Week 13 – 8 t/m 11 april
8 april – maandag – Tetouan – Chefchaouen
Tetouan was leuk maar we gaan weer verder. We gaan naar Chefchaouen, de eerste plaats van onze reis door Marokko. Toen hadden we slecht weer tijdens de rit er naar toe dus van het landschap hebben we toen weinig meegekregen, we gaan in de herkansing.
We hadden in eerste instantie een camperplek op het oog van campercontact in Oued Laou, althans het valt onder die regio want de plek is in de bergen en Oued Laou ligt aan de Middellandse zeekust.
Het is een prachtige rit door de bergen naar die camperplek maar we vinden het te afgelegen en weinig te beleven dus we rijden door naar Chefchaouen, daar staan we weer op camping Azilan.
We zitten lekker in het zonnetje als er twee mensen naast de camper verschijnen, het zijn Nederlanders. We raken in gesprek en Co vraagt uit welke plaats in West-Friesland ze komen, dat hoor je zo, het klinkt vertrouwd. Ze komen uit Andijk, niet zo ver bij ons vandaan dus.
Ze zijn ook voor het eerst in Marokko en net aangekomen. We geven aan dat wij in ieder geval ontzettend genoten hebben van alles en dat we ze graag wat tips willen geven. Ze hadden gelezen dat de noordkust richting Algerije beter niet bezocht kon worden omdat het te gevaarlijk zou zijn. Nou dat hebben we gelijk tegen kunnen spreken want we komen er net vandaan, en we zijn niets gevaarlijks tegengekomen, alleen maar vriendelijke mensen en een mooie natuur.
Einde van de middag gaan we nog even naar het stadje. We lieten de fotocamera thuis, we waren hier immers al een keertje geweest. Nou, dat was dus een ‘verkeerde’ beslissing. Chefchaouen kun je gewoon niet in zonder camera, dat stadje smeekt gewoon om gefotografeerd te worden. Gelukkig had ik mijn iPhone mee dus hebben we toch sfeervolle plaatjes kunnen maken.
We hebben op een terrasje gegeten, geen spektakel maar het kan niet altijd feest zijn.
9 april – dinsdag – Chefchaouen – Moulay Bousselham
We gaan weer verder. Voor diegene die ons volgen en op de kaart kijken waar we ‘uithangen’, we zijn weer zuidelijker gegaan. Ja, jullie dachten dat we wel over zouden gaan varen he? Tetouan zo dicht bij Tanger, maar nee hoor, we hebben nog tot vrijdag dus we halen alles er uit wat er in zit. 🙂 Vandaag dus een reisdag, het is 160km naar Moulay Bousselham.
We rijden via de N13 afgeslagen naar de 410, op onze kaart een witte weg die naar Ksar-El-Kebir gaat. We kwamen al snel de eerste gaten tegen in de weg, die mis je niet als ze er niet zijn. De N16 langs de Middellandse zeekust was gatenloos. Nou deze 410 is een gatenkaas en soms zijn er delen weggezakt, dus voorzichtigheid geboden. Maar wat we al eerder meegemaakt hebben, als de weg zo slecht is loont het landschap. Het is hier weer erg mooi, landelijk met weidse uitzichten.
Onderweg komen we in Tanaqoub langs een weekmarkt en dat is wel weer even aantrekkelijk om overheen te lopen, we hebben ook nog wel wat dingetjes nodig.
We vervolgen onze weg en komen langs de rand van een groot stuwmeer, de omgeving van een stuwmeer is altijd bijzonder aantrekkelijk.
Even verder komen we heel veel mensen tegen op ezeltjes, vooral vrouwen en ze zien er allemaal zeer fleurig uit, leuk om naar te kijken.
Na Ksar-El-Kebir rijden we een klein stukje N1 om daar linksaf te slaan, zuidwestelijk richting Moulay Bousselham. We komen een afslag tegen, die wordt helemaal keurig met een slingertje naar rechts aangegeven om dan haaks de N1 over te steken. Het begin van de weg is ronduit slecht maar daarna gloort het asfalt. 200 Meter verder houdt de weg op, alleen nog rode aarde met een dikke plas en diepe kuilen erin. Maar verderop zien we asfalt dus we wagen de ‘sprong’. Even verder ligt weer een grote plas, er komt ons een tractor tegemoet en we houden de man aan om te vragen hoe de weg naar Moulay is. Hij adviseert ons om om te keren. We keren op de weg en daardoor rijdt Cees voor ons uit. We moeten dus weer hetzelfde stuk terug, we zien Cees hotsend en botsend voor ons uit rijden. We kunnen er niets aan doen maar de tranen lopen over onze wangen.
Cees zijn vuilwater afvoer zit al een tijdje voor een groot deel los, dus dan zijn zulke kuilen niet bevorderlijk. Zodra we de kuilen voorbij zijn stapt Cees uit, toen hij achter zijn camper kwam dacht hij: he, die afvoer zat toch aan de rechterkant……..?
We zoeken de N1 weer op en rijden verder noordelijk, daar zou, volgens de navigatie ook nog een afslag moeten zijn. Daar aangekomen is het duidelijk, dit wordt het ook niet, het begint al met grind. Dan zit er niets anders op om de tolweg op te zoeken, de A1. Het kost 15DH dus dat valt mee, we schieten in ieder geval wel lekker op, we zijn dan zo in Moulay Bousselham.
Camping International ligt aan een lagune en als je verderop naar het dorp wandelt sta je aan de Atlantische Oceaan. Morgen gaan we het dorpje verkennen.
10 april – woensdag – Moulay Bousselham
We blijven nog een nachtje in Moulay Bousselham, we hebben er zo ‘lang’ voor gereden. Vanmorgen even een heerlijke warme douche genomen, het is mooi en schoon sanitair.
We lopen naar het vissershaventje naast de camping. Het is er druk, de bootjes varen achter elkaar binnen, dus er is verse vis. Het haventje ligt in een lagune, op dit moment is het eb, later zal de zandplaat helemaal ondergelopen zijn.
Daarna zijn we naar het dorp gelopen, er schijnt een aardbeienfestival te zijn. Daar vinden we niets van terug, we lopen daarom maar even door de kleine medina, het stinkt er gigantisch, wat een meur. Dat is niet van de vis die er verkocht wordt, het is een geur van rotting, wegwezen hier.
Het zijn geen bergen maar een afgekalfde kant op het strand, het is net een zandsculptuur
‘s Middags zijn we met een bootje het water op gegaan, ‘s morgens werden we door verschillende mannen aangesproken dat we met een bootje naar de flamingo’s konden varen. Dat leek ons wel wat dus nu zijn we op weg. Het is een uurtje varen, het gaat niet zo snel want de motor van het vissersbootje is niet zo sterk. Heel in de verte, met een verrekijker, zien we iets roze, het blijken de flamingo’s te zijn.
Bij de camper terug hebben we lekker in het zonnetje gezeten en wat pinda’s gegeten. Ondertussen horen we in de verte muziek, dat zal wel op het aardbeienfestival zijn dat we niet gezien hebben. De mannen gaan op pad om eens te kijken hoe, wie, wat en waar. Ze blijven een paar uurtjes weg. Het is op een andere locatie als waar we vanmorgen waren. Het is op een groot terrein en er is een show met paarden.
De paarden worden in gelid opgesteld en komen daarna in volle vaart naar de mensen toe gereden. Op het laatste moment remmen ze af en dan klinken er harde schoten. Het is op dit moment volop oogsttijd van de aardbeien, het feest duurt vier dagen en dit is de eerste dag. Het zal vast erg gezellig worden.
11 april – donderdag – Moulay Bousselham – Tanger
Zo meteen reizen we naar Tanger naar camping Miramonte. Morgen rijden we naar de haven voor de oversteek naar Spanje, Algeciras. Het kan zijn dat we een paar dagen niet kunnen internetten, in Portugal moeten we immers weer wat regelen.
We zijn in Spanje, Algeciras en het is dezelfde tijd als in NL, ik schrijf 22.47uur. We staan bij de Lidl op de parkeerplaats. De reis is zeer voorspoedig verlopen.
We hebben vanuit Moulay Bousselham eerst een stuk tolweg A1 genomen tot aan Larach. Daar zijn we de N1 op gegaan.
In Asilah zijn we naar de boulevard gereden, daar was ook een camperplek. Maar we wilden alleen even een uurtje rondbanjeren dus gingen we verder naar het centrum. Daar vonden we een braak liggende plek waar ezeltjes geparkeerd stonden. Daar voelden we ons wel thuis. 🙂
We zijn de medina in gegaan, het was wel grappig en sfeervol maar er was veel dicht. We waren er dus zo weer uit vandaan. Toen wilden we nog wel wat eten. Terrasjes genoeg waar men je erg graag op wilde hebben. Om de 20 meter kwam er iemand om te vragen of we wilden eten, good price, good food….. Nee dank u wel, dat staat ons zo tegen, dat ‘agressieve’. We hebben vlees, groente en fruit gekocht en liepen terug naar de camper. We kwamen langs een eethuisje waar het erg lekker rook, je kon er o.a. kebab eten. Dat hebben we gedaan en het was erg lekker.
Daarna zijn we verder gegaan, Cees zou achter ons aanrijden over de N1 richting Tanger totdat de A4 daar begon richting Ceuta. Op de navigatie zag ik de weg beginnen maar we kwamen geen aansluiting tegen, dus reed Cees mee naar Tanger. Door de zeer drukke stad heen richting de haven. Daar is Cees rechtsaf gegaan via de bovenweg naar Ceuta en wij linksaf naar de haven. Op afstand wat foto’s gemaakt.
We kwamen een bord tegen Tarifa maar geen Algeciras. We hebben bij de ingang maar even iemand aangeschoten. Waren we toch verkeerd, dit was Tanger….stom, stom, stom. Ik weet natuurlijk makkelijk dat we in Tanger Med moeten zijn….
We hebben een oude kaart van Marokko en daar staat Tanger Med niet eens op. Dus even de router opgestart en op de iPhone Tanger Med ingebracht, het was nog 41 km. verder.
We hadden in gedachten om de boot van 17uur te nemen naar Spanje maar dat konden we nu wel vergeten. We hebben in dat geval maar genoten van onze rit over de N16 langs de noordkust van Marokko. Wat een prachtig landschap ging weer aan onze ogen voorbij. En we konden de overkant, Spanje zien. Het is ook maar 14km. bij marokko vandaan.
Bij Tanger Med aangekomen zijn we toch naar de haven gereden, we kwamen daar om 16.55uur aan. Direct naar het kantoor van Ballearia gelopen en wat bleek, de boot had een uurtje vertraging, zou pas om 18uur uitvaren. Waren wij blij, kunnen we nog mee.
Na de tickets omgeruild te hebben voor inrijkaarten nog even naar de douane om het gele formuliertje af te geven en toen op naar de boot.
We gingen met de camper nog onder een scanapparaat door, alhoewel; we parkeerden de camper in een rij en de scanner reed over de camper heen. Daarna konden we eindelijk naar de gate. Op de ticket stond gate nr. 7, de man in het kantoortje zei gate nr. 6 en uiteindelijk belandden we op gate nr. 1, is de Marokkaanse manier zeker. Daar gingen we in de rij staan en Co draaide zijn stoel om om even wat te drinken. Maar we moesten de stoel terugdraaien want we gingen aan boord.
Om 16.55uur reden we de haven binnen en om 17.35uur gingen we aan boord. Om 17.55uur vaarden we weg van Marokko, snik…..
Een uurtje later waren we in Spanje. Onderweg hebben we even leuk zitten praten met een Engels stel dat in Moulay Bousselham naast ons stond, de tijd was zo om.
Nu staan we dus op de parkeerplaats bij de Lidl. We hebben hier zelfs nog internet op de simkaart van Maroc telecom. Dus kunnen jullie ons verslag wat eerder lezen dan ik had gedacht.
Morgen gaan we op weg naar Portugal naar Castro Marim, net over de grens met Spanje alwaar we met Cees hebben afgesproken, we rijden samen terug naar NL. Morgen is het 13 weken geleden dat we van huis zijn gegaan.
Ga naar periode 14
terug naar overzicht