Week 14 – 12 t/m 18 april
12 april – vrijdag – Algeciras – El Rocio
Het was een onrustige nacht in Algeciras bij de Lidl, het is hier zo gehorig en ontzettend veel verkeer rijdt er langs, ook ‘s nachts gaat het hurry-up door. Volgende keer gaan we hier niet meer staan, we zoeken wel iets anders.
We hebben even gewacht tot de Lidl open ging (9 uur) want we wilden graag Griekse yoghurt kopen, die is lekker vet (30%), dat is gelukt. Toen nog even naar de Eroski supermarkt verderop in Algeciras voor Celeste wijn voor mijn broer. Crossen door smalle straatjes, je moet er wat voor hebben niet waar?
Het is een knaap van een supermarkt, zoiets als de Marjane in Marokko. Maar Celeste wijn: ‘nooit van gehoord mijnheer, dat hebben we niet’.
Dus helaas, Ben en Marjo, geen wijn. Later op de reis komen we nog door het noorden van Spanje, gaan we het daar nog even proberen. Het kan zijn dat het een streekwijn is van de regio waar jullie geweest zijn, dan hebben we misschien in het noorden meer kans.
Onderweg in een dorpje gingen we even aan de kant voor een plas stop en we parkeerden achter een NL camper, ‘Weber, Heerhugowaard’ stond er op het nummerbord. Ik ben er even heen gelopen, Westfriezen onder elkaar….. Die mensen kwamen ook uit Marokko vandaan, ze hebben er 4 weken rond getrokken. Ze vroegen of we wel eens in El Rocio geweest zijn zo’n 60km verder op de route, niet dus. Het was zeker de moeite waard om naar toe te gaan, dus nu staan we hier.
Het ziet er erg leuk uit maar het is op dit moment net een beetje een spookdorp, er zijn weinig mensen, moet het meer hoogseizoen zijn denk ik.
Er is een camping maar wij zijn eigenwijs en reden door, ook om het dorpje te verkennen. We kwamen bij een grote parkeerplaats aan en daar staan we nu voor € 1,00. Gelijk maar even het dorp verkend, het is in Andalusiaanse stijl gebouwd, kan ook niet anders in Andalusia. Het kerkje wordt gerestaureerd maar door een zijdeur kunnen we naar binnen, het is er wel mooi.
Zojuist hebben we op een bankje aan de rand van een meer rode kool en uien zitten snijden met een pracht van een uitzicht.
Het is een meer dat behoorlijk ondiep is, de paarden lopen tot vlak voor je neus. Verderop zit een hele groep ooievaars. De zwaluwen scheren over het water, er zijn trouwens ook behoorlijk veel zwaluwnesten tegen de huizen met jonkies erin.
13 april – zaterdag – El Rocio – Vila Real de St. António
Het was hier weer heerlijk rustig, we hebben goed geslapen. Doordat het hier in Spanje dezelfde tijd is als in Nederland moeten we 2 uur overbruggen t.o.v. Marokko, daar was het 2 uurtjes vroeger. Dat hield in dat we gisteren pas om 21uur gegeten hebben en we gingen pas om 23.45uur naar bed, normaal lagen we er rond 22uur in. Maar we waren evengoed vanmorgen om 6uur weer wakker…. We reden dus op tijd weg uit El Rocio, een slapend stadje, letterlijk en figuurlijk.
We zijn verder afgezakt naar de kust en via de kustweg naar het westen gereden, dwars door een nationaal park. Het was een saaie weg, eentonig met alleen maar veel bomen. We werden door de navigatie nog 2x door een dorpje gestuurd met nauwe straatjes, dus dat was niet zo geweldig. We kwamen er zonder kleerscheuren uit vandaan.
Ons doel vandaag is Castro Marim, een dorpje met een camperplek direct over de grens van Spanje en Portugal, daar hebben we afgesproken met Cees. Cees is vrijdag vanaf Ceuta overgestoken naar Algeciras en die verwachten niet eerder dan vandaag in Portugal. Hij zou de boot van 12uur nemen, het is een uur varen en het is in Spanje 2 uurtjes later dus als hij om 13uur aankomt is het eigenlijk al 15uur. Als hij dan nog 335km moet rijden…..
We komen aan in Castro Marim en willen de straat in draaien naar de camperplek toe: maar het is markt vandaag en het plein waar de camperplek is bezet door de marktkramen. We staan even te dubben wat nu en wat denk je: staat daar Cees te zwaaien, die kwam ‘toevallig’ van de markt af om spulletjes in zijn camper te leggen toen wij in beeld kwamen. Hij was dus gisteren in een ruk doorgereden naar Castro Marim en dan nog tussendoor nog even door Sevilla gereden. Het moest zo zijn dat we allebei op hetzelfde tijdstip op die rotonde elkaar zagen…..
We hebben de camper geparkeerd en zijn samen de markt over gelopen. Wat een verschil met Marokko, hier is alles keurig georganiseerd en alles op kramen i.p.v. op de grond. We vonden unaniem dat de markten/souks in Marokko toch wel een stuk gezelliger en chaotischer zijn.
Cees zijn schoen wordt als kussen gebruikt.
Het zal nog wel even duren voordat de markt opgeruimd is en de parkeerplaats vrij komt dus we besluiten om naar een plaatsje 4km verderop te rijden: Vila Real de St. António, dat ligt aan de kust. Zo gezegd, zo gedaan en nu staan we op de camperplek ter plekke.
We gaan nog op zoek naar een eettentje, er zijn er genoeg op de markt maar allemaal met of kip of een lap spek. Daar hebben we geen trek in. In het begin van de markt hadden al een eettentje op de foto gezet waar we wat gerookt vlees hadden gekocht. Daar zijn we naar terug gegaan en hebben een bordje met tapas gekocht: verschillende soorten gerookt vlees en oude kaas met brood. Het was overheerlijk. We kopen gelijk nog wat worst die we net gegeten hebben.
De campers zijn neergezet en we gaan het stadje in, het schijnt wel een gezellig stadje te zijn. Er zijn veel winkeltjes en mooie geveltjes. We lopen de kerk nog eventjes in, het is sober maar levert wel een paar mooie plaatjes op.
We gaan op zoek naar een nieuwe zonneklep en een klein heuptasje voor mij. Mijn zonneklep is helemaal af/gaar en ik heb alleen een grotere heuptas mee en wil wat kleiners, niet zo’n toeter op mijn buik.
We komen uiteindelijk terug bij de campers met: 1 paarse jurk, een gele jurk, een groen ‘gatenshirt’ met bijbehorend hemdje en een korte broek voor mij voor samen: € 42,50. Maar in diezelfde winkel hadden ze ook een heuptasje en voor de zonneklep belde hij even zijn broer en die kwam even later binnen met 2 zonnekleppen. Dat leek wel Marokko, daar ging het net zo. Als de winkelier het niet had ging hijzelf even shoppen of hij stuurde iemand er op uit om het te halen…..
We lopen nog even over de boulevard waar een antiek/rommel markt is. Even later zitten we nog even heerlijk in het laatste zonnetje. Het was vandaag een zon overgoten dag met zo’n 27 graden op de thermometer, heeeeeeerlijk.
Cees vertelde nog: toen hij in Algeciras van boord kwam moest hij met de camper aan de kant. Oh je, dacht hij moeten ze nou net mij hebben. Er kwamen 6 soldaten om zijn camper heen staan, hij werd helemaal een beetje nerveus. Wat bleek, de soldaten waren in opleiding en moesten leren hoe ze een camper moesten controleren. En Cees was op dat moment de enige camperaar die van de boot kwam…..
Ze gingen alles in zijn camper onderzoeken, ik vroeg al aan Cees, hebben ze niet direct alles even voor je opgeruimd? Ze wilden ook dat hij zijn garage leeg ging halen maar dat vond Cees te ver gaan, die hadden hij en Co in Tafraoute helemaal leeg gehaald en opnieuw ingedeeld. Gelukkig lieten ze dit zitten. pfffffff…..
‘s Avonds moet ik nog even denken aan mijn koor: Frank & Zij. Daar ben ik begin januari mee gestopt vanwege onze reisplannen. Gisteravond en vanavond hebben ze een concert samen met een mannenkoor van Frank: Men@Work. Ze hebben als thema: the battle. Ik hoop dat ze twee leuke concerten hebben gehad, we konden er helaas niet bij aanwezig zijn.
14 april – zondag – Vila Real de St. António
We blijven nog een nachtje op deze plek. Vanmorgen hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten en tussendoor de was gedaan, alles is weer schoon voor en ruikt weer lekker fris.
Vanmiddag zijn we weer het stadje in geweest, het was bijzonder rustig. We hadden meer mensen op straat verwacht omdat het zondag is en de mensen vrij zijn, maar niet dus. Maar we lopen lekker in het zonnetje.
Terug langs het plein is er een soort openlucht kerkdienst. Even later wordt er gezongen en staan opeens alle mensen op die zaten te luisteren naar de dienst. Ze gaan in een grote kring staan en maken stap bewegingen en draaien rond, onderwijl zingend, dat was wel even gezellig.
15 april – maandag – Vila Real de St. António – Praia Boca do Rio bij Salema
Vandaag is het doel Faro, er is een camperplaats voor 100 campers op een grote parkeerplaats aan zee. We rijden via de N125, saai met veel bedrijven en reclame langs de weg. Geef ons maar Marokko, daar is altijd wat te doen langs de weg, uitzichten, mensen, overal mensen, wel of niet bezig. En zwaaiende kinderen, daar moeten we echt van afkicken. 🙂
We komen aan in Faro en krijgen een plekje toegewezen. Daarna gaan we de stad in op zoek naar een winkel die producten verkoopt voor Apple. We zoeken een laadsnoertje voor onze iPad die usb2.0 en 2,1 ampere, dat zorgt voor snellere oplading maar hebben we ook nodig om via de omvormer op te kunnen laden. We hebben een usb 1.0 snoertje maar die werkt alleen via de stekker op 220volt. Even later hebben we een snoertje in ons bezit.
Daarna gaan we nog even door het oude gedeelte, maar dat is niet veel, we zijn er zo doorheen. Terug bij de camper even eten en dan maar weer op weg.
We eindigen op slot in Praia Boca do Rio, een plek ‘weg van de snelweg’ direct aan het water. Er staan hier zo’n 15 campers, het is een vrije camperplek die op campercontact.nl staat. Er staat heel veel wind maar we genieten eerst van het uitzicht en kijken straks wel even voor een definitieve plek. Uiteindelijk zijn we toen het donker werd verkast naar een luwere plek. Cees zal morgen wel denken: waar zijn ze nu want hij ging op tijd naar bed, had weer behoorlijk last van zijn nek.
Maar eerst hebben we nog eventjes een stukje gewandeld, omhoog voor een mooi uitzicht.
16 april – dinsdag – Praia Boca do Rio bij Salema – Praia de Grande bij Almograve
Vanmorgen eerst nog weer eventjes gewandeld, we waren vroeg wakker. Wat kunnen golven een lawaai maken, het ruizen van de zee is niet storend maar de golven die met een ‘bof’ neervallen op het water geven veel lawaai dus we zijn vroeg wakker.
We hebben het plan om vandaag 164km noordwaarts te rijden naar Melides, maar zoals wel vaker is het een plan en plannen kunnen veranderd worden want anders is het geen goed plan…….
We zijn van plan om kleinere wegen te rijden daar waar mogelijk, langs de kust. Bij Saó Teotónio zijn van de N-weg afgegaan richting de kust.
Ik moet zeggen dat de N-wegen noordwaarts een stuk aantrekkelijker zijn dan de N-weg door de zuidelijke Algarve. Daar is veel bebouwing langs de weg, ook veel industrieel en veel reclameborden. Op het stuk dat we vandaag gereden hebben is dat allemaal niet aanwezig maar wel veel groen en het is af en toe net een bloementuin, wat een weelde aan bloemetjes langs de weg.
Aangekomen bij de kust besluiten we om te pauzeren en eventjes te eten. We stappen uit en lopen naar het bankje op het plein in Zambujeira do Mar. We kijken over de muur en zien me daar toch een mooie branding in de baai, we horen de fotocamera al roepen in de camper…. Maar we gaan eerst eten.
Daarna hebben we de wandelschoenen aangetrokken en, met fotocamera, rondgewandeld. Wat is het hier mooi. Dat houd dus in dat we vandaag niet zo ver zullen komen als dat we in gedachten hebben, maar dat geeft niet we hebben nog tijd genoeg.
Hier in Portugal valt het ons op dat er veel verschillende schoorstenen zijn op de huizen, qua vorm en ook qua kleur.
Na zo’n 1,5 uur zijn we verder gereden. Op het pleintje stond een blauwe camper van Nederlanders, we hebben ze eventjes gesproken: zij kwamen net van een plek noordelijker langs de kust waar ze gestaan hebben: Praia de Grande bij Almograve. En daar staan we nu.
‘s Avonds hebben we de zon in de zee zien zakken, we werden er romantisch van. Co leek wel een klein jongetje met vrije keuze in de snoepkraam: hij heeft heel veel foto’s gemaakt van de ondergaande zon, een deel vind je hieronder, de rest zet ik na onze reis in het fotoalbum.
17 april – woensdag – Praia de Grande bij Almograve – Lissabon
We hebben goed geslapen bij het ruizen van de branding, dat gaat 24/7 door, er is geen aan/uit knop…. 🙂
Vandaag gaan we naar…. wie zal het zeggen waar we vanavond weer staan, in ieder geval gaan we richting Lissabon. Cees is daar al 4x geweest en zegt dat het een leuke stad is om te bezoeken.
We nemen vanaf Comporta een ferry naar Setúbal en rijden daar vandaan verder naar Lissabon. Het scheelt 80 km omrijden. Het is even zoeken maar we komen er. Nu staan we aan de rivier de Tejo, tegenover het station langs een zeer drukke weg. Ben benieuwd hoe de nacht gaat worden…. We zien het wel, je weet dat je in een stad verkeerslawaai kunt hebben.
We hebben vanmiddag alvast een kleine wandeling gemaakt door de omgeving rond de camper, we kwamen langs het paleis van de premier. Er staan twee wachten voor die even later verwisselen van plek, hebben ze in ieder geval af en toe wat beweging….
Morgen gaan we de stad verkennen, eerst met de tram en dan lopend, met Cees als onze persoonlijke gids, hij is hier tenslotte bekend na 4 bezoeken. We hadden trouwens vandaag heel warm weer, het was 29 graden, lekker wel.
18 april – donderdag – Lissabon
Vandaag hebben we Lissabon doorkruist, nou ja, een klein deel dan he, want het is zo groot. We zijn met de bus naar het centrum gereden, ben je toch zo een half uurtje onderweg. Op het grote plein uitgestapt en met Cees als gids zijn we een kant op gelopen. We hebben een paar kerken bezocht, de ene mooier dan de ander. In een van de kerken zat voorin de kerk een man zachtjes op een gitaar te tokkelen en dat hoorde je heel goed achterin, wat een akoustiek.
Verder staan er in Lissabon veel standbeelden, zijn er heel veel kerken en veel monumentale panden. Er is een leuke sfeer. We zijn naar de wijk Alfama gelopen, het is een oude volkswijk met veel steile straatjes, trappen en steegjes, leuk om doorheen te zwerven.
Dwars door deze wijk kronkelt tramlijn 28, een enkele wagon die op zichzelf rijdt. We zijn uiteraard ook eventjes ingestapt voor een rondje van 20 minuten. Door smalle steile straatjes gingen we, leuk om te ervaren. Het is een tramlijn die veel door de toeristen wordt gebruikt maar ook belangrijk is voor de ontsluiting van de wijk.
Als we later zelf door de wijk lopen zien we nog een groep mensen die met filmopnames bezig zijn, we zien 4x dezelfde scene geschoten worden. Het gaat om het trammetje. Zodra het trammetje in beeld komt worden in alle zijstraatjes mensen actief die auto’s en wandelaars tegenhouden en ook gaan de figuranten lopen en flaneren langs de straat.
Onder de middag hebben we nog eventjes lekker gegeten in een heel klein straatje, als de straat scheef was stond je tafel ook scheef, zo simpel kan het zijn. Op het menu stond: gegrilde sardientjes met salade en gekookte aardappelen. Het smaakte erg goed.
Ga naar periode 15
terug naar overzicht