmorgen om 7 uur kwam de eerste auto langs en hoorde je de belletjes van een schaap dat daar bivakkeert met 2 jongen. De andere camperaars waren al op pad gegaan voor de wandeling naar Molden, waar wij gisteren geweest waren. Naast ons stopte nog een NL auto waarvan de mensen ook de wandeling gingen doen. Ze waren met de auto naar Noorwegen gekomen om te kijken of ze eventueel volgend jaar met de caravan deze kant op kunnen. Wij gaven aan dat dat prima kan, er rijden er genoeg rond. Campers zie je trouwens ook heel veel.
Vandaag de langste dag. Gisteravond zaten we om 23uur in de camper bij ‘daglicht’ te lezen. Het is dan gewoon net zo licht als overdag, nu was het wel een heldere dag gisteren maar toch…. We zijn daarom ook heel blij met onze verduistering. Voor we weg gingen heb ik een grote zwarte deken in grote vierkante vlakken geknipt. Mijn moeder heeft ze dubbel gestikt (mijn eigen naaimachine weigerde dienst, er kwam rook uit het pedaal) en zelf heb ik er klittenband op genaaid. We hebben tegen de omlijsting van de dakluiken witte kleef klittenband aangebracht, als we ‘s avonds naar bed gaan dan ‘plakken’ we de zwarte lappen tegen het dakluik en ik moet zeggen het houdt het licht goed tegen, het werkt prima.
Vandaag hebben we ook weer een mooie route gereden, Noorwegen is echt mooi. De rit ging eerst langs het Lustrafjord en later gingen we de bergen in, het hoogste punt was 1448 meter. Veel sneeuw en ijs, er waren zelfs mensen aan het langlaufen. We hebben trouwens de zon vandaag nog niet gezien, het is bewolkt met af en toe een spatje. Nu, 18uur, regent het volop.
We kwamen door een dorpje in de bergen en daar was een reddingsactie aan de gang, denken we. Overal stonden er mensen te kijken en er stond een auto aan de kant met mensen erbij met gele reflectievesten aan. Alle aandacht was gericht op de helikopter die in de lucht hing.
Toen was het weer tijd om een plekje te zoeken, er zijn in dit deel van Noorwegen geen officiële camperplekken voor handen, tenminste niet volgens de campercontact app. We hebben onderweg langs de kant van de weg kunnen internetten op een privé account van iemand, we stonden stil voor de oprit naar het huis. In gedachten hebben we ze eventjes hartelijk bedankt voor het ‘lenen’. Het krantje is binnen en de site is weer bijgewerkt t/m gisteren. Het is elke keer weer de sport om ergens een internetverbinding te vinden.
We hebben op de E6 een afrit gepakt naar een kleinere weg, op zoek naar een plekje waar we met de camper kunnen staan. Het is een leuk weggetje met mooie vergezichten. Uiteindelijk komen we door het dorpje Dovre en daar is zowaar een openbare plek tegenover een pelgrimskerkje. Daar staan we nu met uitzicht het dal in. Het dorpje ligt op een pelgrimsroute die gaan van Oslo naar Trondheim, dat is een eind lopen….
Kijk voor de route van vandaag: dag 9
Ga naar week 3
terug naar overzicht