
Naar Zuid-Spanje – Algeciras – week 1: 11 t/m 21 januari
11 januari – vrijdag – Etten-Leur
Vandaag zijn we om 13.00 uur vertrokken richting het zuiden met als reisdoel Marokko, onze kilometerstand staat op 6338 km.
Onderweg zijn we in Hardinxveld-Giessendam geweest om daar een Honda generator te kopen, die hebben we op marktplaats zie staan. Op deze manier kunnen we geheel vrij staan wanneer en hoelang we willen.
Daarna hebben we in Hoeven een mifi-router gekocht. Dat is een mobiele wifi-router om onderweg te kunnen internetten. Het werkt op een telefoon/internetkaart. In Marokko kunnen we voor ca. € 20,00 30 dagen onbeperkt internetten, uiteraard afhankelijk of er ontvangst is.
Nu staan we met onze spaceshuttle in Etten-Leur bij de jachthaven. Meestal zijn er bij jachthavens ook camperplekken. We hebben net lekker boerenkool gegeten en gaan zo aan een heerlijk kopje thee.

12 januari – zaterdag – NL – Etten-Leur – Meung sur Loire (F)
We hebben lekker geslapen en zomaar laat wakker voor ons doen, om 8.30 uur waren we er pas uit. We waren op een plek gaan staan waar we dicht bij de stroompaal konden maar de stroom was ‘s avonds al uitgevallen.
Om 9 uur starten we de motoren en vertrekken uit Etten-Leur, het is -0,5 graad. We moeten het hek van het haventerrein zelf nog openmaken om eruit te kunnen. We hadden thuis al een heerlijke smoothie gemaakt dus we konden zo vertrekken. Onderweg hebben we ontbeten.
Het was een voorspoedige reis, net na Lille zijn we van de snelweg afgegaan omdat daar de tolweg begint. De rest hebben we binnendoor gereden, tot aan Parijs, daar konden we weer de snelweg op. Daarna de Peripherique om het centrum heen, het was druk maar goed te doen.
We zijn om 18.00 uur ‘geland’ in Meung sur Loire alwaar een camperplek is. Helaas geen foto want we kwamen in het donker aan. De km. teller staat op 7074 km. Het is een rustige plek met stroom, water en loosplaats.
13 januari – zondag – Meung sur Loire – Roquefort
Het is 7.30 uur en +4,5 graad als we wegrijden uit Meung. Eerst rijden we weer binnendoor via N-wegen om uiteindelijk voorbij Clermont-Ferrand de A75 te pakken, die is tolvrij.
Onderweg veel klimmen en dalen, het hoogste punt is 1120 meter en het was daar +1,5 graad, er lag hier en daar sneeuw in de weilanden. De wegen waren prima.
Om 17.30 uur arriveren we in Roquefort, ja bekend van de kaas, het is 6,5 graad en de km. teller staat op 7617 km.

14 januari – maandag – Roquefort – Lavern
Al vroeg wakker, we stonden redelijk dicht bij de weg en om 6.00 uur begonnen de auto’s langs te komen. We dachten het is een klein dorp dus de het zal geen druk bereden weg zijn, niet dus.
Om 8.30uur zijn weggereden, +0,5 graad. Het eerste stuk hebben we rustig aan gereden vanwege sneeuw/aanslag op de weg, dat was dus de ‘regen’ die we vroeg in de ochtend op de camper hoorden vallen.
Na een klein stukje over N-wegen konden we de A75 pakken, daarna zijn we weer binnendoor gegaan, i.v.m. de tolwegen. Het duurt allemaal wat langer maar we hebben de tijd.
De temperatuur loopt langzaam op, hoe lager we komen en hoe dichter naar het zuiden hoe warmer het wordt.
Onderweg zien we een Nederlandse Hymer geparkeerd staan en dachten meteen dat zijn Jan en Wil. Gauw een sms-je gestuurd, maar ze zijn al bij Barcelona, terwijl wij Perpignan nog moeten passeren. Dus zij zullen dinsdag wel in Alicante aankomen.
Het gaat helemaal toppie, we rijden om de beurt, Co wat meer dan Lia maar het is gewoon geweldig rijden met onze space-shuttle. Om 17.00 uur komen we aan in Lavern, een gehuchtje langs de AP-7. We staan bij een wijnboer en dat terwijl we geen druppel alcohol gebruiken. ;-0
Het is 12 graden en we hebben 8079 km op de teller staan, we zijn dus 1741 km van huis.

15 januari – dinsdag – Lavern (F) – Alicante (S)
Het was een onrustig nachtje, er kwam om de zoveel tijd een goederentrein langs die dan ook nog luid toeterde, plus er kwam af en toe een vliegtuig over. We hebben uitgeslapen en zijn pas om 9.30 uur gaan rijden, het is 7 graden.
Maar eerst even de generator aan om een smoothie te maken, die we onderweg weer zullen nuttigen. We wilden de wijnboer nog gedag zeggen maar die was nergens te bekennen.
Vandaag op weg naar Alicante, de temperatuur loopt langzamerhand op met als hoogste waarde: 21,5 graad. We maken even een stop onderweg om van het zonnetje te genieten en een foto te maken tussen de sinaasappelbomen.

Er stond trouwens een ontzettend harde wind, dat was lastig met rijden, het was voornamelijk zijwind. Maar voor de rest zijn we weer lekker opgeschoten, we hebben veel op de snelweg gereden vandaag.
Om 18.00 uur zijn we aangekomen in Alicante, we staan op camping Marjal Costa Blanca: www.marjalcostablanca.com. Hier blijven we 2 nachtjes staan, even een dagje vrij van rijden. Op deze camping staan ook Jan en Wil kennissen uit ons dorp, die zijn ook vandaag aangekomen, we gaan ze morgen even opzoeken.
We hebben voor het eerst deze reis de gelegenheid om te internetten/skypen/mails ophalen/website bijwerken/forum lezen etc…….
Onderweg hebben we een poging gewaagd bij een MacDonalds, voor op de parkeerplaats, met een antenne maar er werd een code gevraagd, weet ook niet of het de verbinding van de Mac was.
De kilometerstand is 8601 km en het is 14,5 graad.
16 januari – woensdag – Alicante
Vandaag op de camping verbleven, internet/mails/forum etc. bijgewerkt. ‘s Middags een koppie gedaan bij Jan en Wil, was gezellig, even bijkletsen. Daar nog eventjes in een waterig zonnetje gezeten. Hoogste temperatuur was 17 graden. Bij Jan op zijn iPad facetime uitgelegd en gebruiksklaar gemaakt.
Het is een keurige camping, wel errug groot. Eigenlijk niet een plek waar we normaal gesproken naar toe gaan. Er was zelfs helemaal een speciale hondenbadkamer met een ligbad, een spiegel en een föhn.
We hebben een heerlijke hachee gemaakt van riblappen-uien-rode kool, met heel veel kruiden erdoor. De appeltjes moeten we nog even kopen.
17 januari – donderdag – Alicante – Agua Amarga
Vanmorgen kwamen Jan en Wil een koppie terug halen, Jan had nog wat vraagjes over emailen met zijn iPad.
Om 12.30 uur zijn we vertrokken, verder naar het zuiden. Weer erg veel wind onderweg. We zijn om 16.00 uur aangekomen in Agua Amarga, een plaatsje in een natuurgebied, we staan op het strand, aan de zee. De km. stand is 8838 km.
We hebben zojuist even met de blote voetjes op het strand en in het water gelopen. Er staan allerlei nationaliteiten; naast ons Duitsers en Zwitsers. En dan een onverwachte meevaller, er is een internetverbinding. Dus even de site bijwerken zodat jullie weer op de hoogte zijn.
We wilden onderweg nog bij een supermarkt appeltjes en slagroom halen maar we kwamen eigenlijk niets meer tegen voordat we op de camperplek bij het strand aankwamen. Dan maar zonder appeltjes, zal evengoed wel lekker zijn de hachee met rode kool.

18 januari – vrijdag – Agua Amarga – Algeciras
Het was een heerlijke rustige nacht, zo lekker stil, we hebben goed geslapen.
Vandaag is het nog ca. 400 km rijden naar Algeciras, alwaar we een open retour ticket gaan kopen voor de boot naar Tanger Med, Marokko. Misschien kunnen we dezelfde dag nog mee en anders wordt het zaterdag.
Vandaag veel snelweg gereden, dat schiet lekker op. De omgeving is een en al kassenbouw (van een bepaald soort plastic/stof), niet echt een schoonheid in het landschap.
Om 16.00 uur zijn we aangekomen in Algeciras, Palmones. We hebben de camper neergezet op de parkeerplaats van de Lidl, we zijn niet de enige…… Er kunnen ook nog klanten parkeren. 🙂
Even wat boodschapjes gehaald, Griekse yoghurt en biologische appeltjes. En wat blijkt, het is heerlijke vette yoghurt, gelijk nog maar een paar liter-emmertjes ingeslagen. Rauwe melk zijn we nog niet tegengekomen, koeien trouwens ook niet, en dat zijn toch de leveranciers.
Naast de Lidl zit het kantoor van Viajes Normandië, alwaar we tickets gaan halen voor Tanger Med. We kunnen eventueel nog met de boot mee van 23.00 uur maar vinden dat te laat. Hadden we het maar gedaan, we hebben tenslotte ons huis bij ons. ‘s Avonds begint het hard te waaien (zeg maar storm) en veel regen.

19 januari – zaterdag – Algeciras
We hebben een boot geboekt om 10.00 uur en moeten dan om 9.00 uur in de haven zijn. Maar we hebben de halve nacht wakker gelegen vanwege het slechte weer, heel veel regen en storm.
‘s Ochtends komen we er achter dat de satelliet schotel over de kop gewaaid is. Hij was dicht maar de wind heeft er dus vat op gekregen, hoe is het mogelijk. Hij ligt dus plat de andere kant op. We zijn even naar de achterkant van de gebouwen gereden, uit de wind en hebben de schotel terug dicht gekregen maar je kunt hem ook zo weer optillen. Lia heeft door het achterste dakluik de schotel vastgehouden en we hebben de camper terug gereden naar de parkeerplaats met de ‘kop’ in de wind zodat de schotel op zijn plaats blijft.
Tot ca. 11.00 uur heeft het nog hard geregend en gewaaid, geen weer om naar buiten te gaan. Gelukkig werd het ook nog droog en minder wind, toen hebben we de schotel met een touw vastgemaakt aan de camper. So far, so good.
We hebben bij de dame in het boekingskantoor gevraagd of er een bedrijf in de buurt is die het eventueel kan maken maar dat was te ver weg. Ze gaf aan dat je het beter in Marokko kunt laten repareren, daar lopen genoegd ‘mannetjes’ rond. Dat hadden we ook al op het forum gelezen. Dus het touwtje mag nog even zijn werk doen.
‘s Middags waren we het hangen op de parkeerplaats even zat en we zijn gaan rijden met de camper. We wilden ook nog even de gasflessen vullen met LPG. LPG is mondjesmaat te krijgen in Spanje, in Marokko helemaal niet dus vandaar dat ze vol moeten zijn als we die kant op gaan.
Onderweg kunnen we de koelkast op 12 volt laten lopen maar bij stilstand en geen aansluiting op 220V gaat de koelkast op gas. En uiteraard gebruiken we het voor het koken.
De parkeerplaats van de Lidl zit aan afslag 112 op de A7 richting Cadiz. Bij afslag 110B richting Los Barrios vind je bij afslag 80 een tankstation van Repsol waar je gas kunt tanken: GLP/autogas. N36.199836, W5.514764
Terug zijn we een andere weg gegaan, door de bergen. Een lange slingerweg in een erge mooie omgeving. Erg veel stieren hier in de weilanden maar geen koeien. En stieren geven helaas geen melk. Blijkbaar gaat men hier voor het vlees en niet voor de melk. Ze hebben trouwens wel prachtige hoorns.

Terug op het industrieterrein zijn we op een andere plek gaan staan. Daar stond al een camper formaat bus met nog een aanhanger erachter. Er kwam een rode Minicooper aanrijden die even later achter in de camper geladen werd.
‘s Middags kwamen er nog 3 van dat formaat campers bij. Het zijn prachtige campers om te zien maar niet voor ons, veel te groot. Wij zijn blij met die van ons.
We zijn nog even bij het boekingskantoor binnengelopen om te horen of de boten morgen varen, maar ze kon er geen zinnig woord over zeggen.
20 januari – zondag – Algeciras – Jimena de la Frontera
Redelijk goed geslapen, we stonden uit de wind door die 4 grote campers. 🙂
Om 8 uur zijn we weggereden naar de haven om te kijken of er enig schot in zit. Daar aangekomen reden we naar de ingang voor Tanger Med met ticket. Maar er stond een politieauto voor de ingang en we mochten er niet in, de boot ging nog niet.
We zijn het dichtstbijzijnde dorp in gereden en hebben daar de camper geparkeerd. Eerst een ontbijtje. Om 11 uur zijn we weer naar de haven gereden maar nada/niks/njente. We mochten het terrein niet op.

Toen hebben we maar besloten om nog een paar dagen in Andalusia te verblijven, het gebied waar we gisteren door heen zijn gereden. Het is hier erg mooi en rustig. Er stond nog een adresje in de camperplaatsen gids van de ACSI in Jimena de la Frontera op Rancho los Lobos. Het is aan de rand van nationaal park ‘Los Alcomocales’. We dachten om dan maar een paar daagjes te wandelen in de natuur. Er is ook wifi dus kunnen jullie nu weer onze reis meebeleven.
We waren bijna bij de camperplek toen de navigatie aangaf geen gegevens meer door te krijgen……. We zagen een schaapherder aan de kant van de weg en dachten we vragen het eventjes. Wij kunnen geen Spaans en hij kon alleen Spaans, dan wordt het een stuk lastiger.
We stonden op een landweggetje geparkeerd en hij gaf aan dat we eventueel die kant op konden gaan maar hij wees ook naar het dak van de camper. We begrepen dat hij niet zeker was of we qua hoogte er door konden en er was een Rio (rivier). We zijn die kant op gereden, hotsend en botsend. Op een gegeven moment is Lia de camper uitgegaan om verderop te kijken want het ging wel erg naar beneden met veel overhangende bomen (dat bedoelde de beste man dus). Even verderop kwam Lia de rivier tegen, zonder brug, de weg ging erdoor. Dat werd het dus niet.
In zijn achteruit weer terug en terug naar het dorp: Los Angeles. Daar maar even bij het tankstation horen hoe of wat. Er was daar een mijnheer die aangaf dat we achter hem aan mochten rijden, nou graag.
Hij ging ons keurig voor tot hij op een punt aangaf dat we nog 1 km door moesten rijden (ook weer op een hots/bots weggetje) en dat er dan een spoorweg was. Maar toen konden we elkaar niet meer verstaan. Toen is hij maar weer in zijn auto gestapt en ons voor gegaan. Bij het wegrijden schampte hij een auto die daar, nogal ruim, geparkeerd stond. Dat was dus schade aan het spatbord van die auto en waarschijnlijk aan die van hem. Ranchos los Lobos was dus net voor die spoorweg, en werd keurig aangegeven maar dat wist hij waarschijnlijk ook niet. Muchos gracias signor.
De weg er naartoe ging door een prachtige omgeving. We kregen een hartelijk ontvangst door de pachteres, een Duitse vrouw. Ze liet ons de ranch zien, ze houdt daar paarden. Er is een douche/wc/stroom/water en wifi en rust, niet de hectiek van de parkeerplaats van Lidl, dat zeiden we nog tegen elkaar. Co was achter bij de camper bezig en Lia binnen toen er opeens heel veel lawaai was, wat bleek, de trein reed door de ‘achtertuin’. Nou we gaan er maar vanuit dat die niet te vaak langskomt. Voor de rest is er alleen maar heerlijke rust.

Er zijn ook nog twee honden en een kat, gezellig. We hebben de wandelschoenen aangetrokken om eens een beetje in beweging te komen.
We lopen de poort uit en we krijgen twee metgezellen mee, de honden. We zijn naar het dorp gelopen met zijn viertjes en er was genoeg te zien onderweg. Loslopende kippen, geiten en ook nog drie kleine biggetjes: echt scharrelvlees. De honden kwamen onderweg nog veel maatjes tegen die gelukkig achter hekken stonden, dus wel heel veel geblaf maar voor de rest geen ‘gevaar’.
De honden vonden de biggetjes maar vreemd, ze bleven op afstand, wel blaffen natuurlijk. We hebben lekker gewandeld en zitten nu te internetten in de camper en de honden zijn vies en nat weer terug bij de bazin, dat is haar pakkie-an.
We blijven hier waarschijnlijk wel twee nachtjes staan. Als de boot vandaag de hele dag niet vaart zullen er wel flinke wachttijden ontstaan. Dinsdag gaan we die kant maar weer eens op.
Eerst even skypen met het thuisfront: moeder, zus en broer. Dat lukt aardig, we moeten niet tegelijk proberen te praten, om de beurt, dan gaat het goed.

21 januari – maandag – Jimena de la Frontera
Vlak achter de tuin waar we staan loopt een spoorlijn maar gelukkig komt de laatste trein van de dag zo rond 21uur langs en de eerste trein komt ‘s ochtends om 7uur langs, de tweede om 7.15uur en de volgende pas ergens rond 9 uur. Dus dat is prima te doen, we konden lekker uitslapen. Verder een heerlijk rustige, stille plek, daar houden wij van.
De ochtend is rustig op gang gekomen, om 10.45uur hebben we pas ontbeten. Toen zijn we gaan wandelen, Susan, de pachteres van dit perceel, de paardenmevrouw gaf aan dat er een hele mooie wandelroute gaat door een rivierdal. Nou, het was inderdaad prachtig wandelen, een beetje nat dus vieze schoenen maar dat mag de pret niet drukken. Beetje klimmen, beetje dalen, lekker relaxt. We kwamen door het dorp weer terug, even inkopen gedaan bij de buurtsuper: citroenen en uien. 🙂
Bij terugkomst was het nog zo lekker in het zonnetje dat we in bikini en zwembroek even het eerste kleurtje op konden doen, ik in bikini en Co in zwembroek, haha.
Co heeft nog even gekeken of hij de schotel aan de praat kon krijgen maar dat lukte niet. We hebben even een mailtje gestuurd naar de camperdealer om te kijken of zij ons op weg kunnen helpen. Die zijn vandaag gesloten dus dat wordt wel morgen. ‘s Avonds lekker aan de hachee met rode kool en appeltjes
We zijn van plan om morgenochtend vroeg weer naar de haven te rijden om te kijken of de boten alweer varen en of het een beetje te doen is qua drukte. Dus wie weet schrijven we morgen vanuit Marokko, let’s hope so.
Morgen is Lia jarig, 52 jaren jong wordt ze. Er zijn per email al een paar felicitaties gekomen, leuk. Zit ik net te tikken dat de laatste trein om 21uur langs komt, komt er toch zonet (22.25uur) een giga lange trein langs, gelukkig liggen we nooit vroeg in bed…….

Ga naar week 2
terug naar overzicht