Marokko – week 3: 28 januari tot 3 februari
28 januari – maandag – El Jadida – El Oulidia
Vanmorgen zijn we verder gereden, het plan is aangepast. 225km vinden we toch wel ver rijden dus we hebben het plan opgevat om naar Safi te rijden, 147km verder over de kustweg. Op het camperforum schreef iemand dat de kustweg niet zo best was maar we durfden het wel aan. En het viel hartstikke mee, we hebben eerder al wel een slechtere weg gehad, met gaten waarin je kon verdwijnen. Onderweg hebben we nog even in het zonnetje gestopt voor een kopje thee.
Het is een bijzonder mooie, landelijke route. Hier zie je het Marokkaanse leven ten voeten uit. Het is een akkerbouw gebied, heel veel kolen en wortelen. We kwamen heel veel ezeltjes tegen, beladen met groente en dan nog een mens er bovenop. Ook volgeladen tractoren kwamen we regelmatig tegen. Verder was het landschap bijzonder mooi, een genot om doorheen te rijden.
Wat ons al een hele tijd opvalt is dat iemand 1 tot 3 koeien bij zich heeft en er bij gaat staan of hurken. Als het 1 koe is dan hebben ze die aan een touw. Het is net of ze koe aan het uitlaten zijn.
We kwamen door het dorp El Oulidia en zagen daar ook de zee met branding en al, hoge golven. We zijn de eerste weg rechtsaf geslagen naar de kust en zagen daar heel veel campers staan op een grote, vrij nieuwe parkeerplaats. We zijn er naar toe gereden en daar staan we nu voor deze nacht. Het kost 25 DH. We zijn het dorp ingegaan, Cees wilde graag nog bloemkool en roomboter kopen. Daar hebben we nog een tajine gegeten, dat is een soort stoofschotel. Deze was met aardappelen, wortelen, doperwtjes en rundvlees. Het smaakte goed. Thuis hebben we nog even een beetje yoghurt gepakt voor de nodige vetten. Daarna hebben we nog heerlijk in het zonnetje gezeten. Cees was erbij komen zitten en de verhalen waren weer niet van de lucht. Het is een gezellige gast.
‘s Avonds kwamen ze 25 DH innen voor het staan, ze waren met zijn tweetjes. De ene vroeg om de centjes en gaf daar een bonnetje voor. De ander vroeg om een biertje. Moslims mogen geen alcohol drinken maar ondertussen….. Zojuist hebben we de tong opgegeten, het was tongstrelend lekker.
Achter de ‘camperplek’ is een heel groot dorpsplein. Vanmiddag waren ze een bühne aan het gereedmaken en nu is er een huldigingsfeest aan de gang. We hebben begrepen dat een regionaal voetbalelftal kampioen is geworden. Co laat weer weten dat we uit Nederland komen, zegt dan Ajax en de bekende Marokkaanse voetballers en hij is de beste vriendjes met…..
Op dit moment is er een muzikaal voorprogramma en er zitten heel veel mensen te kijken en luisteren. Het is groots opgezet.
29 januari – dinsdag – El Oulidia
Gisteravond was het feest gelukkig niet laat afgelopen, daarna hebben we rustig kunnen slapen.
Vanmorgen scheen al vroeg het zonnetje, later werd het bewolkt maar er kwam herstel. We zijn met zijn drietjes gaan wandelen, eerst naar het strand. Daar werden we al snel uitgenodigd om vis te komen eten, er waren een paar tafels en stoelen en men doet dan de vis op de barbecue. Maar daar was het nog een beetje te vroeg voor.
We zijn het strand op gegaan naar de baai. Gisteren was er een kleine zandplaat met vogels er op. Nu was de hele baai droog, het was eb. Op de het strand waren een paar jongens bezig met een vechtsport, het bestond uit drie sporten, weet niet meer welke. Co heeft ze gefotografeerd en de plaatjes hebben we naar ze door gemaild. Ze waren helemaal happy.
Daarna zijn we het binnenland ingegaan, over de akkertjes. Later zijn we over het strand weer terug gekeerd. Wat is het prachtig hier. Grote golven breken kapot op de rotsen en het strand, grote rollers. Bij terugkomst hebben we weer heerlijk in het zonnetje gezeten.
‘s Avonds waren ze op het plein achter de camper nog aan het voetballen. Het was een uur of 10 toen er bij de buren een bal tegen de camper aan kwam. De man ging boos naar buiten en begon te schelden. De bewaker van het plein kwam er direct bij en daarna was het stil op het plein. Het voetballen was over.
30 januari – woensdag – El Oulidia – Safi
Vanmorgen zijn we weer verder gereden, op naar Safi, 68,5 km verder naar het zuiden. Over de kustweg weer. Af en toe zijn er stukken waar je even op moet passen voor de gaten maar over het algemeen is het prima te doen. Vandaag hebben we zwaaidag. Er wordt ontzettend veel gezwaaid door kinderen, allemaal met een grote smile op hun gezicht. Sommige zwaaien zelfs met twee handen. Het is om blij van te worden, en dat doen we dan ook. We stralen en zwaaien terug naar iedereen.
Onderweg nemen we nog even een pauze voor een kopje thee in de zon. Binnen no time staan er 6 kinderen bij de camper. Ze vragen om kleding en andere dingen. Cees heeft nog een paar oude slippers die hij niet meer draagt. Ze verdwijnen zeer snel in de zakken van de oudste. Dan denk je dat ze wel vertrekken maar nee hoor, ze blijven vragen om meer. Zelfs Cees zijn fiets willen ze wel een rondje op rijden. Dat moesten we dus maar niet doen he. Terwijl wij zitten te praten en te drinken blijven ze maar vragen. Ze wijzen op de thermoskan en willen ook wel thee. Ze wijzen naar de bril van Cees. Cees bedenkt zich dat hij nog een leesbrilletje in de camper heeft liggen die hij ook niet meer gebruikt. Wordt ook dankbaar ontvangen.
We rijden verder naar Safi en vinden daar de camping, het staat goed aangegeven. We hebben daar lekker gedoucht, Co met warm water, Lia met koud water maar dat was evengoed lekker verfrissend.
Om een uur of 3 zijn we beneden naar de stad gelopen, op zoek naar de medina en de souk (markt). Die vonden we alras. Wat is het toch een aparte wereld hier, dat is niet te begrijpen als je hier niet geweest bent. Het is een rotzooi, bende en chaos maar het heeft wel wat. We komen alleen maar vriendelijke mensen tegen.
Op de markt heb je allerlei productgroepen bij elkaar. Een straatje met schoenen, kleding en sieraden. Een straatje met groente, fruit, vlees en kruiden. Je loopt de hoek om en dan vind je keramiek. Allemaal met de hand beschilderd, gewoon prachtig. We lopen ook de kleine zijstraatjes in en vinden daar naaiateliers. Er worden kleurige kaftans gemaakt maar ook kleding voor de vissers.
In weer een ander zijstraatje zien we een klein theehuisje, 2 bij 3 meter. Daar hebben we even muntthee zonder suiker gedronken, want ze houden hier ontzettend van zoet. De thee is trouwens bijzonder sterk. We hebben ieder 2 glaasjes thee en dat kost de somma van 5DH = € 0,45.
We komen op een open marktplein waar van alles gekookt wordt. Bij een kraampje hebben ze sardienballetjes. Het ziet er lekker uit en we laten ons verleiden om een beetje te proeven. Dat smaakt naar meer dus we nemen plaats aan een tafeltje en krijgen een maaltje op een stuk papier. Cees met brood wij hoeven dat niet. De sardientjes worden bereidt met knoflook, peterselie, kurkuma en zwarte peper, heerlijk.
De man die ons verleidt heeft om plaats te nemen geeft Co een complimentje met zijn vrouw. Hij gaat onze leeftijd raden. Ik moet mijn hand geven, hij pakt boven op mijn hand het velletje tussen zijn vingers, laat het los en zegt: 53 jaar. Hij zit er 1 jaar naast. Dan is Co aan de beurt, daar zit hij ook 1 jaar naast. En dan Cees, hij schat Cees op 63 jaar. Nou Cees begint te stralen van oor tot oor en kan de man wel kussen. Cees is 76 jaar dus dat is een groot compliment. Daarna wil de man ons wel begeleiden naar het keramiek dorp. Maar daar willen we morgen heen dus dat gaat nu even niet door.
Cees koopt honing en samen kopen we nog een kilo aardbeien, ze zijn heerlijk zoet. Alles wordt gewogen op een balans, een weegschaal met aan de ene kant het product, in een plastic mandje, aan de andere kant staan dan de gewichten. Maar volgens mij is het ook een beetje natte vinger werk. Op de groente/fruitmarkt halen we nog grapefruits. Idem dito qua wegen.
Wat we ook tegen komen zijn ‘stokjes’ om je tanden mee te poetsen. Hier had ik eerder al eens iets van gelezen en nu zagen we ze liggen. We hebben er een paar gekocht om uit te proberen. De beste tandenborstel en tandpasta ineen. De tak van de Salvadora persica (Arak boom) ook wel siwak of miswak genoemd. Je haalt een stukje van de bast eraf, je kauwt het fijn en poetst dan je tanden er mee. Een natuurlijke tandenborstel.
Wat is het toch handig dat we op de iPhone een routeplanner hebben. Op de camping heb ik een speld laten vallen op de kaart. Nu kunnen we zien waar we zijn en waar we naar toe moeten lopen, piece of cake oftewel, appeltje eitje.
We komen in het donker thuis, je moet hier wel laat ‘doorwerken’ hoor. We hebben een lekker soepje gedaan, meer trek hadden we niet na de aardbeien en sardientjes. De beheerder van de camping kwam nog even langs waarom we niet om 17uur bij hem geweest zijn. We gaven aan dat we zojuist terug gekomen zijn uit de stad. We zijn even met hem meegelopen. Ik moet je zeggen dat de mensen bij de recepties van de campings allemaal erg vriendelijk zijn. Ze willen ook graag wat Nederlandse woordjes leren. Je voelt je in ieder geval zeer welkom.
Cees en Co zijn nu even bij een paar Nederlanders op bezoek, ik ben de site gaan bijwerken.
31 januari – donderdag – Safi
We zijn vroeg op, niet omdat we iets moeten maar omdat we om 6uur rechtop in bed zitten. Volgens ons staat de zanger met zijn megafoon recht achter de camper. 🙂 De zon schijnt al op de camper dus het belooft weer een mooie dag te worden.
In de Medina zijn diverse lesstraten, als er een fonteintje in staat (zie rechter foto) dan werd er, zoals hier achter de blauwe deuren, les gegeven in bepaalde materie. Dat was hier het kleermakersvak.
Het was vandaag behoorlijk warm, zo rond de 30 graden, maar het was goed te doen, vooral aan het einde van de middag is het heerlijk vertoeven in de zon.
1 februari – vrijdag – Safi – Zaouiet Bouzarktoune
Vandaag zijn we 3 weken onderweg, dat lijkt al een hele tijd maar dat gevoel hebben we niet. We zijn om 7 uur al op, pluk de dag.
Het is al mooi weer, het zonnetje schijnt. We gaan vandaag weer verder. Eerst even het ‘grijze’ water lozen, de wc legen en schoon water tanken. We drinken het water uit de kraan, is prima te doen. Beter dan flessen water.
Om 10 uur rijden we weg. Eerst nog even langs de Marjane supermarkt om eten in te slaan. Yoghurt (het schap kon weer bijgevuld worden), crème fraiche, edammer kaas (ja wel), eieren, rode kool, plakken varkens spek voor het ontbijt met omelet, 700gram suddervlees, kunnen we weer een grote pan met hachee en rode kool maken. De auto nog even bijtanken en om 11.30uur rijden we definitief weg uit Safi. Buiten Safi rijden we door een industriebuurt, veel fosfaat, veel smerige rook.
Het is weer een leuke route, een ander landschap dat wel: kaler. Alhoewel het verderop weer groener is. Weer zwaaiende kinderen langs de weg, mensen op ezeltjes en karren met ezeltjes ervoor. Een paar keer een os gezien met een ploeg erachter. Ook veel kuddes met schapen, geiten en koeien met de herder er bij op zijn hurken.
We komen door een gehuchtje waar het ontzettend druk is, allemaal mannen. We rijden het dorpje door en zetten de campers langs de kant van de weg. We lopen terug, er is daar een verzamelpunt van gewassen. Het wordt gewogen op een grote weegschaal met ook weer een balans, het werkt met gewichten. We hebben even rondgelopen en gekeken, leuk om te zien. Voor de campers doen we even een kopje thee.
We rijden verder en een paar kilometers verder komen weer door een dorp. Hier is het nog veel drukker dan eerder. We zetten de campers weer neer, nieuwsgierig als we zijn.
We lopen terug en komen op een heuse markt terecht, niet een souk maar echt een ouderwetse markt met zelfgemaakte kraampjes van stokken met doeken. Er wordt van alles verkocht, kippen, geiten, kruiden, groente, fruit, noem maar op…. Het valt ons op dat er op deze markt alleen maar mannen rondlopen ik ben de enige vrouw maar ik voel me wel op mijn gemak. Gewoon leuk om te zien.
Er rijdt een auto weg, een stationcar. Voor in zaten 4 mensen, op de achterbank een stuk of 5 a 6 en achterin met goederen ook nog een stuk of 3. Als je dan toch rijdt kunnen er net zo goed veel mensen mee, toch?
Ook hier hangt het vlees te besterven in de buitenlucht. We besluiten om iets te gaan eten. De tajines zijn niet zo aan ons besteedt: het is aardappelen, wortels, uien en een beetje vlees. Teveel koolhydraten/suikers.
We lopen langs een slager die een grill buiten heeft staan. Daar ligt iets op, het is gehakt met tomaat en ui. Het ruikt heerlijk. We besluiten om hetzelfde te bestellen alleen dan een dubbele portie van wat daar ligt. Binnen no time staat het op tafel, met brood en vorkjes. Maar ‘s lands wijs ‘s lands eer, we eten met de rechterhand. Is leuk om te doen, met je handen eten. Het is heerlijk, lekker gekruid en vet vlees, mjammie.
N 36.199836, W 5.514764 voldaan rijden we verder. We zijn om 10uur van start gegaan, we hoeven maar 99,5 km te rijden vandaag maar we zijn al 5 uur onderweg. Maar we hebben geen horloges om dus de tijd doet ons niets.
Uiteindelijk komen we op de plaats van bestemming: Zaouiet Bouzarktoune, een gehuchtje aan de zee. Er staan 2 campers maar als we doorlopen zien we er nog een stuk of 8. We besluiten bij de 2 campers vooraan te gaan staan.
We hadden deze plaats vanaf het camperforum, Thole en Everdien hebben hier gestaan, naast de gendarmerie. We kunnen straks zo de zon in de zee zien zakken. We hebben ook nog internet maar voor je gevoel sta je hier in the middle of nowhere.
2 februari – zaterdag – Zaouiet Bouzarktoune
Het wordt misschien een beetje eentonig maar het is weer mooi weer vandaag. Rustig aan de dag opstarten en toen even lekker in het zonnetje zitten.
We zijn gaan wandelen, eerst de binnenlanden in en via het strand weer terug. In de binnenlanden lopen we dan land over zand, langs de akkertjes. En zo loop je dan af en toe dood, een muur, niet verder kunnen. Maar we lopen ook langs huizen. We zagen in de verte al twee vrouwen staan, eentje met een baby op de arm. We zijn er heen gelopen maar helaas kunnen we elkaar niet verstaan, ze spreken alleen Marokkaans, geen Frans. Het zijn mooie mensen om te zien. Het valt ons op dat de oudere vrouwen allemaal een mooie, gladde huid hebben met weinig rimpels. Dan strijk ik (Lia) even met mijn vingers over hun wangen en hou mijn duim omhoog met een grote smile. Gegarandeerd dat ik dan een lach terug krijg.
We liepen verder en keken nog even om, toen was er nog een jonger meisje verschenen. De oudere vrouw wenkte ons nog even terug om kennis te maken met het meisje. Die klonk gelijk paniekerig maar we liepen terug en gaven haar een hand en een glimlach. Alles was weer goed, ze liep zelfs voor ons uit over het land naar (ik denk) haar oma. Die moesten we ook even de hand schudden. Hartstikke leuk.
Over het strand weer terug, daar waren vrouwen bezig om wieren van de rotsen los te schrapen (het was eb). We begrepen uit de gebaren dat ze het gebruiken voor bemesting van het land.
We kwamen terug bij de campers. Onze Franse buren stonden op een andere plek bij een waterput. Ze putten water op uit de put (zoetwater) om hun was uit te spoelen. Naast de put was ook een aparte bak gemaakt dus het wordt waarschijnlijk ook als waspunt gebruikt. We hebben nog lekker in de zon gezeten tot etenstijd.
Nu nog even internetten, Cees doet ook mee. We zitten hier in de middle of nowhere maar we hebben hier wel internet. Dit komt omdat we naast de gendarmerie post staan. En politie moet natuurlijk altijd bereikbaar zijn. Morgen rijden we naar Essaouira, daar is als het goed is een weekmarkt. Wordt wel weer leuk.
3 februari – zondag – Zaouiet Bouzarktoune – Ounara
We dachten dat de zanger wel een vrije dag had maar nee hoor, om 6 uur stipt werden we weer wakker gezongen. We beginnen er zowat aan te wennen. Vannacht stond er een hoop wind, gelukkig stond de wind op de achterkant dan staat de camper niet zo te schudden.
Hotsend en botsend gingen we terug naar de kustweg, op weg naar Essaouira. Daar wordt op zondag de weekmarkt gehouden en er is een leuke haven. Dat willen wij wel eens beleven.
In Essaouira hebben we de campers geparkeerd op een bewaakte camperplek. Vandaar uit liepen we zo de medina in. Het is en blijft een aparte wereld, je moet het eigenlijk zelf meemaken om de sfeer kunnen proeven. Er zijn straten (eigenlijk moet ik steegjes zeggen) met moderne kleding, hele mooie kleden/tapijten, groente en fruit. Ook kruiden zijn er volop te koop dus dat hebben we ook maar even gedaan.
Kaneel, mix voor vis, kerrie masala, kurkuma, nootmuskaat maar dan bolletjes. De verkoper ging voor ons een klein raspje kopen bij de buurman, ze zijn van alle markten thuis. 🙂
Ook saffraan hebben we gekocht. Hier betaal je 20 DH per 1 gram (€ 1,80 per gram), de verkoper zei dat je in Nederland vele malen meer betaald, we hebben het geGoogled; je betaald in Europa € 30,00 per gram. We hebben 10 gram gekocht. Het winkeltje was (als zovele winkeltjes in de medina) 2 bij 3 meter, groter niet en het staat vol met potten met kruiden.
Lia heeft nog babouches gekocht, mooie rode Marokkaanse slofjes met leren zolen, voor in de camper en straks in huis.
Er zaten op straat een paar mannen die flessen met een witte inhoud voor zich hadden staan, we dachten melk. We mochten een beetje proeven, het was erg romig en zuur fris, het lijkt wel kefir. We hebben alledrie een fles gekocht, lekker. Ook hebben we weer aardbeien gekocht, ze waren iets minder zoet dan de vorige keer. En een kilo appeltjes voor de hachee met rode kool, die we vanavond gaan maken.
Ook hebben we een klein Marokkaans vlaggetje gekocht voor in/aan de camper. Zo laten we zien dat we respect hebben voor het land en we hebben gehoord dat men de Marokkaanse vlag niet mag besmeuren. Dat zou kunnen helpen tegen stenengooiers. Tot nu toe komen alleen nog maar vriendelijke mensen tegen.
We gaan ook nog even naar de haven, maar er is niet veel reuring, de visvangst is al binnen. Toch wel grappig al die bootjes en kleurtjes.
Daarna rijden we door naar Ounara ook wel Ounagha genoemd, naar camping Les Oliviers. We gaan daar heen omdat de NKC aangeeft dat je daar kunt wassen. En dat is toch wel eens de bedoeling na 3 weken. De procedure op de camping is dat je je was (maximaal 5 kilo) afgeeft bij de receptie. Het wordt voor je gewassen.
We hebben gevraagd of de beddenwas vandaag gedaan kan worden, dat moet gaan lukken. Als ik vraag wanneer het klaar is krijg ik als antwoord: comme ci, comme ça. Oftewel we zijn in Marokko dus je zult wel zien. Later werd de was keurig bij de camper gebracht. Ik dacht het zo op bed te leggen maar het was nog niet droog. Gelukkig hadden Co en Cees een lijntje gespannen dus het kon er zo aan. Het was wel al laat maar de was werd evengoed droog. Dus vanavond slapen we weer in een fris bedje, heerlijk.
We hebben net hachee met rode kool en appeltjes gemaakt, de afwas gedaan en zelf lekker gedoucht, we zijn weer helemaal fris en fruitig. Het ruikt nu overheerlijk naar kaneel en andere kruiden. We zitten nog even na te praten over de dag, lekker relaxed.
Ga naar week 4
terug naar overzicht