2012 rondje Duitstalig

Rondje Duitstalig: Nederland-Duitsland-Zwitserland-Oostenrijk-Tsjechië-Polen-Duitsland-Nederland

Zondag 22 juli en maandag 23 juli:
De start van onze eerste grote camperreis. Het eerste doel was Lohn in Zwitserland alwaar we op bezoek gingen bij onze vriend Rob. Rob komt daar alle jaren bij een boeren familie, om te helpen op de boerderij. Hij had er al veel over verteld en wilde het ons allemaal ook laten zien. Is toch een leuk doel om naar toe te rijden.

Eerst hebben we 2 nachten doorgebracht op camping de Paasheuvel in Vierhouten op de Veluwe. Daar stonden 2 zussen van Co met de caravan.

Toen wij aankwamen stonden er 5 campers maar er gingen er nog een paar weg, uiteindelijk stonden we de 1e nacht met 3 campers en de nacht erna stonden we er alleen. Een heerlijke rustige camperplaats, je zou niet zeggen dat het hoogseizoen was.

Dinsdag 24 juli
Laat in de middag zijn we afgereisd en aangemeerd in de jachthaven van Venlo, het was er druk maar er was een plekje voor ons over. Er is een zeer net sanitairgebouw en verder alles aanwezig tevens gratis internet. Er is wel constant verkeerslawaai van de A67.

Woensdag 25 juli
Vandaag een reisdag: vanuit Venlo zijn we afgereisd naar Duitsland en ‘s middags aangekomen in het Zwarte Woud en daar in Bad Wildbad de laatste camperplek ingenomen. Het is op een parkeerplaats langs een drukke weg dus wat onrustig geslapen. Er is daar stroom en sani aanwezig.

Donderdag 26 juli
In de loop van de ochtend hebben we een leuke route langs de rivier gefietst, het was goed te doen qua klimmen/dalen. Terug zijn we met het boemeltreintje gegaan. Eind van de middag zijn we verder gereisd naar Zwitserland waar we op een camperplaats bij een boer konden staan in het plaatsje Altikon. Een camperplek met plaats voor 3 campers. Een rustige plek maar niet goedkoop. We hebben er nog wel een kalfje geboren zien worden.

Vrijdag 27 juli
Aangekomen in Lohn, een dorpje op 1600 meter alwaar we privé bij mensen hebben gestaan. We hebben de camper eerst beneden in het dal geparkeerd, onze vriend Rob kwam ons ophalen met zijn auto. We gingen eerst de weg naar boven verkennen en in het dorp, kijken of we daar met de camper konden komen. Het zag er goed uit. Het is geen camperplek, niet officieel en ook niet on-officieel. Dus ga er niet heen om daar te staan s.v.p.

We zijn eerst met Rob de bergen in gegaan, de familie was aan het hooien en gingen onder de middag samen eten op de alm; een barbecue met vlees van eigen biologische koeien. Het was heerlijk allemaal. het rook er heerlijk naar vers gemaaid gras met heel veel kruiden. Overigens zijn alle boeren in die omgeving biologisch, een standaard die daar normaal is. Voor ons erg belangrijk daar wij al een paar jaar biologisch eten.

In de loop van de middag zijn we weer naar het dal gereden om de camper op te halen.

Zaterdag 28 juli
De volgende dag zijn we naar het dorp gegaan in het dal om te kijken of we daar ook rauwe melk kunnen kopen. En ja hoor, in de zuivelwinkel ging de koelcel open en daar stond een melkbus met rauwe, biologische melk. Dat kom je in Nederland niet meer tegen, rauwe melk kopen in een winkel. Heerlijke romige melk zo van de almkoe.

Het was die dag niet zulk mooi weer maar we hebben ‘s middags toch de wandelschoenen aangetrokken. We dachten een uurtje of 1,5 te gaan wandelen maar het werden er 3,5. We hadden nog geen kaart van de omgeving en waren niet meer helemaal op de route die we bedacht hadden. Oftewel we kwamen beneden in het dal uit en moesten dus ook alles weer omhoog lopen. Ondertussen was het begonnen met regenen. Gelukkig hadden we de paraplu’s bij ons. We kwamen als twee verzopen katjes weer aan bij de camper.

zondag 29 juli
Mooi zonnig weer vandaag. We hebben weer een leuke wandeling gemaakt in de omgeving. Rob was met de familie op familiebezoek/verjaardag in Zürich.

maandag 30 juli
‘s Middags hebben we naar de Libisee gewandeld, de plek waar we de eerste dag de picknick hadden met de familie. Het was heerlijk weer, af en toe moest de trui aan als de zon achter de wolken verdween maar we hebben heerlijk gewandeld.

Dinsdag 31 juli
Rob was vandaag onze gids om de omgeving te verkennen. Eerst zijn we naar een schlucht gegaan, dat is een nauwe kloof tussen twee rotswanden in de loop van de tijd door het water dat er doorheen loopt uitgesleten is.

Daarna zijn we bij een stuwmeer belandt, de stuwdam zelf ligt op Zwitsers grondgebied en het meer en de rest van de omgeving is Italiaans. De Zwitsers hebben al het werk gedaan en de italianen profiteren mee wat betreft de energie die vrij komt. Daarna zijn we nog naar de Rofla schlucht geweest, die is uitgesleten door de Rijn (Rhein). We hebben onder de Rijn door gelopen, was wel leuk. 🙂

In het dorpje Zillis hebben we de kerk bezocht. Tegen het plafond waren allemaal beschilderde panelen aangebracht met daarop bijbeltaferelen. Die bekeek je vanaf beneden met een spiegeltje.

Woensdag 1 augustus
In de loop van de ochtend namen we afscheid van onze vriend Rob en zijn verder gereisd met bestemming Oostenrijk.

Begin februari 2008 zijn we wezen skiën in St. Anton am Arlberg. Daar hebben we toen gelogeerd bij Toni Mall, een man van ‘zwei und oachzig’ oftewel 82 jaar. Zijn levensmotto was: beweging is het beste medicijn. Hij ging toen elke dag een stuk wandelen, langlaufen of skiën. Als de sneeuw weg is komt ook de fiets uit de stalling. Hij liep niet erg gemakkelijk want in 2005 had hij na een auto ongeluk een nieuwe heup gekregen.

We hadden toen een hele leuke week bij Toni. Hij kwam elke avond bij ons eten en om 19.00 uur ging hij ‘Heute’ kijken, het Oostenrijkse journaal. Om half 8 gingen wij dan nog bij hem gezellig nog wat kletsen. Volgens Toni hoorde daar ook schnaps en/of rode wijn bij maar dat hebben we niet alle avonden gedaan. We zijn helemaal niet gewend aan alcohol. Nu, anno 2012, zijn we zeer benieuwd of Toni nog leeft.

We zijn naar St. Anton toe gereden en vonden het huis met zijn naam nog naast de deur. Dat was hoopgevend. Er was niemand thuis, we zijn maar even boodschappen gaan doen bij de plaatselijke Spar. We hebben pen en papier opgehaald in de camper om een briefje te schrijven voor het geval hij nog niet thuis zou zijn. Bij de golfbaan, naast zijn huis, wisten ze te vertellen dat Toni elke dag gaat wandelen.

We zaten op het bankje voor zijn huis toen we hem aan zagen komen lopen. Hij wist zich ons niet meer te herinneren maar dat is niet zo vreemd daar we maar 1x een weekje zijn geweest. Hij had ons toen in 2008 wel een grote Romeinse 1 gegeven in zijn aantekeningen omdat hij zo genoten had. Co had hem toen ook nog geleerd om vlees te braden, dat kon hij dus hij at nooit vlees.

We mochten binnenkomen en toen hij hoorde dat we met de camper waren mochten we de camper voor het huis zetten, hij zei: dan kost het niets. (Is dus ook geen camperplek mensen, niet heen gaan hoor).

‘s Avonds hebben we in zijn keuken voor ons drietjes gekookt dus we zaten weer gezellig samen te smikkelen. Om 19.00 uur was het weer tijd voor ‘Heute’ en na de afwas hebben gezellig nog twee uurtjes zitten kletsen.

Donderdag 2 augustus
Toni is vandaag op stap met de ouderen soos, de bestemming was een verrassing.

Wij zijn met de lift omhoog gegaan en terug naar beneden gewandeld. Het was errug warm maar we klagen niet hoor, het is tenslotte eindelijk zomer. Beneden hebben we nog in de schaduw van het huis lekker wat zitten lezen. Toni was, zonder dat wij er erg in hadden, vroeg terug en is direct naar bed gegaan, hij was moe van de hele dag reizen, dat is logisch als je 86 jaar bent.

Vrijdag 3 augustus
Vandaag zijn we met Toni de bergen in gegaan, 86 jaar en dan nog de bergen op en af. Het gaat niet meer zo snel als vroeger, zijn eigen woorden, maar dat geeft niet we hadden de tijd. Wij zijn naar een hut gelopen op 1852 meter, een hut waar we rauwe biologische melk konden kopen. je moet er wat voor over hebben om aan echte voeding te komen.

Volgens Toni was er in het dal geen biologische rauwe melk te koop maar bij de hut wisten ze toch een adresje in het naburige dorp St. Christoph. Toni zou daar later gaan kijken om rauwe melk te kopen en dan ook zelf heerlijke yoghurt te maken. We hebben het recept voor hem opgeschreven. ‘s Avonds hebben we samen nog lekker gegeten.

Zaterdag 4 augustus
Vandaag een deel reisdag, onderweg naar Hopfgarten in Brixental, Oostenrijk. We hebben een plekje gevonden op camping Reiterhof, hier hebben we ca. 6 jaar geleden met de caravan gestaan. We vonden het toen een fijne camping en je kunt hier heerlijk fietsen door de dalen.

Vandaag was het ook wasdag, lekker het beddengoed en ondergoed weer schoon. Er was een wasmachine en droger aanwezig.

Zondag 5 augustus
Vandaag hebben we gefietst in de omgeving, o.a. naar Westendorf. In het begin een eigen route gereden, ging niet helemaal goed, het was zo steil dat we hele delen moesten lopen. We zijn dan ook niet zo ver gekomen. In Westendorf hebben we even opgestoken en zijn toen langs een andere kant weer terug gereden naar de camping.

Maandag 6 augustus
Je kunt hier in deze omgeving prima aan biologische rauwe melk komen, en heel fijn, er was een natuurwinkel in Hopfgarten. En een goeie metzgerei (slagerij). Er zijn überhaupt nog maar weinig echte slagerijen in Oostenrijk, ze worden allemaal weg geconcurreerd door de supermarkten. We hebben er vlees met botten gekocht en gehakt, kunnen we weer heerlijke bouillon/groentesoep maken.

Aan het einde van de ochtend hebben we de camper weer gereed gemaakt en zijn weer verder getrokken.

‘s Middags kwamen we aan in Maria Alm, bij boer Herzog. Het is een camperplek waar al 4 campers stonden. Faciliteiten: water, stroom en mogelijkheid van legen van wc en grijs water. Een leuke plek.

Dinsdag 7 augustus
Vandaag vroeg wakker vanwege wegwerkzaamheden vlak voor de camperplek. Vandaag hebben we soep en yoghurt gemaakt. We hebben weer voor 12 dagen soep dus we kunnen weer even vooruit.

Vandaag trouwt een nichtje van ons: Jeske en Martijn, we hebben even een felicitatie gesms’t.

Maria Alm is een prachtige omgeving om te wandelen. We zijn nog even langs het ‘fuchsiahuis’ geweest; Haus Wiesengrund van Anni en Erwin Stosz. Hier hebben we vier jaar geleden een weekje gelogeerd. Die mensen zijn helemaal begeesterd van fuchsia’s. Zo mooi, zie de foto’s.

Het is hier rond Maria Alm zo mooi, je kunt hier wel weken verblijven en je totaal niet vervelen. We liepen langs mooie plekjes, zo ook een camperplek die we niet in het boek met camperplekken tegen gekomen waren. We hebben even geinformeerd naar hoe-wie-wat-waarom en de antwoorden bevielen ons wel. We hebben onze wandeling vervolgd en zijn met de camper naar deze plek toe gereden: Almdorf. Het is ook weer bij een boer. Eenvoudig (verouderd) sanitair, stroom, water, wc legen in het toilet. Een loospunt voor grijs water is gepland. Almdorf was een paar jaar geleden het mooiste bloemendorp van Oostenrijk. We staan er helemaal alleen, een heerlijk rustige plek.

Woensdag 8 augustus
Vandaag is Suzan, Co zijn zusje 52 jaar geworden. Het wordt lekker weer in Nederland dus kan ze het lekker buiten vieren. Net als wij is Suzan een echt buitenmens. Bij de boerin hebben we allerlei informatie verzameld om ze aan te melden bij campercontact.nl, de site waar wij onze camperplekken c.q. campings die campers toelaten vanaf halen. (Thuis hebben we ze aangemeld maar we kregen een mail terug dat ze er al op stonden onder de plaats Saalfelden.) Vreemd dan dat ze helemaal geen Nederlanders krijgen. Er kwamen wel veel Duitsers, Tsjechen en Oostenrijkers. Misschien dat er nu verandering in komt.

We kwamen er achter dat de vriezer in de camper niet kan invriezen. 😉 We hadden de bakjes met verse soep in de vriezer gedaan en nu begon zelfs de boel te ontdooien. De boerin wilde gelukkig onze soep wel invriezen, heerlijk mens.

We hebben vandaag gefietst; naar Zell am See en Kaprun. Het is hier zo mooi, het is net of je constant in een ansichtkaart rijdt. Einde van de middag kwamen er twee campers bij, Duitse gezinnetjes.

Donderdag 9 augustus
Het is vandaag erg mooi weer dus een prima wandeldag. Veel klimmen en dalen, het voordeel is dat je prachtig mooie uitzichten hebt.

Vrijdag 10 augustus
Een reisdag, we willen naar Wenen. Het zijn teveel kilometers voor één dag dus we zijn gestrand in Traisen op een camping. Hier kunnen we weer even internetten.

Zaterdag 11 augustus
Aankomst in Wenen, we staan hier op een grote parkeerplaats in een buitenwijk van Wenen. Geen voorzieningen maar wel rustig gelegen. Het is het eind/beginpunt van de bussen die naar het centrum rijden. Er staat al een Nederlandse camper, later volgen er nog 3 andere campers.

Vanmiddag met de bus naar Wenen geweest, daarna de tram en de metro. In de stad werden we aangesproken door een mevrouw die ons erg graag naar een concert wilde hebben. Het concert sprak ons wel aan, het was nog diezelfde avond. Een concert met muziek die ook op 1 januari tijdens het nieuwjaarsconcert wordt gespeeld. Er waren vijf solisten (man/vrouw) die erg mooi konden zingen. We hebben erg genoten.

Zondag 12 augustus
We komen er achter dat we toch niet zo van ‘de stad’ zijn dus vandaag hebben we besloten om verder te rijden. Een wens die we al langer hebben is een bezoek aan Auschwitz. Dus zijn we door Tsjechië naar Polen gereisd.

Net voor de grens met Polen werden we door de politie van de weg gehaald, althans we moesten achter ze aan naar een parkeerplaats. We waren gefotografeerd door camera’s boven de weg en ze hadden geconstateerd dat wij geen ‘device’ hadden. Dat is een kastje dat je moet hebben als je een camper rijdt die zwaarder is dan 3500 kg. Ze vroegen naar onze papieren. In de camperpapieren staat dat wij een technisch maximaal gewicht kunnen hebben van 4250kg. Maar er staat ook in dat onze camper leeg 3200 kg weegt en dat we op ons rijbewijs mogen gaan tot 3500 kg. Het was allemaal erg verwarrend voor de agent. We moesten mee naar het politiebusje alwaar de foto’s werden getoond. We hebben uitgelegd over de gewichten en dat we niet zwaarder waren dan 3500 kg en dat we dan geen device nodig hadden. We hadden dan ook een vignet aangeschaft die op het voorraam geplakt zat. Omdat ze twijfelden mochten we doorrijden maar de boete van € 200,00 blijft wel open staan. Einde van de middag kwamen we aan in Auschwitz waar je kunt verblijven op de parkeerplaats. er zijn overigens twee mogelijkheden. De parkeerplaats op het terrein van het kamp zelf is goedkoper dan die aan de andere kant van de weg. Als je aan komt rijden ben je aan het zoeken en kijken en dan staat er iemand te zwaaien, zo van; hier moet je zijn. Dat was dus op de duurdere parkeerplaats. Dus als je er heen gaat even goed kijken. Als je het museum aan je rechterhand hebt moet je ook aan de rechterkant de parkeerplaats op gaan. Er stonden op beide plekken veel campers.

Maandag 13 augustus
Vandaag dan dus het concentratiekamp bezocht. Zeer indrukwekkend en kippenvel bezorgend.

In kamp 1 waar je start is een soort museum ingericht in de gebouwen die er nog staan. Heel veel foto’s van slachtoffers, zowel met naam en toenaam. De mensen verbleven er niet lang, ze hielden het gewoon niet lang vol. Het museum verbeeldde de ‘weg naar de dood’.

Er waren ook vitrines, meters lang, diep en hoog met schoenen, kammen/borstels, tandenborstel, kleding, koffers, pannen en (om stil van te worden) mensenhaar. Wat een zieke wereld was het toen. Trouwens het komt nog steeds voor, helaas.

In kamp 2 waar we later met de bus naar toe gingen kwamen de treinen/‘veewagens’ binnen met Joden en vele andere mensen uit allerlei landen.

Als de mensen uit de treinen waren moesten ze hun bagage op een hoop leggen met de uitleg dat ze gingen douchen en dat ze later hun bagage weer terug kregen. Daarna werden de mensen ingedeeld naar twee kanten toe, links of rechts. In een vingerknip werd besloten of iemand naar links ging, het kamp in of naar rechts, naar de ‘douche’, lees gaskamers.

Mensen die naar de gaskamers gingen waren binnen 2 uur na aankomst in het kamp overleden. 70 tot 75 procent van alle mensen die aankwamen werden vergast. Gruwelijk. Het was gewoon kippenvel.

Aan het einde van de middag zijn we doorgereden naar Krakau (Krakow), daar kwamen we terecht bij een caravan/camperdealer die een paar camperplekken had gecreëerd. Na sluitingstijd van de showroom zijn we helemaal achteraan op het terrein gaan staan want de camperplekken zelf lagen erg dichtbij een drukke verkeersweg.

Dinsdag 14 augustus
‘s Ochtends zijn we direct vertrokken naar Wieliczka, een dorpje niet ver van Krakau. Daar waren zoutmijnen, die we dan ook hebben bezocht. Je gaat tot 130 meter onder de grond en alles is zout. Het was wel interessant. Hier hebben we 2 nachten op de parkeerplaats gestaan met nog een aantal andere camperaars. Er was een toiletgebouwtje aanwezig (wc gratis) en tegen een vergoeding (€ 1,25) kon je douchen in een ‘schoonmaakruimte’. Er was geen stroom. We betaalden € 5,00 per nacht. Het is geen officiële camperplek.

Woensdag 15 augustus
Krakau was aan de beurt voor een bezoek, we waren nu toch in de buurt. 🙂 We gingen met de trein.

We wilden o.a. graag naar Schindlers factory, ja van de film ‘Schindlers list’ maar het was een Nationale feestdag in Polen dus de fabriek was gesloten. Jammer, we hadden het graag bezocht. We zijn nog wel door de Joodse wijk/getto gelopen maar zonder gids zegt het niet zoveel. ‘s Middags hebben we nog wel een rondleiding door Krakau gehad, wat een kerken zijn er daar joh.

Donderdag 16 augustus
Een reisdag, op weg naar Noord-Duitsland. We hebben het Mecklenburg gebied op het oog. Het moet daar erg mooi zijn om te wandelen en fietsen. We hebben overnacht in Zechsdorf, op een paardenfarm.

Vrijdag 17 augustus
Vandaag ook een reisdag, de helft van het aantal kilometers van de donderdag maar net zo lang gereden. Een aantal wegopbrekingen/omleidingen en we wilden wat meer van Oost-Duitsland zien, dus reden we alles binnendoor. De volgende keer maken we maar een mix: binnendoor en grote weg.

We zijn neergestreken op een camping in Mecklenburg omdat we willen internetten en wassen.

Zaterdag 18 augustus
Vandaag gefietst in de omgeving, erg veel bomen en het was ook erg warm/heet. Onderweg kregen we nog pech met de fiets van Co. De ketting liep er af en na het opnieuw erop zetten was de spanning er af. Wat we ook probeerden het wilde niet lukken om de ketting op spanning te krijgen. Dat hield in dat hij niet kon schakelen. Dat was lastig want we reden in heuvelachtig gebied. Uiteindelijk kregen we het toch voor elkaar en konden we verder fietsen. Bij terugkomst bij de camper besloten we om verder te gaan, we hebben gestaan in Rotenburg bij een recreatieplas. je kon merken dat het zaterdag was, er was veel jeugd op de been die ‘s nachts langs liepen op weg naar huis. En dat kan dan niet stil, nee met veel geschreeuw en lawaai.

Zondag 19 augustus
Vandaag aangekomen in Vlagtwedde, bij vrienden van ons. We hebben ‘s nachts bij de sportschool gestaan. We hebben een genoeglijke avond doorgebracht bij onze vrienden.

Maandag 20 augustus
De laatste twee uurtjes richting huis. Ook weer lekker om thuis te zijn.

Tijdens de reis heb ik een kostenplaatje bijgehouden, van de bedragen die we kwijt waren voor het staan e.d.

We waren totaal € 252,60 kwijt, dat is € 8,42 per dag. Daar kun je nog eens 30 dagen voor weg, toch?

Terug naar reisverhalen